eitaa logo
$$ سهامگو $$
3.7هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
119 ویدیو
2 فایل
⚡{ تجربه ی بورسی }⚡ ⁦⬅️⁩ با تحلیل بخر. 📝 ⁦⬅️⁩ صبور باش. ⏳ ⁦⬅️⁩ سودش را ببر. 💰 ⁦⁦🖥️⁩⁩ مسلما ما مسول اینتر زدن شما نیستیم 🌷 ❌کانال vip و سیگنال فروشی نداریم. ❌سبد گردانی نداریم. ✅ادمین 👈👈👈👈👈👈👇 @sahamgo_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
⬅️ مثلت برمودا در ایران 👈 قسمت سوم 👈 در یادداشت پیشین در پی اثبات بهائی بودن حاج علینقی کاشانی نبودم بلکه یافته‌های خود را درباره جایگاه حیرت‌انگیز منطقه آرادان- سُرخه- سنگسر در تحولات اخیر ایران، از سال ۱۳۸۴ تا امروز (دولت‌های محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی)، بیان کردم. 👈 یادداشت فوق فقط نشان می‌دهد که حاج علینقی کاشانی با کانون‌ مالی- سیاسی معینی و شراکت داشته که در منطقه سمنان نفوذ فراوان داشت و، اگر «میر علینقی کاشانی‌» ذکر شده در یادداشت ۲۵ ذیحجه ۱۳۳۰ ق./ ۱۴ آذر ۱۲۹۱ ش. عین‌السلطنه همان «حاج علینقی کاشانی» باشد، این ارتباطات بسیار قدیمی بوده. 👈آنچه فرضیه یکی بودن «حاج علینقی کاشانی» سال ۱۳۲۴ ش. و «میر علینقی کاشانی» سال ۱۲۹۱ ش. را تقویت می‌کند نامه‌ای است به محمد مسعود،‌ منتشره در روزنامه مرد امروز (شماره ۶۰، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۲۵، ص ۷)، از فردی با نام مستعار «ب. ب.» که در آن حاج علینقی کاشانی را «حاج میر علینقی کاشانی» خوانده و مسعود را به رشوه‌گیری و سکوت درباره او متهم کرده. این نامه نشان می‌دهد که حاج علینقی کاشانی به «میر علینقی کاشانی» نیز مشهور بوده. 👈در روزنامه خاطرات ‌عین‌السلطنه فرد دیگری بنام «حاج علینقی کاشانی» دیده می‌شود که در یادداشت یکشنبه، ۲۴ ربیع‌الثانی ۱۳۲۴ ق./ ۱۷ ژوئن ۱۹۰۶ م. از او با عنوان «مرحوم حاج علینقی کاشانی» یاد شده یعنی در سال پایانی سلطنت مظفرالدین شاه مرحوم بوده. عین‌السلطنه درباره این حاج علینقی کاشانی می‌نویسد: 👈«این کاروانسراها را تا مشهد مقدس همه را مرحوم حاجی علینقی کاشانی تعمیر کرده. خدایش رحمت کند، بسیار زحمت کشیده و مصارف کرده است.» (روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، ج ۲، صص ۱۶۵۱- ۱۶۵۲) 👈از حاج علینقی کاشانی فوق‌الذکر موقوفاتی بر جا است که فهرست آن در سال ۱۳۰۱ ق./ ۱۸۸۳ م.، ده سال قبل از قتل ناصرالدین شاه، منتشر شده با مشخصات زیر: صورت موقوفات حاج علینقی کاشانی، تهران: ۱۳۰۱ ق.، دارالطباعه سید آقا میر باقر رازی. 👈روشن است که این حاج علینقی کاشانی را نباید با حاج میر علینقی کاشانی، که در سال ۱۳۲۵ ش. زنده بود، یکی دانست. / عبدالله شهبازی