این عقیده امام حتی تا مدتی بعد از انقلاب هم ادامه داشته: اگر شما به اسلام و به کشور علاقه دارید... این دستگاه را اصلاحش کنید؛ یعنی #غربی نباشید... که حتماً باید بین این خبر و این خبر #موسیقی باشد. این غرب­ زدگی است. یک طرح دیگری درست کنید. اخبار را زیادترش کنید. یک کارهایی کنید تا موسیقی را #ترکش کنید. شما خیال نکنید موسیقی یک چیزی است برای یک مملکت مترقی. موسیقی #خراب می­ کند دماغ بچه­ های ما را. مغز بچه‌های ما را فاسد می‌کند. دائماً تو گوش یک جوان موسیقی باشد این دیگر به‌ #کار نمی­رسد. این دیگر نمی ­تواند #فکر جدی کند.» امام خمینی ۵۸/۴/۲۸

آیت‌الله خامنه­ ای نیز درباب محتوای موسیقی در دوران پهلوی چنین می­گویند: « #موسیقی قبل از انقلاب از لحاظ ارزشی سه عیب عمده داشت: یکی این‌ که در بخشی از موسیقی­ ها، در انتخاب مضمون و قالب، گرایش #تند و میل شدیدی به #ابتذال بود؛ عیب دوم این‌که گرایش شدیدی به موسیقی #غربی بود و عیب سوم این‌که موسیقی سالم و سنتی و فنی کلاسیک ایرانی در خدمت #محتوای_بد و #فاسدکننده قرار می­ گرفت. از همه بدتر آن اولی است و از همه کم‌ضررتر آن دومی است. ‌ای بسا یک موسیقی غربی باشد که در آن هیچ‌گونه ابتذال و فساد و زن­ بارگی و پستی و دنائت بشری نیست، یک چیز بسیار عالی و عرفانی و سطح بالاست.»