•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈•
#من_میترا_نیستم
#قسمت_چهل_و_پنجم
شهرام درِ خانه را به رویم باز کرد صدا
زدم: زینب، زینب مامان برگشتی؟
وقتی وارد خانه شدم، صورت نگران مادرم را که دیدم فهمیدم زینب برنگشته است.
مادرم زیر لب آیت الکرسی میخواند و نمیتوانست حرف بزند صدای قلبم را میشنیدم میخواستم زیرگریه بزنم از مادر و بچه ها خجالت کشیدم.
شهلا برای من یک لیوان آب آورد گلویم بسته شده بود که هیچ، نفسم بالا پایین نمیشد. شهلا گفت مامان بریم خونه دارابی از آنجا به خونه چندتا از دوستای زینب زنگ میزنم شاید اونا ازش خبر داشته باشن.
آن زمان ما تلفن نداشتیم و برای تماس های ضروری و خانه همسایه میرفتیم. به شهلا گفتم: این چه حرفیه، مگه میشه زینب بی خبر خونه دوستاش رفته باشه، زینب هیچ وقت این کار رو نمیکنه.
با اینکه این حرف را زدم ولی بلند شدم و پشت سر شهلا به خانهدارابی رفتم.
سفره هفت سین وسط اتاق پذیرایی خانه پهن بود و خانواده دارابی دور هم تلویزیون نگاه می کردند و صدای خنده آنها بلند بود با شرمندگی وارد شدیم.
شهلا ماجرای برنگشتن زینب را برای خانم دارابی گفت خانم دارابی ناراحت شد و گفت توکل به خدا و انشالله که چیزی نیست و همین دور و بره و با این حرف به من قوت قلب داد.
او گفت راحت هر جا که میخواین زنگ بزنید تا خبری از زینب بگیرید شهلا روی یک کاغذ شماره تلفنها را نوشته بود اولین دومین و سومین تلفن را زد اما هیچ کس از زینب خبر نداشت.
خجالت می کشیدم که بگویم زینب گم شده است. دوستانش چه فکر می کردند؟
نگاه من به لب های شهلا بود و منتظر بودم حرفی بزند که معلوم کند زینب کجاست. اما برعکس نه تنها خبری از زینب نگرفتیم که دستی دستی به همه خبر گم شدن دخترم را دادیم.
خانم دارابی با سینی چای و شیرینی آمد به من اصرار میکرد که چیزی بخورم. بیماری آسم داشتم، تا فشار روحی و جسمی به من می آمد رنگ و رویم می پرید و دهانم خشک می شد.
http://eitaa.com/sabbaren_shakoor
•┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•
•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈•
#شهید_محسن_حاجی_حسنی
#قسمت_چهل_و_پنجم
مجری شبکه قرآن بود. در یکی از رواق های حرم، اجرای یک برنامه قرآنی را بر عهده گرفته بود.
از قاری هایی که می آمدند و می خواندند، توقع زیادی نداشت.
🌷فکر می کرد همه قاریان خوب مملکت را قبلا شناخته. همان هایی که توانایی شان را قبلا در مسابقات بزرگ کشوری اثبات کرده بودند.
😍 وقتی محسن شروع کرد به تلاوت سوره های احزاب و شمس، چشم های مجری خیره ماند به جایگاه .
جوانی خوش قیافه که تسلطش بر اصول و فنون قرائت آنقدر با تلاوتش عجین بود که انگار با همین توانایی از مادر زاده شده.
هرچه پیچ و خم های حافظه اش را گشت اسم محسن حاجی حسنی را به خاطر نیاورد.
نفهمید چرا هیج وقت اسم او را در مسابقات قرآن نشنیده.
🌺 برنامه که تمام شد، خودش را به محسن رساند. می خواست بداند کدام استاد زبده ای مس وجود این جوان را زر کرده!
ازش پرسید :
_ استادت کیه؟
محسن با خوشرویی همیشه اش جواب داد :
_ برادرم آقا مصطفی! ❤️
😧 مجری تعجب کرد! به خیالش الان باید اسم یکی از اساتید معروف کشوری را می شنید.
سرش را از این همه گمنامی این جوان محجوب، به تاسف تکان داد.
🌸 با لحن دلسوزانه ای که ازش بوی اعتراض بلند بود گفت :
_ چرا نشستی پس؟! چرا نمیای مسابقات مقامت رو بگیری؟! ....
🌹🕊🌹🕊🌸🕊🌹🕊🌹
✍ ادامه دارد ...
@sabbaren_shakoor
•┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•
•┈┄┅═✧❁🌷 *﷽* 🌷❁✧═┅┄┈•
#مدافع_عشق
#قسمت_چهل_و_پنجم
❤️ هوالعشـــق❤
❣❤️❣❤️❣❤️❣
نعمت و کرم زمین را خیس و معطر میکند. هوا رفته رفته سردتر میشود و علی اکبر سر به زیر آرام به هق هق افتاده .دستهایم را جلوی دهانم میگیرم و ها میکنم،کمی پاهایم را روی زمین تکان تکان میدهم. چیزی به اذان صبح نمانده. با دستهای خودم بازوانم را بغل میگیرم و بیشتر به او نزدیک میشوم.
چند دقیقه که میگذرد با کناره کف دستش اشکهایش را پاک میکند و میخند
_ فکرشم نمیکردم به این راحتی حاضر شم گریه کردنم رو ببینی...
نگاهش میکنم.پس برایت سخت است مرد بودنت را اشک زیر سوال ببرد!؟...دستهایش را بهم میمالد و کمےبخود میلرزد
_ هوا یهو چقد سرد شد!! چرا اذان نمیده...؟
این جمله اش تمام نشده صدای الله اکبر در صحن میپیچد.تبسم دل نشینی میکند...
_ مگه داریم از این خدا بهتر؟...
و نگاهش را بہ من میدوزد...
_ خانوم شما وضو داری؟! ...
_ اوهوم
_ الان بخاطر بارون تو حیاط صف نماز بسته نمیشه. باید بریم تو ....از هم جدا شیم.
کمی مکث و حرفش را مزه مزه میکند
_ چطوره همینجا بخونیم؟....
_ اینجا؟..رو زمین؟
ساک دستی کوچیکش را بالا مےآورد، زیپش را باز میکند و چفیه اش را بیرون میکشد...
_ بیا! سجادت خانوم!
با شوق نگاهش میکنم. دلم نمی آید سرما را به رویش بیاورم. گردنم را کج میکنم و میگویم
_ چشم! همینجا میخونیم
کمی جلوتو می ایستد و من هم پشت سرش. عجب جایی نماز جماعت میخوانیم!!! صحن الرضا، باران عشق و سرمایی که سوزشش از گرماست! گرمای وجود تو! چادرم را روی صورتم میکشم و اذان و اقامه را آرام آرام میگویم. نگاهم خیره به چهارخانه های تیره و خطوط سفید چفیه اش است.انتظارداشتم اذان و اقامه را زمزمه کند،اما سکوتش انتظارم را میشکند.دستهایم را بالا می آورم تا اقامه ببندم که یکدفعه روی شانه هایم سنگینی میخوابد. گوشه ای از پارچه تیره روی چهره ام را کنار میزنم. سوئـےشرتت را روی شانه هایم انداخته و روبه رویم ایستاده ....
پس فهمید سردم شده!فقط خواسته بود وقتی اینکار را میکند که من حواسم نباشد...
دستهایش را بالا مےآورد، ڪنارگوشهایش و صدای مردانه اش
_ اللـــــــــه اڪبر...
یڪ لحظه اقامه بستن رافراموش میکنم و محو ایستادنش مقابل خداوند میشوم.سرش را پایین انداخته و با خواهش و نیاز کلمه به کلمه سوره ی حمد را به زبان می آورد.آخر حاجتت را میگیری آقـــای من!
اقامه میبندم
_ دورکعت نماز صبح به اقامه عشق به قصد قربت...اللــــــه اکبر...
هوای سرد برایم رفته رفته گرم میشود. لباسش گرمای خود را از لمس وجودت دارد...میدانم شیرینی این نماز زیر دندانم میرود و دیگر مانند این تکرار نمیشود. همه حالات با زمزمه تو میگذرد.
رکعت دوم،بعد از سجده اول و جمله ی "استغفرالله ربی و اتوب الیه " دیگر صدایش را نمیشنوم...حتم دارم سجده آخر را میخواهد باتمام دل و جان بجا بیاوری. سراز مهر بر میدارم و هنوز درسجده است...تشهد و سلامم را میدهم و هنوز هم پیشانی اش در حال بوسه به خاک تربت حسین ع است. چنددقیقه دیگر هم...چقدر طولانی شد! بلند میشوم و چفیه اش را جمع میکنم.نگاهم را سمت سرش میگردانم که وحشت زده ماتم میبرد... تمام زمین اطراف مهرش میدرخشد از خون!!!...
پاهایم سست و فریاد درگلویم حبس میشود. دهانم را باز میکنم تا جیغ بکشم اما چیزی جز نفس های خفه شده و اسم تو بیرون نمی آید...
_ ع...ع...علے...؟؟
خادمے که در بیست قدمی ما زیر باران راه میرود،میچرخد سمت ما و مکث میکند...دست راستم را که از ترس میلرزد به سختی بالا می آورم و اشاره میکنم. میدود سوی ما و در سه قدمی که میرسد با دیدن زمین و خون اطرافش داد میزند
_ یا امام رضا....
سمت راستش را نگاه میکند و صدا میزند
_ مشدی محمد بدو بیا بدو...
انقدر شوکه شده ام که حتی نمیتوانم گریه کنم... خادم پیر بلندش میکند و پسر جوانی چندولحظه بعد میرسد و با بی سیم در خواست آمبولانس میکند.
خادم در حالیکه سعی میکند نگهت دارد بہ من نگاه میکند و میپرسد
_ زنشی؟؟؟...
اما من دهانم قفل شده و فقط میلرزم...
_ باباجون پرسیدم زنشی؟؟؟؟
سرم رابسختی تکان میدهم و ...ازفکر اینکه " نکند به این زودی تنهایم بگذاری " روی دو زانو می افتم...
❣❤️❣❤️❣❤️❣
❣❤️❣❤️❣❤️❣
✍ ادامه دارد ...
@sabbaren_shakoor
•┈┄┅✾❀🌸🦋🌷🦋🌸❀✾┅┄┈•