امیرکبیر شهید مبارزه با تشیع انگلیسی (۱) 🌐 عصر نوسازی مرجعیت شیعه 1⃣ در آستانه قرن نوزدهم میلادی، وقتی عصر طلایی #مدرنیته و دوران اقتدار سیاسی #فلسفه_لیبرال آغاز گشت و تکاپوهای فلاسفه مدرن عصر روشنگری اروپا مانند کانت، ولتر، روسو، مونتسکیو و… به جدایی «عقل تجربی» از «معرفت دینی» انجامید، جامعه‌ی ایران مسیری متفاوت با غرب را می‌پیمود. 2⃣ هرقدر زمینه‌های اجتماعی و بسترهای نظریِ «جدایی دین از سیاست» در غرب مساعد به‌نظر می‌رسید، در شرق و بالأخص ایران پایگاه اجتماعی شیعه امامیه و هژمونی تئوریک تشیع ناب هر روز گسترش بیشتری می‌یافت. 3⃣ در دوره‌ای که جامعه ایران به افلاس عظیم اخلاقی و اجتماعی افتاده بود، دوره طلایی مؤسسان زبده #فقه_سیاسی ما آغاز شد و نخستین کوشش‌های فقیهان عارف برای پیدایش یک #بیداری_دینی در جامعه‌ی خرافی آن روز پدیدار گشت. 4⃣ نظریه‌ی بنیادین «مجتهد به‌مثابه نایب عامِ امامِ غایب» را شاگردان علامه وحید بهبهانی در تئوری و عمل به صحنه آوردند و این‌چنین، سرچشمه‌های معرفتیِ اقتدار شیعی شکل گرفت. 5⃣ #ملا_احمد_نراقی اثبات کرد که «حکومت حق امام عصر و در زمان غیبت، حق فقیه است» و روی اصل #ولایت_فقیه پای فشرد. با اتکاء به همین اصل، #میرزای_قمی زیربار تأیید مشروعیت سیاسی فتحعلی‌شاه نرفت و ادعای «اولی‌الامر بودن شاه» را رد کرد و پس از او، #شیخ_انصاری، در دوران ناصرالدین شاه مشروعیت حکومت قاجار را به‌رسمیت نشمرد. 6⃣ درست در زمانی که با فتوحات ناپلئون در اروپا #کلیسا به‌سبب فساد روحانیت مسیحی در جنگ با پروتستان‌ها شکست خورده بود، نهاد دین در ایران قدرت بیشتری می‌یافت و شاه از آن وحشت داشت. مردم به روحانیتِ متعهد اعتماد داشتند و به تدریج سررشته اکثر امور، از احوال شخصیه تا جهاد را به‌دست آن می‌سپردند. 🇮🇷 @sabzpoushan