ارتكاب معصيت، آثار و ظواهري دارد كه با طبيعت نيز در ارتباط است.
البته اين بدان معنا نيست كه وقوع بلاها را صرفاً به دليل انجام گناه بدانيم و علتهاي طبيعي را فراموش كنيم.
مراد ما اين است كه علاوه بر علل طبيعي وقوع بلاها، علل معنوي نيز در طول آن قرار دارند.
ذكر يك مثال براي تبیین: نوشتن را ميتوان به عوامل گوناگون مانند قلم، دست انسان يا اراده آدمي نسبت داد.
حديث «إنّ العبد ليذنب الذّنب فيزوي عنه الرزق»
امام باقر (ع)
اين حديث كه در جلد دوم «بحارالانوار» موجود است، ارتكاب برخي #گناهان را باعث كم شدن روزي يا قطع آن عنوان ميكند.
امام صادق (ع) در روايتي ميفرمايد، «اما إنه ليس من عرق يضرب ولانكبة ولاصداع ولا مرض إلا بذنب» يعني هيچ رگي بريده نميشود، و هيچ پايي به سنگ نميخورد، و سردرد و بيماري عارض نميشود؛ مگر به واسطه انجام گناه.
در ادامه روايت، امام صادق (ع) دليل اين امر را نيز از قول خداوند و آيه 30 سوره شوري بيان ميكند كه ميفرمايد: هر مصيبتي كه به شما ميرسد، به خاطر اعمال خود شماست، ضمن اينكه خداوند بسياري از آنها را ميبخشد.
در روايتي از امام علي (ع) آمده است: گاهي آسيبي به بدن مؤمن، خانواده يا مال او ميرسد و اين به سبب گناهاني است كه انجام داده است.
#بهتر_است_بدانیم
#کمی_تامل
.
#امام_رضا جان(علیه السلام) فرمود :
کسی که توان #جبران_گناهانش را ندارد
پس بسیار بر محمد و آل محمد درود فرستد ، زیرا #صلوات فرستادن هر آینه #گناهان را نابود می کند.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
#وسائل_الشیعه، ج۷، ص۱۹۴