#غروب_جمعه اینکه یاد امام زمان را خلاصه کرده ایم به شعر و آه و ناله ای در روز جمعه و درگیر هیاهوی زندگی شدن تا هفته بعد به این نمی گویند سبک زندگی مهدوی. یوسف درون چاه نیست که ما بالای چاه بنشینیم و برایش زار بزنیم و پیام پر از غصه به دیگران ارسال کنیم. او هست. او بین ما هست و اگر ما او را نمی بینیم او ما را میبیند. اگر همین اندیشه روح حاکم بر زندگی ها بود، پاسخ این سوال تکراری که: "امام زمانی زندگی کنیم یعنی چطوری؟" پیدا میشد. کدام درد جامعه ی عصر غیبت پایان می دهد؟ انتظار کوفی که امضا می کند پای نامه ی دعوت از امامش را و او را لب تشنه کنار نهر آب، سَر می بُرد، چه انتظار احمقانه و سخیفی است. #انتظار راحت طلبانه یعنی همین که در هر شرایطی نشسته ام و ناله سر می دهم تا او بیاید. مگر او کجا رفته است؟ چرا حد انتظار ما از سوز و گداز غروب جمعه ای فراتر نمی رود؟ انتظار باید شادی بخش، محرک، انگیزه بخش و رشد دهنده باشد. باید باری که با غیبت امام قرار است بر زمین بماند بر شانه های ما گذاشته شود و رد سنگینی اش پشتمان را خراش دهد تا حس کنیم انتظار، نشستن و غصه خوردن نیست، انتظار روبه جلو رفتن و امید دادن و حیات بخشیدن است. انتظار من و تو برای مهدی عج، برای آخرین حجت خدا باید انتظاری سازنده، تعهدآور، نیرو آفرین و تحرک بخش باشد. این نوع انتظار می تواند نوعی عبادت شمرده شود. انتظاری که در آن نام و یاد امام زمان در همه ی کارها، انتخاب ها، پوشش، رفتار، سخنان و حرکات موج بزند و مهدی قاب تزئینی زندگی ما برای یک جا چسبیدن و میخکوب شدن نباشد. روح حاکم بر زندگی اگر نشات گرفته از انتظار مهدی موعود باشد، صبر و تحمل در مشکلات رنگ دیگری می گیرد. کار و تلاش بیشتر میشود. تربیت و آموزش مفیدتر و هدف‌مندتر میشود. حتی در خرید کردن و سفر رفتن و مهمانی گرفتن، رفتار مهدوی و رضایت امام غایب اولویت می شود. انتظاری که در آن دغدغه ی مظلومان جهان جایی ندارد، انتظاری که در آن درد محرومان جایی ندارد، مسخره کردن رسم رسول خدا و پسر غائب از نظرش می باشد. انتظار مفید، مهدی یاور تربیت می کند و روحیه یاس و ناامیدی و بدبختی و کم آوردن در آن نیست. انتظاری که یاد امام در دل مومن غایب است و او بی امامش خوش و بی خیال است و دم از فراق او هم می زند جای تعجب و تاسف دارد. چرا یادمان نیست که آقای ما هست و جایی نرفته است. چرا انتظار امام غایب انقلاب جهانی در دلمان ایجاد نمی کند؟ یک جای کار می لنگد! ما به انتظار غروب جمعه ای عادت کرده ایم چون واقعا درد غیبت خراشی بر پشتمان نینداخته‌‌‌... ما باید بترسیم از انتظار خطرناک به شیوه ی کوفیان! برای یوسف، بالای چاه گریه نکنیم. امام ما انتظار سازنده و انتظار جهادی می خواهد. ما باید یک #منتظرِ مومنِ مجاهد باشیم که بجای به انتظار نشستن به انتظارش #ایستاده است. #سحر_شهریاری @saharshahriary