شهادت حضرت زینب سلام الله علیها
.......
اجل نیامده،غم برده بود جانت را
چه شعله داشت که می سوخت آشیانت را
نشسته اند به داغ تو آسمانی ها
که صبر خانه ی غم کرد،آسمانت را
تو زینبی،که نفس گریه های دردآلود
گرفته بودهمه قدرت وتوانت را
تمام قصه ی یک نیم روز عاشوراست،
چه عاشقانه نوشتند داستانت را؟
به قتلگاه حسینت،چه روضه ای خواندی؟
گذاشتی به رگ خونفشان،لبانت را
چه مادرانه به ایثار عشق،کرده قبول
دل صبور تو،داغ دونوجوانت را
دلیل عشق،روی نی،سرحسینت بود
که پا به پای تو می برد،کاروانت را
زخطبه ات،درو دیوار کوفه،می لرزید
چه خطبه ای،که بهم ریخت،دشمنانت را
سلام آخر ورویت به قتلگاه حسین
فراق اوست،که برلب رسانده جانت را
شکوه خواهری،آیینه ی برادری ات
صبور کردخدا،قلب مهربانت را
قسم به عشق وشکوهت،که خاطر ایام
کجا زیاد برد نام جاودانت را؟
تو گفته ای که ندیدم، به غیر زیبایی،،،،،،
بنازم،آنهمه زیبایی بیانت را.............
استاد رسول زاده ( آشفته)
تو از آسیه و حوّا و مریم سرتری زینب
که داری بر همه عالم مقامِ سروری زینب
برایت آتش غمهای بی پایان گلستان بود
که در موج بلا و خون ، خلیل دیگری زینب
عجب صبری عجب شوری عجب ایمان و ایثاری
تویی زینب ترین زهرا تو روح کوثری زینب
زبانِ خطبه هایت مثل شمشیرِ علی برّان
میانِ کفر و دین کردی به خوبی داوری زینب
به زیرِ گام هایت شام را ویرانه خواهی کرد
رسالت دارِ عاشوراییِ پیغمبری زینب
شجاعت می زند زانو، زبانِ خطبه هایت را
نشان دادی قیامت را ، شُکوهِ محشری زینب
شکسته خطبه هایت قامتِ لات و هُبل ها را
بلاغت در بیان داری ، شبیهِ حیدری زینب
دلت خون بود اما غیرِ زیبایی نمی دیدی
در آن ساعت که می دیدی سرِ بی پیکری زینب
در اوج بی پناهی ها پناه کاروان بودی
میانِ کاروانی که خودت بی یاوری زینب
برادر را روی نیزه ... چگونه تاب آوردی ؟
چگونه تاب آوردی تویی که خواهری زینب
اگر امِّ ابیها فاطمه بوده است پس بی شک
برای شاهِ دین هم خواهری هم مادری زینب
نه تنها زینِ اَب بودی و زینت داده‌ای او را
که حتی بر برادر هم شکوه و زیوری زینب
#اعظم_کلیابی#بانوی_کاشانی
زینب به دنیا آمده بود
تا صبر و شکیبایی را از حضور خویش شرمسار کند.
وفات جان‌سوز
صدف دریای ایثار و عصمت
پرورش یافته دامان ولایت
محبوب مصطفی (ص)
و نور دیده مرتضی (ع)
سکاندار کربلا
و عطر خوش زهرا (س)
و الگوی عفاف و پاکی
حضرت زینب (س) تسلیت باد
