کتاب شناسی علوم اسلامی استاد سابقی
#معرفی_کتاب #مناسبتی #حضرت_عباس_علیه_السلام #ماه_شعبان #ماه_محرم 📚 سردار کربلا، حضرت ابوالفضل ا
دیگر آثار #نویسنده :
الف) آثار چاپى
1. مقتل الحسین(علیه السلام)
2. زید الشّهید
3. المختار بن عبید الثقفى
4. السیّدة سکینه(علیها السلام)
5. الصدّیقة الزّهراء(علیها السلام)
6. الامام زین العابدین(علیه السلام)
7. الامام الرّضا(علیه السلام)
8. الامام الجواد(علیه السلام)
9. قمر بنى هاشم ـ العبّاس(علیه السلام)
10. على الاکبر(علیه السلام)
11. الشّهید مسلم بن عقیل(علیه السلام)
12. سرّ الایمان فى الشهادة الثّالثة
13. یوم الاربعین عند الحسین(علیه السلام)
14. المحاضرات فى الفقه الجعفرى
ب) مقدمه هاى چاپى
1. دلائل الامامة ابن جریر طبرى
2. امالى شیخ مفید
3. الخصائص سیّد رضى
4. الملاحم سیّد ابن طاووس
5. فرحة الغرى سیّد عبدالکریم بن طاووس
6. اثبات الوصیة مسعودى
7. کشکول، سیّد حیدر عُبیدى حسینى آملى8. بِشارة المصطفى عمادالدّین طبرى آملى
9. اَلجُمَلْ شیخ مفید
10. طرف من الانباء و المناقب سیّد على بن طاووس.
ج) آثار خطى
1. المنقذ الاکبر ـ محمّد(صلى الله علیه وآله)
2. الحسن بن على(علیهما السلام)
3. عاشوراء فى الاسلام
4. الاعیاد فى الاسلام
5. ذکرى المعصومین
6. زینب العقیلة
7. میثم التمار
8. ابوذر الغفارى
9. عمّار بن یاسر
10. نقل الاموات فى الفقه الاسلامى
11. نقد التاریخ فى مسائل ستّ
12. حلق اللّحیة (ریش تراشى)
13. دراسات فى الفقه و التاریخ
14. ربائب الرسول
15. الکنى و الالقاب
16. حاشیة على الکفایة
17. حاشیة على المکاسب
18. نوادر الایام
#معرفی_کتاب
🌟نامیرا🌟
✍#نویسنده:صادق کرمیار
💠ژانر: #تاریخی #مذهبی
📚🎙📚🎙📚🎙📚🎙📚🎙
کرمیار ایده‌ی نوشتن کتاب را تفکر درباره‌ی عبدالله بن عمیر و چرایی واقعه‌ی کوفه می‌داند. عبدالله بن عمیر مردی از قبیله‌ی «بنی‌کلب» بود که از ابتدا معتقد بود کوفیان بد عهدند و به همین دلیل نامه‌ای به «امام حسین(ع)» نوشت، هرچند در جدال میان حق و باطل در ذهن خودش در نهایت به یاری امام زمانه‌اش در کربلا رفت.
اما بر سر بقیه‌ی کوفیان چه آمد؟ آن‌هایی که طومارهای بلند نوشتند و نوه‌ی رسول خدا را به کوفه دعوت کردند. آن‌هایی که قول بیعت دادند و حرف از براندازی حکومت ظالمانه‌ی «بنی امیه» و «یزید بن معاویه» زدند. این موضوع که چرا کوفیان به جای بیعت، شمشیرهای شقاوت را انتخاب کردند رازی در دل خود دارد. نویسنده‌ی نامیرا این راز را در محاسبه‌گری می‌داند. چکیده‌ی حرف او این است که آنانی که از ابتدا در کوفه برای امام حسین(ع) نامه نوشتند، هدفشان دفاع از حق نبود. بسیاری منافعشان به خطر افتاده بود و بسیاری هم از امویان کینه به دل داشتند. به همین دلیل وقتی بعضی تطمیع و بعضی دیگر تهدید می‌شوند به سپاه مخالف می‌پیوندند و در برابر مهمانی که دعوت کرده‌اند، می‌ایستند و روز عاشورا دستشان را به خون او و خانواده‌اش آلوده می‌کنند