🔴 چرا عملیات‌های استشهادی فلسطینیان مهم است؟ 🔹سید حسن #نصرالله در سخنرانی گرامیداشت فرماندهان شهید مقاومت در مورخ 16 فوریه 2020 اعلام کرد که نقطه ضعف #صهیونیست‌ها کشته شدن سربازانشان است و همانطور که خداوند می فرماید آنها از مرگ بیش از هرکس دیگری می ترسند. 🔸یکى از معجزات قرآن، تذکر حرص و ولع #یهود در جمع آورى مال و ثروت مى‏ باشد. قرآن کریم در آیه شریفه 96 سوره بقره مى‏فرماید: «وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَیَاةٍ وَمِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا یَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مَنَ الْعَذَابِ أَنْ یُعَمَّرَ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِمَا یَعْمَلُونَ»: «و آنان را مسلماً آزمندترین مردم به زندگى و ]حتى حریص‏تر[ از کسانى که شرک مى‏ ورزند، خواهى یافت. هر یک از ایشان آرزو دارد که کاش هزار سال عمر کند با آن که اگر چنین عمرى زیاد به او داده شود، وى را از عذاب دور نتواند کرد و خدا بر آنچه مى ‏کنند، بیناست». 🔸بر اساس این آیه شریفه، ملت #یهود #حریص‏ترین ملل در جمع آورى مال و ثروت مى ‏باشند. آنها فقط دنیا را مى ‏خواهند و از نظر آنها مهم نیست که راه به دست آمدن آن #حلال باشد یا #حرام. حتى آنها از مشرکان که به طور طبیعى باید در جمع آورى ثروت از همه حریص‏تر باشند و در مورد راه به دست آمدن پول باکى نداشته باشند، حریص‏ترند. حرص و ولع بنى اسرائیل آنچنان زیاد است که دوست دارند #هزار سال زنده بمانند و مال و ثروت جمع کنند. شاید هم چون از کردار بد خویش مطلعند و مى ‏دانند در آنجا دقیقاً به حساب‏ها رسیدگى مى ‏شود، دوست دارند زنده بمانند و #مرگ هرگز به سراغشان نرود و به همین سبب از #مرگ واقعاً #وحشت دارند. اما قرآن مى ‏فرماید: طولانى شدن عمر هیچ گاه به حال آنها نفعى ندارد و نخواهد داشت. اما بالاخره باید تسلیم #مرگ شوند. 🔸 ترس و #وحشت بنی اسرائیل از #مرگ در آیات شریفه 6 و 7 سوره #جمعه نیز آمده است. ممکن است تصور شود ویژگى مذکور خاص بنى اسرائیل در زمان حضرت موسى ‏علیه السلام بوده و بعداً ادامه نداشته است، اما طبق آیه شریفه 169 سوره اعراف، این موضوع همچنان به عنوان یک ویژگى اصلى و عمیق در #یهود تداوم یافته است. بر اساس این آیه شریفه کسانى از بنى اسرائیل که وارث پیشینیان خود شدند و معارف و احکام الهى را به ارث بردند، به طور طبیعى باید تقوا پیشه مى‏ کردند و از لذائذ ناپایدار دنیا و عوائدى که مانع ثواب دائم و ابدى بود، چشم مى ‏پوشیدند اما با کمال تأسف «یأخذون عرض هذا الادنى» دو دستى این لذائذ را گرفته و خود را روى آن مى ‏افکنند و هیچ پروایى از جرم و گناه - هر قدر هم زیاد باشد - ندارند. حتى با کمال وقاحت مى ‏گویند «سینصرلنا» و به ناحق وعده آمرزش به خود مى‏ دهند، بدون این که از گناه بازگشتى کرده باشند. این راهبرد در #قوم #یهود همچنان ادامه یافته تا این که امروز نیز به وضوح مشاهده مى‏ شود. 🔹حال عملیات‌های استشهادی که باعث هلاکت صهیونیست‌ها می شود، بیشترین اثر و بار روانی را بر جامعه صهیونیستی وارد می‌کند و کمترین اثر آن کاهش مهاجرت یهودیان جهان به فلسطین اشغالی و مهاجرت معکوس صهیونیست‌ها از فلسطین است.

کشف #پیکر_سالم_صد_شهید پس از #هزار سال در نزدیکی کاشان👇👇 در میان فرزندان اهل بیت(ع) کمتر کسی را می توان یافت که از جانب دو امام معصوم یعنی امام باقر(ع) و امام صادق(ع)، رسماً به عنوان "نائب الامام" و ولی مردم برگزیده شده باشد، اما حضرت سلطان علی بن محمد(ع)، از این ویژگی مهم برخوردار است. امام صادق(ع) درباره مقام این امامزاده بزرگوار فرموده است: «مَن زارَ أخی سُلطان علی بِأردهال کمَن زارَ جدّی سَیدَالشُهداءِ بِکَربلاء.» یعنی «هرکس برادرم علی بن باقر(ع) را در اردهال زیارت کند مانند کسی است که جدم حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده باشد.» و افزودند: «هر که توان زیارت اجدادم را ندارد به "باریکَرَسف" رود و برادرم سلطانعلی را زیارت کند.» امام ششم شیعیان همچنین فرموده اند: «هر که شب های جمعه و شب های متبرکه را در مزار برادرم به سر برد و به عبادت و تلاوت قرآن بگذراند بی گمان در روز قیامت با ما اهل بیت(ع) محشور خواهد شد.» و در جای دیگری فرموده اند: «حائر مزار برادرم مانند حائر جدم امام حسین(ع) است و هر که را در حائر او دفن کنند از عذاب الهی ایمن خواهد بود.» ماجرا از این قرار است که در سال 1313 هجری، "اعتضاد الدوله" فرماندار قم به مشهد اردهال آمد و فرمان داد تا روی سرداب را بشکافند. او شخصاً داخل سرداب شد و حدود یکصد تابوت را در آنجا دید که در هر یک، پیکری سالم و از هم متلاشی نشده در حالی که لباس به تن دارند و روی گونه های بعضی از آنها، خون خشکیده دیده می شود که احتمال داد این پیکرها متعلق به یاران شهید حضرت علی بن محمد باقر(ع) باشد. ماجرای این کشف، پس از چندی در میان مردم مشهور شد و حس کنجکاوی اهل تحقیق را برانگیخت که از جمله افرادی که درباره این موضوع شگفت انگیز که بظاهر با توجیهات علمی ناسازگار است، حساس شدند آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی(ره) از مراجع عظام تقلید بود. ایشان در سال 1341 هجری شمسی، دعوت اهل محل را برای مسافرت به مشهد اردهال پذیرفت و به نیت تأمین موتور برق برای حرم که تا آن زمان از برق محروم بود، به این منطقه رفت و پس از اقامت چند روزه، برای مشاهده سرداب از نزدیک، اقدام کرد. ایشان نیمه شب دستور دادند خادمان حرم، گوشه ای از سطح ایوان صفا را شکافته و دریچه ای به سردابه باز کنند؛ پس از تهویه مصنوعی هوای داخل سرداب، یکی از جوانان محلی که گفته می شود هنوز در قید حیات است، داوطلب و پیشقدم شد و چراغی در دست گرفت و با کمک چند نفر از معتمدان و مؤمنان، داخل سرداب شد و پس از کسب اطمینان، آیت الله مرعشی(ره) به کمک وی، از خاکریز کنار سرداب به داخل رفت و وارد محوطه بزرگی در زیر این آستان مقدس شد. این مرجع عالیقدر پس از خروج از سرداب، ماجرا را این گونه نقل کرد: «در جانب شرقی سرداب، متجاوز از یکصد تابوت به اندازه های مختلف بلند و کوتاه و رنگ های متفاوت زرد و سیاه، در سه ردیف، روی یکدیگر گذاشته شده است که قسمتی از تخت های چند تابوت شکسته شده است و درون هر یک، جسدی در لباس، با سر و صورت باز و مو های ژولیده نمودار است.» ایشان که از برجسته ترین متخصصان علم تاریخ و انساب بودند، از پوسیده نشدن تابوت ها و سالم ماندن این اجساد، اظهار تعجب و اعلام کردند که این پیکرهای مطهر، مربوط به یاران شهید حضرت علی بن باقر(ع) است. بعد ازآن بدستور آیت الله مرعشی ره در سرداب بسته شد.