#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_10 #محتوای_22_گانه_بند_ده مقدمه ✳️ حضرت سجّاد عليه السلام، از پيشگاه مبارك خالق يكتا درخواست مى‏كند: «الهى مرا به زيور شايستگان بياراى، و زينت پرهيزكاران را به من بپوشان، زيور صالحان، و زينت اهل تقوى عبارت است از: 1- #گسترش_عدالت 2- #فرونشاندن_خشم 3- #خاموش_كردن_فتنه 4- #پيوستن_پراكندگان‏‏ 5- #اصلاح_بين_مردم 6- #فاش_نمودن_خوبیها 7- #پنهان_كردن_زشتیها 8- #نرم_خويى 9- #تواضع_و_فروتنى 10- #نيك_سيرتى‏ 11- #سنگينى_و_وقار 12- #حسن_معاشرت 13- #سبقت_در_فضيلت‏ 14- برگزيدن #احسان_بدون_توقع_تلافى 15- #ترك_سرزنش‏ 16- #دستگيرى_از_غير_مستحق‏ 17- پاى بندى به #گفتن_حق_هر_چند_گران_آيد 18- #اندك_شمردن_خوبیهاى_خود 19- #بسيار_ديدن_بدیهای_خويش‏ 20- #ادامه_طاعت‏ 21- #همراهى_با_مسلمانان‏ 22- #بي_زارى_از_اهل_بدعت ». ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 345 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_10 #محتوای_22_گانه_بند_ده 18 - 19 https://eitaa.com/sahife2/59802 اللَّهُمَّ وَ حَلِّنِي بِحِلْيَةِ الصَّالِحِينَ وَ أَلْبِسْنِي زِينَةَ الْمُتَّقِينَ : فِي اسْتِقْلَالِ الْخَيْرِ وَ إِنْ كَثُرَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي وَ اسْتِكْثَارِ الشَّرِّ وَ إِنْ قَلَّ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي 18 و 19- #اندك_شمردن_خوبیهاى_خود و #بسيار_ديدن_بدیهای_خويش‏ 1 ✳️ ريشه اندك ديدن خوبى‏هاى خود، گرچه بسيار باشد، و بسيار ديدن زشتى‏هاى خويش گرچه اندك باشد، تجلى صفت با عظمت تواضع در وجود انسان است. و مبدأ بسيار ديدن خوبى‏هاى خويش گرچه قليل باشد، و كم ديدن زشتى‏هاى خود گرچه بسيار باشد عجب و خودبينى آدمى است. انسانى كه اين معناى حقيقى را در ذات قلبش يقينى كرده كه در تمام هستى و شؤون خويش مملوك حضرت حق است، و آنچه خير و بركت و خوبى و فضيلت در زندگى اوست فقط و فقط از جانب حضرت اوست و او را در اين زمينه اختيارى نيست، و هر چه شر و رذيلت و گناه است برخاسته از هواى نفس وغرور اوست و ربطى به حضرت محبوب ندارد، عبادات و خوبى‏هاى بسيار خود را اندك بيند، و گناه و معصيت ناچيز خويش را بسيار پندارد، و به عبارت ديگر منشأ خوبى و طاعت را خود نداند، تا بسيار شمارد، و مبدء معاصى را او نبيند تا بسيارش را اندك داند. انسان وقتى خوبى را فقط و فقط از خدا بداند اندكش را به حساب حق بسيار بيند، و بحساب خود كم؛ زيرا خود را لايق آن خوبى نداند، و وقتى بدى را از خود بيند قليلش را كثير داند، چون گناه و معصيت هر چند كوچك و اندك باشد به علت اين كه مخالفت با خداى عظيم مى‏باشد، بسيار است. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 390 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_10 #محتوای_22_گانه_بند_ده 18 - 19 18 و 19- #اندك_شمردن_خوبیهاى_خود و #بسيار_ديدن_بدیهای_خويش‏ 2 ✳️ #عجب و #خودپسندى، آدمى را در معرض هلاك و نابودى شخصيت قرار مى‏دهد، لذا خداوند متعال در قرآن كريم با بيانى روشن و عارى از ابهام به ما مى‏گويد: انتخاب ميانگين و مرز اعتدال در امور، نمايانگر بهداشت روانى در رفتار و اخلاق است، و در اشاره به همين نكته است كه مى‏فرمايد: وَلَا تُصَعّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لَاتَمْشِ فِى الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لَايُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ» «لقمان 18» متكبّرانه روى از مردم برمگردان، و در زمين با ناز و غرور راه مرو، همانا خدا هيچ خودپسند فخرفروش را دوست ندارد. معنى اين سخن اين است كه اگر انسان بدون تربيت و تهذيب، به خود واگذار شود، عجب و خودپسندى و عشق به خويشتن، او را در اختيار خود مى‏گيرد و غرور بر او چيره مى‏گردد و اعمالش را در هر حال زيبا و خوشايند جلوه مى‏دهد و اين گمان در او پديد مى‏آيد كه خود شخصاً خالق و آفريننده رفتارهاى خود مى‏باشد، و از اين رهگذر به خود مى‏بالد و با احسان خويش بر مردم منت مى‏نهد و در نتيجه از خود راضى مى‏شود، و از خود راضى بودن از نشانه‏هاى نقص و كمبود روانى و نشان دهنده ابتلا و گرفتارى انسان به ضلالت و انحراف است. بنابراين عجب، آفت و دردى است خطرناك كه دل را از بصيرت ناتوان مى‏سازد، و گناهان را مخفى نگاه مى‏دارد، و اشتباهات را مى‏آرايد و به لغزش‏ها كمك مى‏كند تا آن جا كه فرد معجب و خودپسندى، بدى خويش را احسان، و بخل و دريغ كارى خود را جود و سخا مى‏پندارد، او در گمان‏ها و تصوّراتش خيال پرداز، و در حدس خويش به افكار دروغين و غير واقعيت‏ها گرايش دارد، او فردى است كه در حال سقوط و نابودى، به نجات خويش معتقد است در حالى كه در دريايى از تاريكى‏ها غوطه مى‏خورد. وَ إِذَآ أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسنِ أَعْرَضَ وَ نَا بِجَانِبِهِ‏وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَآءٍ عَرِيضٍ» «فصلت 51» و هنگامى كه به انسان نعمت عطا مى‏كنيم [از طاعت و عبادت‏] روى بر مى‏گرداند و [با كبر و نخوت‏] از ما دور مى‏شود، و چون آسيبى به او رسد [براى برطرف شدنش‏] به دعاى فراوان و طولانى روى مى‏آورد. كسى كه در مورد خويش گرفتار عجب و خودپسندى است قهراً به غرور و خودبينى گرايش مى‏يابد، و گناهان و جرم‏هاى سنگينى را كه دستش به آنها آلوده است كوچك و ناچيز و اندك مى‏شمارد، و خير و احسان ناچيزى كه از او به ظهور مى‏رسد بسيار و فزون از حد تلقى مى‏كند. اما اگر حالت عالى تواضع همچون خورشيد از مشرق وجود انسان طلوع كند، تا حدى راه را از چاه به او مى‏نماياند، و بى شك خوبى‏هاى بسيار خود را اندك بيند و از بيانش شرمسار باشد، و بديهاى اندك خود را بسيار انگارد و واز يادش غرق حيا و آزارم گردد. تنها به راه دوست نبايد زجان گذشت جز دوست هر چه هست ببايد از آن گذشت‏ ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 390 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌐 حجت الاسلام #رفیعی موضوع: شرح دعای #بیستم صحیفه سجادیه #دعا_بیستم_10 ( زینت متقین #اندك_شمردن_خوبیهاى_خود #بسيار_ديدن_بدیهای_خويش‏ #ادامه_طاعت‏ #همراهى_با_مسلمانان‏ ) #محتوای_22_گانه_بند_ده https://eitaa.com/sahife2/59802 #سمت_خدا 🆔 @sahife2