#تلنگر در ایام نوجوانی از سرِ نادانی سخنی را در جمعی گفتم که نباید می‌گفتم. مرحوم پدرم با هزار #مصیبت حرف مرا ترمیم و توجیه و مثبت‌سازی کرد. مجلس تمام شد، پدرم مرا در کنار خود نشاند و گفت: فرزندم، در خلقت گوش و زبان خود دقت کن، آن‌ها یک تفاوت بزرگ دارند. گوش‌های انسان بیرون و آزاد آفریده شده‌اند، پس هر سخنی که می‌خواهید می‌توانید گوش کنید و اگر چیزی بگویند، دست شما نیست که آن سخن را نشنوید. خداوند هم شنیدن (غالب) سخنان را #حرام نکرده است و خودش فرموده است: 🌼یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ☘سخنان را می‌شنوند اما بهترین را انتخاب و تبعیت می‌کنند. اما زبان تو در کام دهان تو پشت میله‌های دندان‌های تو، زندانی توست. زبانِ تو، بر‌عکس گوشِ تو که برای شنیدن در اختیار و تحت فرمان تو نیست، زندانی توست. هر زندان کلیدی دارد و خوشا به‌حال کسی‌که کلید زندانِ دهانش را به عقل خود سپرده باشد و بدا به حال کسی که کلید زندان دهان خود را به نادانی خود داده باشد. بهترین زندان‌بانِ دهان، عقل توست و بدترین زندان‌بان نادانی توست.

🌷 امام صادق (عليه ‏السلام) : 🖋 پدرم مرا به سه چيز #ادب_آموخت ، و از سه چيز نهی فرمود . 🔹سه نكته #ادب اين بود كه فرمود :  فرزندم ! هركس با #دوست_بد بنشيند سالم نمى ماند ،  و هر كس گفتارش را كنترل نكند پشيمان مى شود ،  و هر كس به جايگاه هاى بد وارد شود مورد #بدگمانى قرار مى گيرد . 🔹و آن سه چيز كه مرا از آن #نهى فرمود : دوستى با كسى كه چشم ديدن نعمت كسى را ندارد ، ️ و با كسى كه از #مصيبت ديگران شاد مى شود ، و دوستی  با #سخن_چين . 📚 تحف العقول ، ص 376 🌹🤍🌹🤍🌹