اغتشاشات 1401 که رخ داد باعث شد درباره مفهوم آزادی بسیار مطالعه کنم و به نکات جالبی برخوردم که به یکی از آن ها اشاره می کنم : هنگامی که پای صحبت اپوزسیون سلطنت طلب خارج نشین وتفاله های داخلی اش در داخل می نشینیم خیلی درباره آزادی بیان صحبت می کنند و از کروش و داریوش دم می زنند ولی باید بگویم آن ها (ملی گرایان خارج نشین) حتی در مفهوم آزادی از رهبران هخامنشی خود تبعیت عملی ندارند چون هخامنشیان هنگامی که سرزمینی را فتح می کردند فرهنگ خود را به طرف مقابل تحمیل نمی کردند (و از این جهت مانند اسلام هستند که بعد از فتح هر سرزمینی ابتدا مردم آن سر زمین را اقناع می کردند و اجازه تفکر و انتخاب به آن ها می داندند و بعد فرهنگ خود را در میانشان ترویج می دانند) . ودر مقابل ایران هخامنشی امپراطوری روم بود که هر سر زمینی را فتح می کرد فرهنگ خود را با زور به مردمان آن سرزمین تحمیل می کرد . خواستم بگم اگر در اغتشاشات نیرو های بسیجی و انتظامی وطلاب رو به اسم رسیدن به آزادی پاره پاره کردند یا جمشید شارمد و گروه تروریستی اش با بمب گذاری در حسینیه وصال شیراز مردم رو به اسم ملیت به خاک و خون کشید این عمل نه تنها اسلامی نیست بلکه نشأت گرفته از ملیت و وطن دوستی هم نیست بلکه فقط نشأت گرفته از غرب دوستی و اقتدا به وحشی گری غرب است (منبع سخنان : کتاب تعامل متقابل ایران و اسلام در گستره تاریخ ، جلد اول ) #نشر_حداکثری #جهاد_تبیین #غرب_وحشی #هخامنشیان #اسلام #امپراطوری_روم