#شرح #دعا_بیست_هفتم_3 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَرِّفْهُمْ مَا يَجْهَلُونَ وَ عَلِّمْهُمْ مَا لَا يَعْلَمُونَ وَ بَصِّرْهُمْ مَا لَا يُبْصِرُونَ‏] خدايا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و آنچه را رزمندگان ما به آن جاهلند به آنان بشناسان و آنچه را نمى‏دانند، به آنان بياموز و آنچه را بينش ندارند، نسبت به آن بيناشان كن. در ميان نعمت‏هاى حضرت حق، نعمت الهام، و نعمت عرفان، و نعمت علم بى معلّم، و نعمت بصيرت و باز شدن چشم دل. براى ديدن آنچه همه نمى‏بينند جايگاه خاصى دارد. البته راه رسيدن به اين گونه نعمت‏هاى خاص راه آسانى نيست، اين مسئله شرايط بسيار سنگينى را طلب مى‏كند، كه بدون تحقّق آن شرايط، رسيدن به آن نعمت‏ها امكان ندارد. ايمان به حضرت حق، و عشق به جناب ربّ‏العزّه، و باور داشتن قيامت، و اعتقاد به نبوّت و امامت و ملائكه، و عقيده به كتب آسمانى، و تصفيه ظاهر و باطن از تمام گناهان عملى و اخلاقى، و اداى واجبات، و ترك محرّمات، از شرايط رسيدن به فيوضات و عنايات معنوى حضرت محبوب است. آرى، پاكى همه جانبه و طهارت ظاهر و باطن، و آراستگى غيب و شهود وجود انسان، باعث تابش آفتاب حقيقت و نور عنايت و لطف و فيض ازلى، و رحمت سرمدى به قلب است. كوشش در اين راه بدون آراستگى به حسنات و پيراستگى از سيّئات، محصولى نخواهد داشت. «مردى به ابويزيد گفت: به من خبر رسيده كه #اسم_اعظم خدا را مى‏دانى، دوست دارم به من بياموزى. ابويزيد گفت: اسم اعظم خدا را مرز محدود و مشخصى نيست، لكن دل خود را براى مقام يگانگى حضرت حق تعالى خالى دار. و توجّه به غير او را رها ساز، و هرگاه چنين شدى هر كدام از اسماى خدا را خواستى انتخاب كن و بدان دعا كن، كه به سبب آن در آنِ واحد از مشرق به مغرب سير خواهى نمود. آن مرد گفت: سبحان‏اللَّه! مى‏شود مردى در آنِ واحد از مشرق تا مغرب سير كند؟ ابويزيد گفت: آرى و اين كار نزد اصحاب سرّ كار مهمّى نيست، كه تمام ماسوى اللَّه كلمه‏اى از كلمات اوست، و از اين بالاتر اين كه خدا را بندگانى است كه در لامكان مى‏ايستند، به طورى كه مادون عرش، زير پاى آنان قرار مى‏گيرد، پس به هر جا كه خواهند دست يازند، و هر چه خواهند برگيرند. آن مرد گفت: اين ديگر چه مقامى است؟ گفت: مقام وصل توصيف بردار نيست». در هر صورت بدون رياضت، البته رياضتى كه موافق با قواعد شرع باشد، رسيدن به مقامات معنوى، و رساندن قلب به نقطه گرفتن الهامات و فيوضات حضرت حق ممكن نيست. خواجه نصيرالدين طوسى در كتاب «اوصاف الاشراف» گفته است كه: « #رياضت ، رام كردن ستور بود، به منع او از حركات غير مطلوبه، و ملكه گردانيدن او را به طاعت صاحب خويش در آنچه او را بر آن دارد از مطالب خويش. و در اين موضع هم مراد از رياضت، منع نفس حيوانى است از انقياد و مطاوعت قوّه شهويه و غضبيّه و آنچه به آن دو قوّه تعلّق دارد، و منع كردن نفس ناطقه از متابعت قواى حيوانى كه رذايل اخلاق، و اعمال مانند حرص بر جمع مال و كسب جاه، و توابع آن از حيله و مكر و خديعه و غلبه و تعصّب و حقد و حسد و فسق و فجور و انهماك در شرور و مثل اينها از آن حادث شود، و ملكه گردانيدن نفس انسانى را به طاعت عقل عملى بر وجهى كه رساننده او باشد به كمالى كه او را ممكن باشد. و غرض از رياضت سه چيز است: يكى: رفع موانع وصول به حق، و آن شواغل ظاهر و باطن است. دوم: مطيع گردانيدن نفس حيوانى مرعقل عملى را كه باعث باشد بر كمال. سيّم: ملكه گردانيدن نفس انسانى را به ثبات بر آنچه مُعدّ او باشد قبول فيض الهى را تا به كمالى كه او را ممكن باشد برسد».رسول خدا صلى الله عليه و آله به اسامة بن زيد فرمود: عَلَيْكَ بِطَريقِ الْحَقِّ، وَ ايّاكَ وَ انْ تُخْتَلَجَ دُونَهُ بِزَهْرَةِ رَغَباتِ الدُّنْيا، وَ غَضَارَةِ نَعيمِها، وَ بائِدِ سُرُورِها، وَ زايِلِ عَيْشِها. بر تو باد به راه حق و بپرهيز از اين‏كه به خاطر شگفتى و شكوفائى رغبت‏هاى دنيا و تازگى نعمت‏ها و شادى زودگذر و عيش ناپايدار آن، راهى، غير حق پوئى. #بیست_هفتم #مرزداران ✍️ استاد حسین #انصاریان 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_27 #دعای_بیست_هفتم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_هفتم_3 #عنايات_خاص_حق‏ 2 #اسم_اعظم خدا ✳️ مردى به ابويزيد گفت: به من خبر رسيده كه اسم اعظم خدا را مى‏دانى، دوست دارم به من بياموزى. ابويزيد گفت: اسم اعظم خدا را مرز محدود و مشخصى نيست، لكن دل خود را براى مقام يگانگى حضرت حق تعالى خالى دار. و توجّه به غير او را رها ساز، و هرگاه چنين شدى هر كدام از اسماى خدا را خواستى انتخاب كن و بدان دعا كن، كه به سبب آن در آنِ واحد از مشرق به مغرب سير خواهى نمود. آن مرد گفت: سبحان‏اللَّه! مى‏شود مردى در آنِ واحد از مشرق تا مغرب سير كند؟ ابويزيد گفت: آرى و اين كار نزد اصحاب سرّ كار مهمّى نيست، كه تمام ماسوى اللَّه كلمه‏اى از كلمات اوست، و از اين بالاتر اين كه خدا را بندگانى است كه در لامكان مى‏ايستند، به طورى كه مادون عرش، زير پاى آنان قرار مى‏گيرد، پس به هر جا كه خواهند دست يازند، و هر چه خواهند برگيرند. آن مرد گفت: اين ديگر چه مقامى است؟ گفت: مقام وصل توصيف بردار نيست». در هر صورت بدون #رياضت، البته رياضتى كه موافق با قواعد شرع باشد، رسيدن به مقامات معنوى، و رساندن قلب به نقطه گرفتن الهامات و فيوضات حضرت حق ممكن نيست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏10، ص: 16 #بیست_هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_27 #دعای_بیست_هفتم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیست_هفتم_3 #عنايات_خاص_حق‏ 3 حقيقت #رياضت‏ ✳️ خواجه نصيرالدين طوسى در كتاب «اوصاف الاشراف» گفته است كه: «رياضت، رام كردن ستور بود، به منع او از حركات غير مطلوبه، و ملكه گردانيدن او را به طاعت صاحب خويش در آنچه او را بر آن دارد از مطالب خويش. و در اين موضع هم مراد از رياضت، منع نفس حيوانى است از انقياد و مطاوعت قوّه شهويه و غضبيّه و آنچه به آن دو قوّه تعلّق دارد، و منع كردن نفس ناطقه از متابعت قواى حيوانى كه رذايل اخلاق، و اعمال مانند حرص بر جمع مال و كسب جاه، و توابع آن از حيله و مكر و خديعه و غلبه و تعصّب و حقد و حسد و فسق و فجور و انهماك در شرور و مثل اينها از آن حادث شود، و ملكه گردانيدن نفس انسانى را به طاعت عقل عملى بر وجهى كه رساننده او باشد به كمالى كه او را ممكن باشد. و غرض از رياضت سه چيز است: يكى: رفع موانع وصول به حق، و آن شواغل ظاهر و باطن است. دوم: مطيع گردانيدن نفس حيوانى مرعقل عملى را كه باعث باشد بر كمال. سيّم: ملكه گردانيدن نفس انسانى را به ثبات بر آنچه مُعدّ او باشد قبول فيض الهى را تا به كمالى كه او را ممكن باشد برسد». رسول خدا صلى الله عليه و آله به اسامة بن زيد فرمود: عَلَيْكَ بِطَريقِ الْحَقِّ، وَ ايّاكَ وَ انْ تُخْتَلَجَ دُونَهُ بِزَهْرَةِ رَغَباتِ الدُّنْيا، وَ غَضَارَةِ نَعيمِها، وَ بائِدِ سُرُورِها، وَ زايِلِ عَيْشِها. بر تو باد به راه حق و بپرهيز از اين‏كه به خاطر شگفتى و شكوفائى رغبت‏هاى دنيا و تازگى نعمت‏ها و شادى زودگذر و عيش ناپايدار آن، راهى، غير حق پوئى. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏10، ص: 17 #بیست_هفتم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_نامه_45 *️⃣ و من كتاب له (علیه السلام) إلىْ عُثْمانِ بْنِ حُنَیْفِ الأنْصاری ـ وَکانَ عامِلُهُ عَلَى الْبَصْرَةِ وَقَدْ بَلَغَهُ أنَّهُ دُعی إلى وَلیمَةِ قَوْم مِنْ أهْلِها، فَمَضى إلیْها ـ قَوْلُهُ. از نامه هاى امام(عليه السلام) به #عثمان_بن_حنيف انصارى، فرماندار بصره، است، بعد از آنکه خبر به آن حضرت رسيد که به ميهمانى جمعى (از مرفهين) اهل بصره دعوت شده و او هم در آن ميهمانى شرکت کرده است. 👈 این نامه در 7 بخش می آید : ✳️ بخش ششم: #ریاضت امیرالمؤمنین : وَ ايْمُ اللَّهِ يَمِيناً -أَسْتَثْنِي فِيهَا بِمَشِيئَةِ اللَّهِ- لَأَرُوضَنَّ نَفْسِي رِيَاضَةً تَهِشُّ مَعَهَا إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرْتُ عَلَيْهِ مَطْعُوماً وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوماً، وَ لَأَدَعَنَّ مُقْلَتِي كَعَيْنِ مَاءٍ نَضَبَ مَعِينُهَا، مُسْتَفْرِغَةً دُمُوعَهَا. أَ تَمْتَلِئُ السَّائِمَةُ مِنْ رِعْيِهَا فَتَبْرُكَ، وَ تَشْبَعُ الرَّبِيضَةُ مِنْ عُشْبِهَا فَتَرْبِضَ، وَ يَأْكُلُ عَلِيٌّ مِنْ زَادِهِ فَيَهْجَعَ؟ قَرَّتْ إِذاً عَيْنُهُ إِذَا اقْتَدَى بَعْدَ السِّنِينَ الْمُتَطَاوِلَةِ بِالْبَهِيمَةِ الْهَامِلَةِ وَ السَّائِمَةِ الْمَرْعِيَّةِ. ✳️ ادامه از بخش قبل (3. امام و دنياى دنيا پرستان ) : به خدا سوگند، كه تنها اراده خدا در آن است، چنان نفس خود را به رياضت وادارم كه به يك قرص نان، هر گاه بيابم شاد شود، و به نمك به جاى نان خورش قناعت كند، و آنقدر از چشم ها اشك ريزم كه چونان چشمه اى خشك در آيد، و اشك چشمم پايان پذيرد. آيا سزاوار است كه چرندگان، فراوان بخورند و راحت بخوابند، و گله گوسفندان پس از چرا كردن به آغل رو كنند، و على نيز [همانند آنان] از زاد و توشه خود بخورد و استراحت كند؟ چشمش روشن باد كه پس از ساليان دراز، چهارپايان رها شده، و گلّه هاى گوسفندان را الگو قرار دهد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * آيا فقط خوردن و خوابيدن؟ *رياضت هاى مشروع و نامشروع 🆔 @sahife2