چه شود گر گره از کار دلم بگشايی نه که اين‌گونه گره بر گره‌اش افزايی من به موهای پريشان تو ايمان دارم نيست با ياد تو از هيچکسم پروايی آبروی غزل و شعر تويی، پس بگذار بنويسم که تو از سمت خدا می‌آيی من همين گمشده‌ی فاجعه‌ی امروزم تو همان ترجمه‌ی روشنی فردايی من پلنگی که غمِ خاک اسيرش کرده تو ولی ماه بلندی که در آن بالايی مانده‌ام بين دل و عقل چه بايد بکنم؟ بهترينم! تو بگو؛ هرچه تو می‌فرمايی... #جلال_احمدی