⭕ ترتیب حوادث «آینده» در فتنه شام (سوریه) قبل ظهور
1️⃣ منطقه شام و سوریه، عراق، فلسطین و عربستان؛ مرکز تحولات و رویدادهای مهمی خواهند بود. در آینده کشورهای مذکور در جغرافیایی عصر ظهور و در مثلث «مکه ـ کوفه ـ قدس» اتفاقاتی بسیار سریع و شگفتآور رخ خواهد داد که تاثیرات داخلی و منطقهای و حتی جهانی خواهند گذاشت.
2️⃣ از جمله این حوادث، فتنه «طولانی» منطقه شام قبل از ظهور است که صحنه رویارویی، اختلاف بین رمحان (جریان اصهب و جریان ابقع)، حضور ترکها و رومیها خواهد بود که سرانجام منجر به قدرت رسیدن آخرین حاکم دمشق قبل از ظهور (سفیانی) خواهد گردید. سفیانی که توسط مثلث «روم، یهود و عرب» حمایت و پشتیبانی میشود ابتدا بر دمشق و سایر مناطق الکورالخمس مسلط میگردد و آنگاه بعد از پیروزی در جنگ قرقیسیا، عزم حمله به عراق را خواهد داشت.
3️⃣ #ترتیب حوادث فتنه شام (سوریه) قبل از ظهور:
🔸 اختلاف و صفآرایی نظامی بین دو جبهه مخالف رایة الاصهب، حکومت و رایة الابقع، معارضین (اختلف الرمحان بالشام)
🔹 جنگ در منطقه شام با کشتههای فراوان (رجفۀ تکون بالشام یهلک فیها اکثر من مائۀ الف)
🔸 ورود ادوات نظامی و سلاحهای پیشرفته به سوریه (اصحاب البراذین الشهب المحذوفۀ)
🔹 دخالت نظامیان پرچمهای زرد رنگ در تحولات فتنه شام (الرایات الصفر تقبل من المغرب حتی تحل بالشام)
🔸 خسف دمشق در محور جابیه- حرستا در اثر زلزله یا حمله نظامی و ... (تخسف قریۀ من قری الشام تسمی الجابیۀ)
🔹 و نشانه آن، بخشیهای از مسجد اموی و مراکز حکومتی دمشق، نیز دچار حادثه میشود (تسقط طائفۀ من مسجد دمشق الایمن)
🔸 اعلام رسمی ادعای استقلال کُردها از حاکمیت سوریه (مارقۀ تمرق من ناحیۀ الترک)
🔹 حمله ترکیه به شرق سوریه و پایان آرزوی کُردهای سوریه (سیقبل اخوان الترک حتی ینزلوا الجزیرۀ)
🔸 غربیها که خود از اختلاف، قتل و جنگ جهانی قبل ظهور، رنج میبرند (هرج الروم)
🔹 اما در آخرین مرحله از حوادث فتنه شام، بخشی از غربیها (آمریکا و ...) در دفاع از یهودیان اسرائیل به منطقه شام، لشکرکشی نظامی کرده و وارد منطقه رمله در نزدیکی بیتالمقدس در فلسطین میشوند (و ستقبل مارقۀ الروم حتی ینزلوا الرملۀ)
🔸 تسلط سفیانی (حاکم آینده دمشق) بر منطقه شام: البته وی نیز حدود دوسال بیشتر حکومت نخواهد کرد و سرانجام در جنگ با سپاه قدس امام مهدی، شکست خواهد خورد.
📜منابع: نعمانی، الغیبۀ، ص305. طوسی، الغیبۀ، ص461. مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص216 و 253. نعمانی، الغیبۀ، ص279. شیخ مفید، الاختصاص، ص255. طوسی، الغیبۀ، ص442. عیاشی، التفسیر، ج1، ص64. مجلسی، بحارالانوار، ج52، ص237.