فکر کن!
موهات بور باشه و چشمات آبی.
وضعیت مالی خوبی داشته باشی.
۱۶ سالگی بری آمریکا،
تو دوتا از بهترین دانشگاه های آمریکا تحصیل کنی،
همه چیز برات مهیا باشه،
بعد بلند شی بیای ایران،
با #آقا_سیّد_مرتضی_آوینی رفیق بشی و باهاش راه بیفتی دنبال مستند سازی،
چندسال بعد که تو بوسنی جنگ میشه،
دوربینت رو برداری و بری وسط میدون تا حقیقت رو به همه نشون بدی.
یه فیلم سینمایی بسازی که دهها مقاله در موردش بنویسن و بشه جزو ۱۰۰ فیلم برتر جهان در هالیوود با موضوع حضرت عیسی.
طرح تشکیل شبکه ی افق و جشنواره ی عمار رو بدی.
صدها شاگرد رسانهای قوی تربیت کنی.
چندین سال گردهمایی «افقنو» رو تشکیل بدی و صدها نفر فیلسوف و اندیشمند و دانشمند رو از سراسر جهان جمع کنی و انقلاب اسلامی رو بهشون معرفی کنی.
تحریمت بکنند ولی فایده نداشته باشه،
بعد مجبور بشن شما رو ترور بیولوژیک کنند.
در تمام این سالها برای آزادی قدس شریف مبارزه کنی
و سرانجام تو روز قدس پرواز کنی!
این زندگی زیبا نیست؟! 🕊
روحت شاد و راهت پررهرو
🌷 #استاد_نادر_طالب_زاده
💠 @sad_dar_sad_ziba
🔹
🌸 زندگی زیباست 🌸
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄ 📒 «خاطرات سفیر» ⏪بخش۳۶: قرار شد من توی کارگاه های دو روزه ی طراحی، که توی شهر نیم بر
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄
📒 «خاطرات سفیر»
⏪بخش۳۷:
استاد پرسید:
«سخنرانی هروه رو گوش کردی؟»
گفتم:
«بله»
- بیست سال قبل توی یک کنفرانس یه سخنرانی داشتم. اون روز، بعد از تموم شدن حرف های من، حضار همین قدر با شور و حرارت برای من دست زدن و تشویقم کردن...
- خیلی خوبه.
- اما اون روز من دقیقاً برعکس حرف هایی رو که امروز هروه زد، ثابت کرده بودم...
بیست سال با نظریه هام کنفرانس دادم و برام دست زدن... و امروز هروه خلاف اون حرفها رو ثابت می کنه و براش همون قدر دست می زنن...
- «حضار» کارشون دست زدنه... این تویی که باید بدونی زندگیت رو داری وقف اثبات چی می کنی...
- می فهمی دخترم؟ این مهم ترین درس زندگی من بود.
به حرف استاد خیلی فکر کردم. استاد آدم فهیمی بود که این موضوع ذهنش رو درگیر کرده بود. کاش توی دنیایی زندگی میکردم که استاد هایش حکیم بودن. کاش استادی داشتم که علم رو با حکمت یاد می داد.
.....🍀.....
«یه عالم جامع الشرایط بی حجاب»
اون روز خوابگاه یه جوری بود. به علت این که دیگه داریم به آخر سال نزدیک می شیم و بچه ها کم کم به فکر جمع کردن بند و بساط رفتن به کشورهاشون هستن، نه! کلاً یه جوری بود؛ یه جور ناجور! اول از همه این که عرب جماعت در گوش هم پچ پچ میکردن. این ها هم که نه «پ» دارن نه «چ». خودتون حساب کنید که چه قدر سختشون بود! ☺️
بعد هم از شلوغی دارودسته ی نائل اینا خبری نبود. بالأخره همیشه یک جماعت ذکور، به عنوان مهمان های خانم، برای شام، توی راهرو و آشپزخونه ولو بودند. و از همه مهم تر دوستش منیر، که یک پسر مراکشی بود و نائل بدون اون روزش شب نمی شد.
امبروژا در این باره چیزی نمی دونست. خودش هم دنبال یکی می گشت که بپرسه. به رسم فضولی دل و قصد فزونی علم، دوتایی راه افتادیم دنبال یه آدمی که در جریان باشه. یهو شد قحط آدم! با خودم گفتم:
«عیبی نداره؛ بالأخره یک نفر پیدا می شه به دادمون برسه.»
رفتیم توی آشپزخونه یکی از دخترای فرانسوی، ساکت و آروم مشغول صاف کردن ماکارونی بود. اما از اون مهم تر یه آقای مسن خیلی چاقِ روزنامه به دست بود که رو به روی در، پشت میز شام، نشسته و با کت و شلوار سورمه ای و بلوز نخودی و کراوات بنفش و یک بوی عطر خیلی تند که توی هوا این ور و اون ور می رفت. گرچه همه جور تمهیداتی اندیشیده بود که معلوم نشه، داد می زد که از یکی از کشورهای آفریقایی عرب زبونه.
وارد آشپزخانه که شدیم هر دو نگاهمون افتاد به اون آقا. امبروژا گفت:
«اُ...اُ... ما با یک جنتلمن طرفیم!»
به نظرم صداش اون قد بلند بود که طرف بشنوه. آروم بهش گفتم:
«هی فقط من و تو نیستیم که فرانسه حرف میزنیم. نصف بیشتر آدم هایی که اینجان فرانسه زبون هستن.»
با هیجان و به انگلیسی گفت:
«خیلی چاقه.»
گفتم:
«و همه آدم هایی که اینجان انگلیسی بلدن.»
به طرز مسخره ای گفت:
«خدای من... چه قدر بدبختم!»
دختر فرانسوی با لبخند اومد سر میز. حرفی نمی زد فقط لبخند می زد.
ازش پرسیدم:
«پس بقیه کجان؟»
- کدومشون؟
- چه می دونم همونایی که هر شب این جا بودن... مـغی، دینـش، سیلون، نائل، منیر، ویدد،...
- توی سالن بیلیارد جلسه است. نائل و بقیه هم...
با شیطنت شونه هاش رو بالا داد:
«نمی دونم!»
اون آقا روزنامه اش رو جمع کرد. انگار منتظر چیزی بود. به روی خودم نیاوردم. راستش از خودش و تیپ و قیافه ای که به خودش گرفته بود خوشم نیومد.
نائل از در اومد تو. یهـو بالاخره یه نفر پیداش شد که بشه ازش سؤال کرد.
امبروژا پیش دستی کرد:
«سلام. تو نمی دونی چرا امروز همه گم شده ن؟»
نائل که رفتارش مهربون تر از روزهای قبل بود گفت:
«کسی گم نشده! حتماً دارن آماده می شن برای شام.»
⏪ ادامـه دارد...
………………………………………
🌳 #بوستان_داستان
🌱 #حس_خوب
💠 زندگی زیبا
http://eitaa.com/sad_dar_sad_ziba
┄┅══✼🍃🌷🍃✼══┅┄
〰 امروز و فردا کردن، دامی از دام های شیطان
💎 #دُرّ_گران
………………………………………
💐 «همه چیز برای زندگی زیبا»
💐 @sad_dar_sad_ziba
🍃
6.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌙 در ساعات پایانی ماه مبارک برای همه ی مظلومان جهان دعا کنیم.
🌴 پدری که زیر آوار بمباران سعودی ها به شهادت رسیده و
🌱 کودکی که از آغوش پدر جدا نمی شود.
🤲🏽 اللهم العن ءال سعود!
🤲🏽 اللهم عجّل لولیّک الفرج!
#بوی_پیراهن_یوسف
/ ولایت و انتظار 🌸
@sad_dar_sad_ziba
🕌 ۩๑▬▬▬✨✨▬▬●
6.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
از قدیم و ندیم گفته اند:
کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من!
✋🏼 داستان مردی که با دست خود، برای خود انگشت ساخت!
💠 سال «تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین»
#دسترنج
/تولید ایرانی 🌾 🔩 💊
………………………………
🗞#مجله_ی_مجازی صد در صد
🌱 @sad_dar_sad_ziba
╰─┅═ঊঈ ⚙🛠 🔩ঊঈ═┅─
▪️زمانی که بذر گیاه بامبو کاشته میشود، در چهار سال اول، چیزی از زمین بیرون نمیآید.
🌱 در سال پنجم، جوانه ی کوچک بامبو از زیر خاک نمایان میشود و ناگاه بعد از گذشت چند ماه، ارتفاع بامبو به بیش از ۳۰ متر میرسد. بله ۳۰ متر! 🌳
نکته ی نغز ماجرا این است که تلاش باغبانی به ثمر میرسد که ۴ سالِ مداوم، خستگی ناپذیر و با ایمان به کسبِ نتیجهی مطلوب، با وجود ندیدن کوچکترین واکنشی از زمین، به آب دادن بذر بامبو ادامه دهد.
✅ آری نتایج بزرگ، زود به دست نمیآيند
و حاصل #تلاش و #صبر هستند.
#بیداری ⏰
💠|↬ @sad_dar_sad_ziba
⇧⇧⇧⇧⇧⇧⇧⇧⇧⇧
Maher Zain202030_688981215.mp3
زمان:
حجم:
9.71M
🎶 #انت_السّلام
🎙 «ماهر زین»
✌️🏼 ترانه ی دو زبانه ی انگلیسی و عربی
#ترنم_ترانه
/موسیقی 🎼🌹 🎵
_____
🗞 #مجله_ی_مجازی «صد در صد»
@sad_dar_sad_ziba
┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄
🌸 زندگی زیباست 🌸
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄ 📒 «خاطرات سفیر» ⏪بخش۳۷: استاد پرسید: «سخنرانی هروه رو گوش کردی؟» گفتم: «بله» - بیس
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄
📒 «خاطرات سفیر»
⏪بخش۳۸:
امبر پرسید:
«پس دوستات کجان؟ منیر کو؟»
نائل، مثل کسی که آتیش گرفته باشه و بخواد نشون بده سردشه، گفت:
«منیر کیه؟ من از کجا بدونم کی کجاست؟»
این حرفش خیلی عجیب بود. چشم های من و امبر گرد شد. داشتم به مغزم فشار میآوردم که اوضاع رو درک کنم که یه نفر از پشت سر دستم رو کشید. مغی بود. بعد از یه سلام خیلی کوتاه گفت:
«بیا بریم کارت دارم.»
با امبر دنبال مغی راه افتادیم. امبروژا که از حرف نائل جا خورده بود، گفت:
«یعنی چی که منیر رو نمی شناسه؟!»
مغی گفت:
«ما هم نمی شناسیمش... قراره شما هم نشناسیدش!»
ویدد هم توی اتاق مغی بود. کاشف به عمل اومد که اون آقای جنتلمن بابای نائل هست که در پی آشکار شدن فضاحت های دختر دلبندش پا شده از الجزایر اومده فرانسه ببینه جریان چیه. ظاهراً به همسر نائل خبرهایی می رسه و می ره درِ خونه ی بابای نائل داد و بیداد. باباش هم پا می شه شخصاً می آد فرانسه ببینه جریان چیه. ویدد گفت که نائل به همه گفته که کسی چیزی درباره ی منیر نگه. منیر هم قرار بود تا یک هفته اون طرفا پیداش نشه. خلاصه، ظاهراً از ظهر که باباش رسیده بود تا شب همه چیز خوب پیش رفته بوده و نزدیک بوده من و امبر همه چیز رو خراب کنیم. خجالت داره اما چی می شه گفت.
بعد از مراسم توجیهی برگشتیم آشپزخونه. نائل که ظاهراً دیگه از بابت ما دو تا هم خیالش راحت شده بود، من و امبروژا رو به باباش معرفی کرد:
«امبروژا آمریکاییه و ایشون هم ایرانی هستن. این آقا هم پدر من هستن. وکیل هستن.»
... و این جور وقت ها آدم به جز این که خوش وقت باشه چی می تونه بگه؟!
پدر نائل، با یه حالت خیلی آشنا، حرف هاش رو شروع کرد؛ از همان حالت هایی که وقتی عمیقاً معتقد باشی حقیری و برای عزت داشتن باید به شیوه ی خارجیها (!) روشنفکر باشی و به خودت می گیری. چه قدر این حالت آشناست. چه قدر همه ی مبتلا هاش رفتارهای مشترک دارن. رو به امبروژا کرد و به انگلیسی، و البته غلط غلوط و با تلفظ بد گفت:
«از آشنایی با شما خوشحالم دختر آمریکایی...»
خودش فهمید خیلی بی راه حرف زده به فرانسه گفت:
«البته من انگلیسی بلدم، اما نه خیلی حرفه ای! ما فرانسه خیلی خوب صحبت میکنیم. من سعی کرده م فرانسه رو خیلی بهتر از زبون مادری خودم یاد بگیرم. اینه که شما میبینید حتی نمی شه تشخیص داد من کجایی ام( امیدوارم منظورش از روی حرف زدنش بوده باشه!) من به بچه هام هم زبان فرانسه رو خیلی خوب یاد داده م. ما توی خونه مون هم فرانسه صحبت میکردیم.»
بعد رو به من گفت:
«و شما احتمالاً انگلیسی صحبت می کنید؛ نه؟»
- نه زبان من فارسیه. زبان فرانسه و انگلیسی هر دو برام زبان خارجیه. فرقی هم ندارن.
- آهــــــــــان... بله... فارس... خانم شِرن (شیرین) عبادی رو میشناسی؟
- بله!
- نوبل برده... نوبل... یه زن روشنفکره فکر میکنم برای هر زنی باعث افتخار باشه که یه روز جای ایشون باشه؛ نه؟
- نه... برای هر زنی نه... من خودم امیدوارم هیچ وقت مثل ایشون نشم.
- آهـــــــان... بله... چرا؟... خانم ها باید همه سعی کنن روشنفکر و مدرن باشن (!) ما الان در دوره ی مدرن زندگی می کنیم. دیگه همه چیز با گذشته فرق کرده. برای این زمان نمی شه از قوانین چند صد سال قبل استفاده کرد. من دخترم رو این طور تربیت کردهم. نائل الان یه افتخاره برای زنان الجزایر... (متوجهید که!) یه زن روشنفکر و موفق.
- اگه این طوره، جای تبریک داره!
- آهــــان... بله، همین طوره. درسته که ظواهر دین اسلام رو رعایت نمی کنه. اما قلبش پاکه. باطنش مؤمنه و همه ی این ها تعالیم من بود. چون میخواستم یک زن موفق و روشنفکر برای آینده تربیت کنم؛ زنی که وقتش رو، به جای احکام پیش پا افتاده، صرف پیشرفت و موفقیت کنه. حالا شما نائل رو می بینید که...
یه بند و بی وقفه صحبت کرد، در وصف موفقیت های روز افزون نائل، در وصف این که یه زن روشنفکره، یک زن متجدده، یه زن برای دنیای امروزه، زنی که فرانسوی ها اون رو به رسمیت می شناسن، زنی که به جای درگیر شدن با ظواهر دین باطن اون رو فهمیده (از اون حرف ها بود!)، زنی که اتفاقاً بیشتر از خیلی از خانم های محجبه خدا رو در تک تک کارهاش حاضر میبینه و...
و من مانده بودم این آقا کی قراره یادش بیاد برای چه مأموریتی اومده فرانسه.
⏪ ادامـه دارد...
………………………………………
🌳 #بوستان_داستان
🌱 #حس_خوب
💠 زندگی زیبا
http://eitaa.com/sad_dar_sad_ziba
┄┅══✼🍃🌷🍃✼══┅┄
🌿🌿🌿
چه جای شِکوه اگر زخم آتشین خوردم
که هر چه بود ز مارِ در آستین خوردم
فقط به خیزش فواره ها نظر کردم
فرود آب ندیدم! فریب از این خوردم
مرا نه دشمن شیطانی ام به خاک افکند
که تیر وسوسه از یارِ در کمین خوردم
ز من مخواه کنون با یقین کنم توبه
من از بهشت، مگر میوه با یقین خوردم!
قفس گشودی ام و اختیار بخشیدی
همین که از قفست پر زدم، زمین خوردم
«فاضل نظری»
🌺🌺🌺🌺🌺
#شور_شیرین_شعر فارسی
┏━🦋━━•••━━━━┓
🦋 @sad_dar_sad_ziba 🦋
┗━━━━•••━━🦋━┛
🤲🏼 دعای عیدانه!
💎 #دُرّ_گران
………………………………………
💐 «همه چیز برای زندگی زیبا»
💐 @sad_dar_sad_ziba
🍃