#ترجمه_صفحه125
104 - و چون به ایشان گفته شود: به سوی آنچه خدا نازل کرده و به سوی پیامبر بیایید، گویند: آنچه پدران خویش را بر آن یافتهایم ما را بس است آیا اگر چه پدرانشان چیزی نمیدانستند و راهی نیافته بودند [باز پیروی آنها میکنند]!
105 - ای کسانی که ایمان آوردهاید! مراقب خودتان باشید، وقتی که شما هدایت یافتید، بیراهه رفتن دیگران به شما زیان نمیرساند بازگشت همه شما به سوی خداست و از آنچه میکردهاید آگاهتان میسازد
106 - ای مؤمنان! چون یکی از شما را مرگ فرا رسد، به هنگام وصیّت دو تن عادل از [همکیشان] خودتان را شاهد بگیرید، و چنانچه در سفر بودید و دچار حادثه مرگ شدید [و مسلمانی نیافتید] دو تن از غیر [همکیشان] شما شاهد باشند، و اگر [در صداقت آنها] شک کردید آنها را نگاه دارید تا بعد از نماز به خدا سوگند یاد کنند که ما قسم خود را به بهایی نمیفروشیم اگر چه به خویشاوند ما مربوط باشد، و شهادت الهی را کتمان نمیکنیم، که در غیر این صورت از گناهکاران خواهیم بود
107 - و اگر معلوم شد که آنان دستخوش خیانت شدهاند، دو تن دیگر از کسانی که بر آنها ستم رفته است و از نزدیکان [متوفّی] هستند به جای آنان قیام کنند و به خداوند سوگند بخورند که شهادت ما قطعا از شهادت آن دو درستتر است و ما از حق تجاوز نکردهایم و در غیر این صورت قطعا از ستمکاران خواهیم بود
108 - این روش برای آن که شهادت به صورت درست ادا شود، یا شاهدان بترسند که مبادا سوگندی بعد از سوگند آنها به میان آید، به صواب نزدیکتر است و از خدا بترسید و [این پندها را] بشنوید و [بدانید که] خداوند گروه فاسقان را هدایت نمیکند
https://eitaa.com/joinchat/3578724483C0141b45092