•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• #دختر_شینا قسمت شصت و دوم چشم هایم در آن تاریکی دودو می زد. یک لحظه چهره آن نوجوان از ذهنم پاک نمی شد. فکر می کردم الان کجاست؟! چه کار می کند. اصلاً آن سیصد نفر دیگر توی آن دره سرد بدون غذا چطور شب را می گذرانند. گردان های دیگر چه؟! مجروحین، شهدا! فردای آن روز تا به همدان رسیدیم، صمد برگشت پادگان ابوذر و تا عید نیامد. اواخر خردادماه 1364 بود. چند هفته ای می شد حالم خوب نبود. سرم گیج می رفت و احساس خواب آلودگی می کردم. یک روز به سرم زد بروم دکتر. بچه ها را گذاشتم پیش همسایه مان، خانم دارابی، و رفتم درمانگاه. خانم دکتری که آنجا بود بعد از معاینه، آزمایشی داد و گفت: «اول بهتر است این آزمایش ها را انجام بدهی.» آزمایش ها را همان روز دادم و چند روز بعد جوابش را بردم درمانگاه. خانم دکتر تا آزمایش را دید، گفت: «شما که حامله اید!» یک دفعه زمین و زمان دور سرم چرخید. دستم را از گوشه میز دکتر گرفتم که زمین نخورم. دست و پایم بی حس شد و زیر لب گفتم «یا امام زمان خانم دکتر دستم را گرفت و کمک کرد تا بنشینم و با مهربانی گفت:عزیزم. چی شده؟! مگر چند تا بچه داری. با ناراحتی گفتم: بچه چهارمم هنوز شش ماهه است.دکتر دستم را گرفت و گفت: نباید به این زودی حامله می شدی؛ اما حالا هستی. به جای ناراحتی، بهتر است به فکر خودت و بچه ات باشی. از این به بعد هم هر ماه بیا پیش خودم تا تحت نظر باشی گفتم:خانم دکتر یعنی واقعاً این آزمایش درست است؟ شاید حامله نباشم دکتر خندید و گفت: «خوشبختانه یا متأسفانه باید بگویم آزمایش های این آزمایشگاه کاملاً صحیح و دقیق است.» نمی دانستم چه کار کنم. کجا باید می رفتم.دردم را به کی می گفتم. چطور می توانستم با این همه بچه قد و نیم قد دوباره دوره حاملگی را طی کنم. خدایا چطور دوباره زایمان کنم. وای دوباره چه سختی هایی باید بکشم.نه من دیگر تحمل کهنه شستن و کار کردن و بچه بزرگ کردن را ندارم.خانم دکتر چند تا دارو برایم نوشت و کلی دلداری ام داد. او برایم حرف می زد و من فکرم جای دیگری بود. بلند شدم از درمانگاه بیرون آمدم. توی محوطه درمانگاه جای دنجی زیر یک درخت دور از چشم مردم پیدا کردم و نشستم. چادرم را روی صورتم کشیدم و های های گریه کردم. کاش خواهرم الان کنارم بود. کاش شینا پیشم بود کاش صمد اینجا بود ای خدا! آخر چرا؟! تو که زندگی مرا می بینی. می دانی در این شهر تنها و غریبم.با این بی کسی چطور می توانم از پس این همه کار و بچه بربیایم. خدایا لااقل چاره ای برسان. برای خودم همین طور حرف می زدم و گریه می کردم. وقتی خوب سبک شدم، رفتم خانه. بچه ها خانه خانم دارابی بودند وقتی می خواستم بچه ها را بیاورم، خانم دارابی متوجه ناراحتی ام شد. ماجرا را پرسید. اول پنهان کردم، اما آخرش قضیه را به او گفتم. دلداری ام داد و گفت: « قدم خانم ناشکری نکن دعا کن خدا بچه سالم بهت بده با ناراحتی بچه ها را برداشتم و آمدم خانه. یک راست رفتم در کمد لباس ها را باز کردم. پیراهن حاملگی ام را برداشتم که سر هر چهار تا بچه آن را می پوشیدم.با عصبانیت پیراهن را از وسط جر دادم و تکه تکه اش کردم گریه می کردم و با خودم می گفتم تا این پیراهن هست، من حامله می شوم. پاره اش می کنم تا خلاص شوم بچه ها که نمی دانستند چه کار می کنم، هاج و واج نگاهم می کردند. پیراهن پاره پاره شده را ریختم توی سطل آشغال و با حرص در سطل را محکم بستم خانم دارابی، که دلش پیش من مانده بود، با یک قابلمه غذا آمد توی آشپزخانه. آن قدر ناراحت بودم که صدای در را نشنیده بودم بچه ها در را برایش باز کرده بودند. وقتی مرا با آن حال و روز دید، نشست و کلی برایم حرف زد.از فامیل و دوست و آشنا که هفت هشت تا بچه داشتند از خانواده هایی که حسرت یک بچه مانده بود روی دلشان، از کسانی که به خاطر ناشکری زیاد بچه سالمی نداشتند حرف های خانم دارابی آرامم می کرد.بلند شد سفره را انداخت و غذا را کشید و با اصرار خواست غذا بخورم. می گفت گناه دارد این بچه ها را غصه نده.پدرشان که نیست. اقلاً تو دیگر اوقات تلخی نکن چند هفته ای طول کشید بالاخره با خودم کنار آمدم و به این وضع عادت کردم. یک ماه بعد صمد آمداین بار می خواست دو هفته ای همدان بماند بر خلاف همیشه این بار خودش فهمید باردارم. ناراحتی ام را که دیدگفت:این چیزها ناراحتی ندارد. خیلی هم خوشحالی دارد. خدا که دور از جان، درد بی درمان نداده نعمت داده. باید شکرانه اش را به جا بیاوریم. زود باشید حاضر شوید، می خواهیم جشن بگیریم خودش لباس بچه ها را پوشاند حتی سمیه را هم آماده کرد و گفت:تو هم حاضر شو. می خواهیم برویم بازار اصلاً باورکردنی نبود صمدی که هیچ وقت دست بچه هایش را نمی گرفت تا سر کوچه ببرد، حالا خودش اصرار می کرد با هم برویم بازار هر چند بی حوصله بودم، اما از اینکه بچه ها خوشحال بودند، راضی بودم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• 🌹سفارش 10 نکته در باب ماه #محرم🌹 👇👇👇👇👇 1) زیارت عاشورای هر روز این ماه ترک نشود 2) با وضو وارد شدن به روضه ی سیدالشهدا 3) پوشیدن لباس عزا با طهارت 4) همره داشتن دستمال گریه برای شب اول قبر 5) تاجایی که میتوانید در دستگاه سیدالشهدا(ع) نوکری کنید(حتی در حد برداشتن یک سنجاق از زمین) که در شب اول قبر و درقیامت،مادرش حضرت زهرا(س) جبران میکند.البته نوکری کردن اباعبدالله یک وظیفه ست!نه اینکه انتظاری از قبال اون کار داشته باشیم 6) نوشیدن کمتر آب و خوردن کمترغذا به احترام این ماه و سیدالشهدا(ع) 7) مهمتر از تمام اینها، خواندن نماز اول وقت است که امام حسین (ع) برای همین امر به شهادت رسیدند.این یک ماه را نماز اول وقت بخوانیم! 8) احترام بسیار زیاد به عزاداران سیدالشهدا 9) گوش ندادن به موسیقی،حفظ حجاب و... 10) سعی در کمتر خندیدن!( زیرا عزای اشرف اولاد آدم است...)😔 نکته آخر:حواسمان باشد که دراین ماه صاحب الزمان عزادار است! ما دیگربا گناهانمان قلب نازنین شان را بدتر بدرد نیاریم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین🖤 #امام_حسین http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• [🎙✨]#حجت‌الاسلام‌مومنی [🖤💔]#روایت_عشق [📜🎤]#سخنرانی [🥺🌱]#محرم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• [🎙✨]#حاج‌مهدی‌رسولی [🖤💔]#روایت_عشق [📜🎤]#روضه [🥺🌱]#محرم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

[🎙✨]#حاج‌میثم‌مطیعی [🖤💔]#روایت_عشق [📜🎤]#واحد [🥺🌱]#محرم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

[🎙✨]#حمید‌علیمی [🖤💔]#روایت_عشق [📜🎤]#شور [🥺🌱]#محرم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• [🎙✨]#محمدرضاطاهری [🖤💔]#روایت_عشق [📜🎤]#زمینه [🥺🌱]#محرم http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•

•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈• ▪️دو دمه▪️ 🏴 کربلا آغوش جان وا کن که جانان آمده بر تو مهمان آمده 🏴 در منای عشق هفتاد و دو قربان آمده بر تو مهمان آمده #امام_حسین http://eitaa.com/sabbaren_shakoor •┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•