من چگونه میتوانم عشق را کتمان کنم در نگاه خیس باران  اشک را پنهان کنم درد هجران میکشد آخر مرا ، دلواپسم تا بیایی درد بی درمان خود؛درمان کنم یا به دریای خیالاتم  شوم غرق وصال در هوای عاشقی ها شورش و طوفان کنم در میان شور  باران  دل  به دریا می زنم می روم آن سوی ساحل  تا تو‌را مهمان کنم حس من نسبت به تو شد کاخ رویاهای من من چگونه این همه احساس را ویران کنم ؟ آنچنان دل می بری از اهل دین و معرفت حتم دارم بعد ها هم اشک بر مژگان کنم سیب سرخ حضرت حوا شدی ، من آدمم ترس دارم عاقبت با موی تو  عصیان کنم زندگی با بودنت شد رنگ زیبای امید  آمدی در قلب من تا عشق را بنیان کنم #نرگس_شعبانی