جان من حتی اگر با قصد کشتن آمدی من نخواهم رفت آن‌گونه که عطر مشهدی در جواب سرد مهرهای تو بوسیدمت از پیمبر خوانده‌ام نیکی کنم جای بدی تا ابد من را به نامت می‌شناسد روزگار مثل تکرار مراغه پشت نام اوحدی آخرش خاور شناسان جهان پی می‌برند حاصل پیوند انسان با کدامین ایزدی بنده‌ی عشق تو بودم قبل از آغاز جهان خواجه خود دیده گِل ما را به پیمانه زدی دین چشمانت نباشد کفر موهایت که هست ای خوشا گمراه بودن ای خوشا بی‌مقصدی سعدی شعر معاصر نیستم اما ببین رفته‌ام از خود به در وقتی که از در آمدی #احمد_جم ‌‌🇮🇷@sabzpoushan