🇮🇷 🔻اصلح گزینی (قسمت اول) ✍علی چراغیان انتخاب اصلح امری عقلایی، اسلامی، انقلابی و در راستای منافع ملّی است، یکی از سئوالات پرتکرار در نشستهای سیاسی و جلسات تبیین و روشنگری این است که از میان کاندیداهای مختلف به چه کسانی رأی‌ بدهیم؟ یا چه کسانی برای مجلس شایسته‌ترند؟ یا کاندیدای اصلح باید چه شرایطی داشته باشد؟ پاسخ در حد توان و تشخیص این است که: علاوه بر کف شرایط که در قانون برای یک کاندیدای نمایندگی مجلس ذکر شده، به نظر می‌رسد ۱۲ شاخص و ویژگی قابل سنجش برای کاندیدای اصلح را می‌توان بیان کرد: ۱) صداقت و راستگویی: اولین ویژگی برای نماینده مجلس صداقت و راستگویی است، زیرا انسان دروغگو قابل اعتماد نیست. شما چگونه می‌توانید به کسی که دروغ می‌گوید اعتماد کنید؟ آیا اعتماد به چنین فردی کاری عاقلانه است؟ ویژگی راستگویی، هم در سوابق فرد و هم در تبلیغات انتخاباتی و سخنرانی‌ها و وعده و وعیدهای یک کاندیدای مجلس قابل تشخیص است "باید دقت کنیم" ۲) امانت داری: همه می‌دانیم نمایندگی مجلس مسئولیت بسیار خطیری است، بخش عظیمی از سلامت مدیریت در سطوح مختلف، تحت نظارت قانونی و دقیق نمايندگان مجلس حاصل می‌شود، نماینده باید امانت‌دار باشد تا از رأی ما صیانت کند. نماینده ای که امانت‌دار نباشد به وظیفه خود در قانونگذاری و نظارت به خوبی عمل نمی‌کند، زیرا، در نقش شریک دزد و رفیق قافله عمل خواهد کرد! یعنی شريک مدیران فاسد در برخی دستگاه ها، شرکت‌ها، پیمانکاریها و... و رفیق قافله ی موکلان و رأی‌ دهندگان! ۳) اثرگذار بودن: مجلس، مرکز برنامه‌ریزی کشور است و خاصیت نماینده مجلس در اثرگذاری او در برنامه‌ریزیها است. کسی از عهده این مسئولیت سنگین برمی‌آید که دارای دانش و توانایی اثبات شده باشد تا بتواند در کارآمدی مجلس نقش ایفا کند، مجلس کارآمد می‌تواند دولت را هم کارآمدتر کند. علاوه بر آن در مجلس هم بین نمایندگان رقابت وجود دارد، نماینده‌ی مردم چنانچه در راستای ایفای نقش و انجام وظایف، قدرتمند و اثرگذار ظاهر نشود، ممکن است دیگران از رأی و جایگاه او برخلاف منافع مردم حوزه انتخابیه‌اش هم بهره‌برداری کنند. ۴) انقلابی، و ساده زیست بودن: نماینده مجلسِ تراز نظام جمهوری اسلامی باید انقلابی باشد، بدین معنا که اولاً: انقلاب اسلامی را عمیقاً بشناسد، و به مبانی، شعارها، اهداف، و آرمان‌های انقلاب وفادار بماند. ثانیاً: ساده زیست باشد، و به فکر طبقات ضعیف و متوسط جامعه باشد (کسانی که برای رسیدن به حق و حقوق خود قدرت و ثروت و تریبون و رسانه‌ای در اختیار ندارند)، اهل اشرافی‌گری نبوده و به دنبال جمع کردن ثروت به شیوه‌های مختلف نباشد، حتی خوی و خصلت اشرافی‌گری هم نداشته باشد. ادامه دارد.... #اصلح_گزینی