گوشه‌ای از اندیشه‌های مرحوم آیت الله حائری شیرازی در باره طب اسلامی و تجربی 🔸 روایات طبی برای اثبات حقانیت ائمه بوده نه نفی ارزش تجربه بشری🔸 اینهایی که می گویند ما طب جدید را قبول نداریم و فقط طب قال الصادق و قال الباقر را قبول داریم، #اشتباه_می_کنند. ائمه این جراحی ها را قبول ندارند؟ خیلی هم #قبول_دارند! گاهی این آقایان افراط و تفریط می کنند. کل علوم تجربی را می گویند باید اسلامی باشد. این روایات طبی برای این بوده که ائمه بگویند ما هم بلدیم و از شما هم بهتر بلدیم، [نه اینکه بخواهند ارزش تجربۀ بشری را نفی کنند]. ما اگر از #طب_اسلامی صحبت می کنیم به خاطر این است که در لسان ائمۀ اطهار برای مداواها، برای بیماری ها هم ارشاداتی شده، ما هم این ارشادات را جمع آوری می کنیم و از آنها استفاده می کنیم. اما آن ها اصلاً نیامده اند برای پزشکی. این جزء رسالت ائمه و انبیاء نیست. برای این ها باید از راه خودش که تجربه هست وارد بشویم، اگر انبیاء و اولیاء در این زمینه مطلبی بگویند حاشیه ی وظائف شان است، متن کارشان جای دیگر است. اینکه ائمه گاهی در پزشکی مطالبی می فرمودند مثل این بوده که شما یک سری معلومات را به بچه ات نشان بدهی تا بفهمد که بابایش هم بلد است. از معلمش هم بهتر بلد است. اما اگر تکلیف های بچه ات را خودت انجام بدهی بچه چیزی یاد نمی گیرد و رشد نمی کند. ائمه این علوم را به مردم نشان می دهند، برای اینکه وقتی می خواهند نصیحت کنند، مردم نصیحت ها را قبول کنند. امام رضا وقتی که به مامون می گوید من مزاجت را بهتر از این چیزی که اطبا بلدند درست می کنم، با این کار می خواهد قبضه اش کند [نه اینکه ارزش طب تجربی را نفی کند]. در #تعارضاتی که دستورات طبی ائمه با طب جدید دارد، اولویت با دستورات ائمه است. ائمه ما در طبی که دارند، استادند. اما ما که می خواهیم روال کار را طی کنیم، باید از راه #تجربه برویم. از راه تعبد نباید برویم.