🕌صفحه ۲۱🕌 بسم الله الرحمن الرحيم وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِين. (۱۳۵) قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُون. (۱۳۶)َ فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوا وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيم. (۱۳۷)ُ صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُون. (۱۳۸) قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُون. (۱۳۹)َ أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُون. (۱۴۰) تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُون. (۱۴۱)

🕌ترجمه صفحه ۲۲ 🕌 به نام خداوند بخشنده مهربان بزودی بی خردان از مردم می گویند: «چه چیز آنها را از قبله شان که بر آن بودند باز گردانید؟» بگو: مشرق و مغرب از آن خداست هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می کند. (۱۴۲) و همچنین شما را امت میانه قرار دادیم ، تا بر مردم گواه باشید، و پیامبر هم بر شما گواه باشد، و ما آن قبله ای را که بر آن بودی (قبله) قرار دادیم. مگر برای اینکه بدانیم کسی را که از پیامبر پیروی می نماید از کسی که بر پاشنه های خود به عقب باز می گردد. و اگر چه این (حکم) جز بر کسانی که خداوند آنها را هدایت کرده دشوار است. و خداوند هرگز ایمان (= نماز) شما را ضایع نمی گرداند، همانا خداوند نسبت به مردم رؤوف مهربان است. (۱۴۳) به تحقیق ما گرداندن روی تو را به (سوی) آسمان می بینیم، اکنون تو را به (سوی) قبله ای که به آن خشنود شوی باز می گردانیم، پس روی خود را به سوی مسجد الحرام کن، و هر جا باشید، روی خود را به سوی آن بگردانید، وکسانی که کتاب (آسمانی) به آنها داده شد، بخوبی می دانند این (تغییر قبله) حق است (و) از جانب پروردگارشان می باشد، و خدا از آنچه می کنند؛ غافل نیست. (۱۴۴) و اگر برای آنان که کتاب بدیشان داده شده، هر گونه نشانه (و حجتی) بیاوری، از قبله تو پیروی نمی کنند، و تو (نیز) از قبله آنان پیروی نخواهی کرد،و برخی از آنان هم قبله برخی دیگر پیروی نمی کنند. و اگر بعد از آنکه علم و دانش به تو رسیده است از خواسته ها و آرزوهای آنان پیروی کنی، در این صورت مسلماً از ستمکاران خواهی بود. (۱۴۵)

نکاتی از قرآن 117 قرآن را به عربی فصیح فرستادیم تا به تعلیمات آن عاقل شوید. حکایت هایی را بیان می کنیم که قبلا نمی دانستید. یوسف در کودکی خواب ديد یازده ستاره و خورشید و ماه به او سجده می کنند. برای پدرش تعریف کرد و یعقوب گفت برای برادرانت تعریف نکن که شیطان دشمن انسان است. و تعبیرش، خدا تو را برگزیده و تعبیر خواب را به تو یاد خواهد داد. برادران به خاطر حسادت به یوسف، مشورت کردن که او را از خانواده دور کنند و خدعه خود را عملی کردن. نهایتا یوسف را عزیز مصر که فرزند دار نمی شد خرید.

🟣👌وفات یا فوت ؟؟ 🍃🍂🍃🍂 انسان وفات دارد، نه فوت. آیت الله العظمی جوادی آملی: انسان وفات دارد، نه فوت. «تاء» در واژه «فوت» جزو كلمه است؛ اما در «وفات» چنين نيست و اگر گاهی فوت در حديث يا دعا بر موت اطلاق شود، مانند: «اللّهمّ ارزقنی التجافی عن دار الغرور و الإنابة إلی دار الخلود و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت». در آنجا فوت به معنای از دست رفتن فرصت است كه با موت پديد می‌آید؛ نه به لحاظ معنای جامع موت كه انتقال به برزخ را به همراه دارد. ماده اصلی كلمه وفات، «وفا» است. وفا و استيفا و توفّی، اخذ تامّ است، چنان‌كه اگر كسی همه حق خود را گرفت و چيزی از آن را فروگذار نكرد گفته مي‌شود: حق خود را «استيفاء» كرد، يا اگر مطلبی را به طور كامل بيان كرد می‌گویند: آن را به طور «مستوفا» بيان كرد. در مرگ همه حقيقت انسان به سرايی ديگر منتقل شده، متلاشی و پراكنده نخواهد شد و چيزی از حقيقت او در جهان طبيعت نمی‌ماند و از بين نمی‌رود، پس انسان متوفّاست و خدای سبحان و فرشتگان متوفِّی اند.  بر اين اساس، آياتی كه بر توفّی انسان دلالت می‌کند شاهد بر حيات پس از مرگ است. 📚تسنیم ج۷ ص۶۲۱،۶۲۲ 📒📗📒

✨ وصف مومن ✨ 👈 مومن، توبه کار است. 🌹🌹وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ. او کسى است که توبه را از بندگانش مى پذیرد و بدیها را مى بخشد، و آنچه را انجام مى دهید مى داند. ۲۵ شوری‌. تفسیر: از آنجا که خداوند، راه بازگشت را همواره به روى بندگان، باز مى گذارد کراراً در آیات قرآن، به مسئلهء گشوده بودن درهاى توبه اشاره فرموده است. اما اگر تظاهر به توبه کنیم، ولى در خفا کار دیگر انجام دهیم، تصور نکنیم که از دیدهء علم پروردگار، مخفى خواهد ماند. او آنچه را انجام مى دهیم مى داند (وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ). 👈 در آیهء بعد، پاداش بزرگ مؤمنان و عذاب دردناک کافران را در جمله هائى کوتاه، بیان مى فرماید: 🌹وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۚ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ. و درخواست کسانى را که ایمان آورده و کارهاى نیک انجام داده اند مى پذیرد و از فضل خود بر آنها مى افزاید. اما براى کافران عذاب شدیدى است. ۲۶ شوری. 👈 در اینکه چه درخواستى، از مؤمنان را اجابت مى فرماید، تفسیرهاى گوناگونى شده. 🍃 بعضى گفته اند دعاى مؤمنان را دربارهء یکدیگر مستجاب مى کند. 🍃 بعضى دیگر گفته اند عبادات و طاعاتشان را مى پذیرد. 🍃 و بعضى آنرا مربوط به شفاعت آنها در مورد مومنان مى دانند. ولى هیچگونه دلیلى بر این محدودیت ها نیست، بلکه خداوند هرگونه درخواستى را که مؤمنان صالح العمل، داشته باشند مى پذیرد، و از آن بالاتر امورى را که شاید به فکر آنها نیامده است، که از خدا درخواست کنند، نیز از فضلش به آنها مى بخشد، و این نهایت لطف و مرحمت خداوند، دربارهء مؤمنان است. 🌸 آقا امام صادق فرموده اند: پیامبر گرامى اسلام در تفسیر وَ یَزِیْدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ، فرموده اند: اَلشَّفاعَةُ لِمَنْ وَجَبَتْ لَهُ النّارُ مُمَّنْ أَحْسَنَ إِلَیْهِمْ فِى الدُّنْیا: آنچه را خداوند از فضلش بر آنها مى افزاید، شفاعت براى کسانى است که در دنیا به آنها نیکى کرده اند، اما ( بر اثر سوء اعمالشان) مستحق آتش دوزخ شده اند. مجمع البیان، ج۹، ص۴۶. ✅ 👈 مقام رفیع شفاعت، مهمترین و برترین مقامی است که به مومنان حقیقی عطا خواهد شد. به این معنی که فضل خدا منحصر به مقام شفاعت نیست، بلکه این مقام در میان تمام مقامهایی که به مومنان عطا میشود، در مرتبهء بالاتری قرار دارد. / إن شاءالله هر روز ساعت ۱۶ یک پیغام قرآنی در کانال قرار می‌گیرد/