📹 آبیاری درخت ایمان #آیت_الله_حائری_شیرازی 🇮🇷 @sabzpoushan

🔰 حکایت «پیله و پروانه» 🔸 نقاشی شن: علی برنایی 🔸 راوی: محمد اطهری 🔻 برگرفته از کتاب «تمثیلات #آیت_الله_حائری_شیرازی» ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🇮🇷 @sabzpoushan

ظلم دید ولی ضرر نکرد... اگر انسان خودش را کوچک نکند، هیچ چیز نمی‌تواند او را کوچک کند. اگر انسان خودش به خودش ضرر نزند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او ضرر بزند. دیگران می‌توانند به کسی «ظلم» کنند، ولی نمی‌توانند به او «ضرر» برسانند. از سوی دیگر اگر انسان به خودش کمک نکند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند و اگر تمام عالم جمع شوند تا به کسی نفع برسانند، تا خودش به خودش نفع نرساند، از سوی آن‌ها نفعی نمی‌رسد. این‌ها جزء قوانین اساسی جایگاه انسان است. در عاشورا به حسین بن علی (ع) سر سوزنی ضرر نزدند، بلکه به خودشان ضرر زدند. از این جهت، قرآن تعبیر می‌کند «أُولئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (آنانند که زیانکارند). خودشان ورشکست شدند. تمام ظلم‌هایی که به او کردند، به سودش تمام شد. #آیت_الله_حائری_شیرازی 📚آئینه‌تمام‌نما ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🇮🇷 @sabzpoushan

✳️ بی‌نیازی گذرا، بی‌نیازی پایدار 🔻 #امام_هادی علیه السلام می‌فرماید: «استغنائک عن الشئ خیر من استغنائک به» یعنی از چیزی #بی‌نیاز باشی، بهتر است از اینکه به‌وسیله‌ی آن چیز بی‌نیاز شوی؛ زیرا وقتی روح از چیزی مستغنی شد (استغناء عن الشئ) بهتر است از این که روح به‌وسیله‌ی آن چیز مستغنی گردد. پولدار شدن، استغناء بالشئ است ولی نیاز به پول نداشتن و مستغنی از پول شدن، این استغناء عن الشئ است. 🔸 #مؤمن شدن، ملتفت الی الله شدن و متوکل علی الله بودن، و به خدا وابسته بودن و... غنای روحی و روانی به انسان می‌دهد، و همین است معنای #استغناء، یعنی استغنای از پول و ثروت. آن استغنایی که خدای تعالی استغنای طیّب می‌داند، این است که انسان از نظر روحی غنی شود. 🔹 برخی از صفات با نفس انسان #اتحاد_وجودی پیدا می‌کنند؛ مانند همین غنا و وقتی اتحاد وجودی پیداکرد، این غنا، غنای ذات و روح انسان می‌شود. ولی وقتی به‌وسیله‌ی پول غنا حاصل شد، این غنا ذاتی او نیست. غنائی است گذرا که گاهی هست و گاهی نیست. 🔺 شما باید بیابید که غنی هستید و بی‌نیازید، البته نه با پول بلکه بدون آن. به فرمایش امام هادی (علیه السلام)، چون از پول بی‌نیازید، بی‌نیاز هستید، و این نعمتی است، و این شأن شماست. 👤 #آیت_الله_حائری_شیرازی 📚 از کتاب #تحجرگرایی 📖 صص ۷۱ تا ۷۳ #⃣ #اخلاق ‌‌🇮🇷@sabzpoushan

🔋 نماز، باتری دلت را پُر می‌کند! 🔻 هر دستگاهی برای کارکردن، از ذخیرۀ انرژی خود استفاده می‌کند و به ‌منظور پُرکردن ذخیرۀ مصرف‌شده، بایستی جایگاهی برای پُرکردن داشته باشد. سفرۀ غذایی که بر سر آن می‌نشینیم، ایستگاه تغذیۀ جسمی ماست و نمازی که می‌خوانیم، ایستگاه تغذیۀ روانی و روحانی ما. گویی ارتباط با پروردگار، تقویت‌کننده‌ای است که با یک نماز، باتری دل را پر می‌کند. ‼ گاه به‌دلیل اشکالاتی، نیرورسانی و پرشدن باتری تخلیه‌شده انجام نمی‌شود. به‌عبارت‌دیگر، دستگاه در شارژ است، اما شارژ نمی‌شود. نماز هم این‌چنین است: «لَا صَلَوة اِلا بِحُضُورِ القَلبِ»؛ نماز بدون حضور قلب، نماز نیست. مهم، در شارژ قرارگرفتن و شارژشدن است. 👤 #آیت_الله_حائری_شیرازی 📚 از کتاب #نماز 🇮🇷@sabzpoushan

🔰 شناسایی منافق از مومن #آیت_الله_حائری_شیرازی الآن هم مقاومت مؤمنان زمینۀ شناسایی منافقان و کافران است. در حدود بیست سال پیش، تصوّر مردم جهان نسبت به آمریکا و اسرائیل، مانند تصور امروز‌شان نبود. امروز مردم جهان آمریکا را خیلی بهتر می‌شناسند. سال‌ها قبل مردم جهان گمان می‌کردند که پرچمدار مبارزه با تروریسم و گروه‌های تکفیری و وحشی، همچون «القاعده»، آمریکا است، ولی امروز پرچم حمایت از تروریسم را بر دوش آمریکا می‌بینند. عربستان، در گذشته در میان مردم جهان، به‌عنوان «خادم‌الحرمین» مطرح بود، اما الآن به‌عنوان متحد با اسرائیل مطرح است. اگر استقامت فلسطینی‌ها، یمنی‌ها، عراقی‌ها و لبنانی‌ها نبود، باطل هرگز شناسایی نمی‌شد و فرق بین حق و باطل آشکار نمی‌گشت. اکنون «حزب الله» موقعیتی در جهان دارد که عربستان در بیست سال پیش داشت. الآن «حزب الله» به‌عنوان پرچمدار مقاومت مطرح است. 📌کتاب آئینه تمام نما صفحه 32 و33

🔰 شجاعت حسنی #آیت_الله_حائری_شیرازی شجاعت بزرگ اینست که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»! دلیرها هم از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی (ع) از این حرف نترسید، و این شجاعت‌ست. فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفۀ ترازوی امام مجتبی (ع) سنگین‌ترست؛ امام حسن (ع)، امام‌زمانِ عصر خودش است. ایشان، امامِ امام حسین (ع) است و امام، شجاع‌تر از همۀ مردم عصر خودست. بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین (ع) را می‌بینند، اما در کار امام حسن (ع) دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین (ع) را می‌خوانند؛ چون کتابی‌ست که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن (ع) را نمی‌بینند؛ چون کتابی‌ست که با خط ریز نوشته شده است. خطّ درشت را با چشم کم‌سو هم می‌توان خواند، ولی برای خواندن خطّ ریز، چشم تیزبین لازم است. انسانی که چشم نافذ و بصیر و علم فوق‌العاده دارد، می‌تواند شجاعت امام حسن (ع) را بفهمد. شجاعت امام حسن (ع)، خفیّ و شجاعت امام حسین(ع) جَلی‌ست. 📖 آیینۀ تمام‌نما، صفحه ٣٩

*💡 اگر مربی، طبیعت را ارضا کند و به فطرت کاری نداشته باشد، یا فطرت را بگیرد وطبیعت را رها کند، کار تربیتی نکرده است* 🔸.علمای اخلاق، وقتی میخواستند به کسی نصیحت کنند اول اسب او (یعنی طبیعت او) را نوازشی می‌کردند و دستی به سرو گــوش اســب او می‌کشیدند که رم نکند.به طبیعت می‌گفتند: «بیا، استراحت کن و یک چایی بخور!» بعد آرام با خود او صحبت می‌کردند. *یعنی اول طبیعت فرد را نرم می‌کردند، بعد سراغ فطرت رفته و آن را به حرف در می‌آورند .* ✍🏻#آیت_الله_حائری_شیرازی 📚#راه_رشد 🔹جلد اول 🇮🇷@sabzpoushan