بدان ای سالک طریق عبودیت که اگر انسان سالم نباشد، نمی تواند از فیض روزه و اعمال ظاهری در ماه رمضان بهره مند گردد؛ و اگر شخص روزه دار به شک و شبهه و شرک و آلودگی های درونی مبتلا باشد، امکان ندارد نتیجه کاملی را که اولیای الهی از ماه صیام می گیرند، به دست آورد. انسان باید پیش از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، آمادگی جسمانی و روحانی تحصیل نماید و دوام آن را در طول ماه از خدا تمنا کند، تا از ضیافت کامل الهی بهره مند گردد[و باید به این حقیقت توجه داشته باشد که] گناهان و ناروایی های بندگان در ماه صیام، به آن لطمه وارد می سازد. 📙#نور_هدایت ج 1ص27(آیت الله سعادت پرور