بلندتر بپر ای دل! مگو که بال نداری
مگر برای رهایی پَر خیال نداری؟
بپر به سوی همان‌جا که دوست منتظر توست
مگو برای رسیدن به او مجال نداری
چه گفته‌اند مگر با تو راویان حقیقت
که کنج خانه نشستی؟ که شور و حال نداری؟
مُیسر است عوض کردن قضا به دعایی
سکوت کرده‌ای و قصد قیل و قال نداری
پر از سؤال نپرسیده‌ای، چه جای تبسم؟
بپرس حرف دلت را، مگر سؤال نداری؟!
ز شانه‌ات بِتِکان گرد و خاک غصه و غم را
شبیه من شده‌ای طاقت مَلال نداری
#نفیسه‌سادات_موسوی
به دریا دل بزن تا بگذری از موج رسوایی
نمی‌رنجد غریق عشق از طوفان تنهایی
به‌جز آیینه وقتی همدمی پیدا نخواهی کرد
چه رنجی می‌بری از دیدن تکرار زیبایی
صبوری‌های من، ای عشق، تاوان گناهم بود
عجب صبر جمیلی بود این صبر زلیخایی!
همان قدری که در دل تشنه پایان دنیایم
همان اندازه سیرابم از این رنج تماشایی
برایم آرزوی زندگی کرده‌ست و می‌دانم
تو هم، ای مرگ، داری با دل او راه می‌آیی
#نفیسه‌سادات_موسوی
🌸 🇮🇷@sabzpoushan
دلبرا، یارا، نگارا، حال نامت هرچه هست!
تا من افتادم ز چشمت، شیشه‌ی عمرم شکست
فکر می‌کردم که مردن چاره‌ی اندوه ماست
بی امید وصل اما مرگ هم بی‌فایده‌ست
بس که خود را در تو می‌بینم، تو را در خویشتن
خلق حیران‌اند و می‌نامند ما را خودپرست
عاشقت شد بی‌گمان از دوستان و دشمنان
هرکسی یک‌بار پای درد دل‌هایم نشست
ناز چشمی که شبی عکس تو را در خواب دید
بعد از آن بر خوبرویان تا همیشه چشم بست
#نفیسه‌سادات_موسوی
🌸 🇮🇷@sabzpoushan
