🌺 حکایت 🌺
عارفی معروف به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود نانوا به او نان نداد و عابد رفت.
مردی که آنجا بود عابد را شناخت، به نانوا گفت این مرد را می شناسی؟
گفت: نه.
مردگفت: فلان عابدبود.
نانوا گفت: من از مریدان اویم، دوید دنبالش و گفت می خواهم شاگرد شما باشم، عابد قبول نکرد.
نانوا گفت اگر قبول کنی من امشب تمام آبادی را طعام می دهم، عابد قبول کرد.
وقتی همه شام خوردند، نانوا گفت: سرورم دوزخ یعنی چه؟ عابد پاسخ داد : "دوزخ یعنی اینکه تو برای رضای خدا یک نان به بندۀ خدا ندادی ولی برای رضایت دل بندۀ خدا یک آبادی رانان دادی!
🌸 رسول الله صلی الله علیه و آله :
ای مردم هر کدام از شما که در دنیا بیشتر بر من #صلوات بفرستد،
که این صلواتها باعث می شود از حوادث هولناک روز قیامت نجات پیدا کند.
📚کنزالعمال صفحه ۵٠۴
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#استوری
چون صبح ولای حق دمیدن گیرد
جان در تن زندگان پریدن گیرد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هیچ اتفاقی ، اتفاقی اتفاق نمی افتد ...
🇮🇷 @sabzpoushan
convert-1209809448 (8).mp3
3.13M
🇮🇷 @sabzpoushan
از همهکس گذر کنم، از تو گذر نمیشود
مشکل تو وفای من، مشکل من جفای تو
کن نظری که تشنهام، بهر وصال عشق تو
من نکنم نظر به کس، جز رخ دلربای تو
جان من و جهان من، روی سپید تو شدست
عاقبتم چنین شود، مرگ من و بقای تو
از تو برآید از دلم، هر نفس و تنفسم
من نروم ز کوی تو، تا که شوم فنای تو
دست ز تو نمیکشم، تا که وصال من دهی
هرچه کنی بکن به من، راضیام از رضای تو
#حضرت_مولانا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پنج شنبه است و ياد درگذشتگان
اَللّهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ اَلاَحیَاءِ مِنهُم وَ الاَموَاتِ ، تَابِع بَینَنَا وَ بَینَهُم بِالخَیراتِ اِنَّکَ مُجیبُ الدَعَوَاتِ اِنَّکَ غافِرَ الذَنبِ وَ الخَطیئَاتِ وَ اِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ بِحُرمَةِ الفَاتِحةِ مَعَ الصَّلَوَاتِ
پنجشنبه ها
چه خوشحال می شوند
عزیزانی که
دستشان از دنیا کوتاه است
و منتظر قلب پرمهرتان هستند
جایشان همیشه سبز
با فاتحه و صلوات و خیراتی
هر چند کوچک یادآورشان باشید
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 تأثیر دادن خیرات برای اموات
🎤حجت الاسلام فرحزاد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
.
♻️ در فعالیتهای اجتماعی، خطا و لغزش یک نفر به نام همه تمام میشه!
یک هفتۀ اول پس از بیستوششم فروردین، شاید کشف حجاب بیش از پنج درصد کاهش پیدا کرد. شال هم نه بهعنوان حجاب، بلکه برای احتیاط به دور گردن اضافه شد. اما بعد از این یک هفته، و احساس شعاری و تبلیغی بودن هشدار سردار رادان، وضع به گذشته بازگشت؛ بلکه جسارت و بیحیایی، فزونی بیشتری گرفت. اکنون تا حد زیادی، وضع کشف حجاب، عادی و بهنجار شده است. مشاهدۀ روزانۀ حدود ده درصد کشف حجاب و حتی کشف بدن، در حال تثبیتشدن از نظر روانی و فکری است. کشف حجاب، آشکار و آسوده و در همهجا است. البته بعضی از اینان در درونشان، حس نگرانی به وجود آمده که نظام قصد برخورد دارد و در کمین ما نشسته است و چهبسا از راه برسد. با این حال، وضع همچنان مانند گذشته است؛ به این معنی که روند، دوباره صعودی شده است اما با شیب کم.
در حال حرکت به سمت طبیعیشدگی و هنجارشدگی هستیم. آنقدر تعلل کردند که تا حدی وضع، به نفع آنها تثبیت شده است. غیرتها و حساسیتها، ساییده شدهاند و این گروهکهای فرهنگی، بخشی از جامعه شدهاند. در واقع، خودشان را در جامعه جا کردهاند و در پی جایابی ساختاری نیز هستند. اینان جامعه را از آنِ خود کردهاند و بخش متدین نیز بیش از گذشته، ناچار است در فضاهای گلخانهای بخزد و از واقعیتهای فرهنگیِ بیرونی بگریزد، مبادا که دامنش به معاصی اینان، آلوده شود. این همان کاری است که دربارۀ «مدارس» انجام شد و در اثر آن، مدارسِ خاصِ حزباللهیها و مؤمنان ایجاد گردید. مدارس اینان از مدارس دیگران جدا شد و اینک کار جدایی، به «جامعه» هم کشیده شده است. انقلابیها، هرچه بیشتر در حال منزویشدن هستند و خود را پنهان میکنند. مدسه و جامعه را نمیپسندند اما به جای «مواجهه» و «اصلاح»، میگریزند و برای خود، «باغچههای فرهنگی» ایجاد میکنند؛ ناکام در جامعهپردازی توحیدی و راضی به باغچهپردازی مصنوعی. از خودسازی به جامعهپردازی عبور نکردهاند، چه رسد به اینکه بخواهند تمدّنسازی کنند. منطق تقیّه و گریختن و پنهانشدن و بیرونکشیدن گلیم خویش را از آب آموختهاند و بس.
نیاز نیست که قانون حجاب در مورد همه «اجرا» شود تا سخن از «امکان» و «قابلیت»، معنا داشته باشد. شاید دربارۀ حدود بیست درصد، اعمال «قدرت» (اجرای قانون) موضوعیت داشته باشد. بقیۀ افراد با مشاهدۀ اِعمال قدرت، تمکین و همراهی خواهند کرد. برای اینان، «اقتدار» کافیست و حاجت به قدرت نیست. ازاینرو، بیست درصد اِعمال «قدرت» و هشتاد درصد تجلی «اقتدار»، ما را از گردنه عبور خواهد داد. کار دولت، بسته به اقتدار است؛ اقتدار که فرویخت، همهچیز مباح میشود. واقعیت اجتماعی، صفر و صدی نیست، بلکه با مواجهههای پیوستاری و متنوّع، گرههایی که به ظاهر کور هستند، گشوده میشوند. در جنگ ترکیبی، باید چندلایه و چندسویه عمل کند و اهرمهای مختلف را به کار گرفت.