♦️ پیام حضرت آیه الله العظمی #صافی_گلپایگانی به نهمین کنگره بین‌المللی حضرت امام سجاد(ع) در هرمزگان 📋 بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله ربّ العالمین و الصّلوه و السلام علی أشرف الأنبیاء و المرسلین حبیب إله العالمین أبی‌القاسم محمد و آله الطاهرین سیّما بقیه الله فی الأرضین عجّل الله تعالی فرجه الشریف با عرض سلام و ادب و احترام به عزیزان بزرگوار، شیفتگان و شیعیان اهل بیت نبوّت علیهم‌السلام که در این همایش ملکوتی و ولائی که به عنوان تعظیم، تجلیل و توسّل به آستان ملائک پاسبان حضرت زین العابدین امام سجّاد علیه الصلاه و السلام برگزار شده است شرکت نموده‌اند؛ نزول برکات و فیوضات الهیّه را بر همگان، از خداوند متعال مسألت دارم. حضرت امام سجّاد علیه‌السلام، در مکارم اخلاق، فضائل حمیده و صفات ملکوتی و عظمت مقامات و مواضع، مورد ستایش همه امّت می‌باشند. آن حضرت به علم، معرفت، ایمان، عبادت و همه کمالات، مشهور و معروف بود. جاحظ، آن سخنور و ادیب عرب، حضرت را چنین توصیف می کند که: «امَّا علىُّ بن الحسین بن علىّ فلم أرَ الخارجىَّ فى أمره إلّا کالشیعىِّ و لم أرَ الشّیعىَّ إلّا کالمعتزلىِّ و لم أرَ المعتزلىَّ إلّا کالعامىِّ و لم أر العامىَّ إلّا کالخاصىِّ و لم أجد أحداً یَتمارى فى تَفضیلِه و یَشُکّ فى تقدیمه» آری، همگان به مقام والای حضرت على بن الحسین علیهماالسلام، اعتراف دارند، و کسى نیست که در فضیلت و یا مقدّم بودن آن امام بزرگوار، شک و تردیدی داشته باشد. یکی از معجزات حضرت امام سجاد علیه آلاف التحیه و الثناء، کتاب گرانسنگ و بی نظیر صحیفه سجادیه است؛ کتابی است که عقول بشریّت چهارده قرن است در درک و فهم واقعی آن عاجز و ناتوان هستند؛ کتابی که مشحون از مطالب توحیدی و حقایق معرفتی و موضوعات اخلاقی و مکارم عالی انسانی است و راه سخن‌گفتن با خالق جهان و اظهار بندگی و خضوع و خشوع در درگاه ربوبی را به انسان‌ها نشان می‌دهد و در عین حال که انسان را در مقابل آفرینش هستی و آفریدگار این جهان لایتناهی، بسیار کوچک و حقیر نشان می‌دهد، افق فکر و اندیشه آدمی را به بالاترین مراتب کمال و رشد و ترقّی می‌رساند. حضرت زین العابدین و سیّد الساجدین علی ابن الحسین علیه أفضل صلوات المصلین در این میدان، یگانه است و عالم اسلام با داشتن چنین کتابی به همه جهانیان افتخار می‌نماید. بشریت امروز از نظر علوم مادی بسیار پیشرفت نموده و روز به‌روز قلّه‌های بلند علم و دانش را فتح می‌نماید، امّا یک حقیقت در این میان گم شده و مغفول عنه است و آن، حقیقتی است که بدون آن، زندگی را پوچ نشان می‌دهد و تحیّر و سرگردانی را بر بشر مستولی می‌نماید. آن حقیقت، شناخت واقعی جهان و معرفت عالم ماورای طبیعت و غیب جهان است که فطرت پاک انسان‌ها در طلبش هستند و برای رسیدن به آن، حتی حاضرند از جان و مال و جاه و قدرت خود بگذرند. چه کسی می‌تواند این حقیقت گم‌شده را نشان دهد؟ آیا غیر از کسانی که خود با عالم #غیب در ارتباطند و حقیقت جهان را شناخته‌اند می‌توانند کمال جاودانی زندگی را نشان دهند؟! این است که وقتی انسان در مقابل این کتاب بزرگ، کتاب شناخت و معرفت قرار می‌گیرد، باید خدای بزرگ را با تمام وجود، سپاس بگوید که این چنین معارف بالائی به وسیله این امام عزیز در دسترس جهانیان قرار گرفته است. در خاتمه، با اذعان و اعتراف به اینکه بسیار کوچک هستیم که بخواهیم درباره شخصیت عظیم آن حضرت و کتاب شریف صحیفه سجادیه عرضی داشته باشیم، از خداوند متعال می‌خواهیم که ما را نسبت به معارف نورانی آن حضرت و این گنج بزرگ آسمانی آشنا نماید، تا بتوانیم اندکی از آموزه‌های آن را در زندگی و در جامعه امروز خودمان سرمشق و الگو قرار دهیم. از تمام عزیزان شرکت کننده در این همایش نورانی و برگزارکنندگان محترم آن، تقدیر و تشکّر دارم و از خداوند متعال می‌خواهم که عنایات و توجّهات خاصه حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف شامل حال این عزیزان گردد و السلام علیکم و رحمه الله ✍️ لطف الله #صافی ۲۳ محرّم الحرام ۱۴۴۱ ◀️کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

⬅️ یکی از معجزات حضرت #امام_سجاد علیه آلاف التحیه و الثناء، کتاب گرانسنگ و بی نظیر صحیفه سجادیه است؛ کتابی است که عقول بشریّت چهارده قرن است در درک و فهم واقعی آن عاجز و ناتوان هستند؛ کتابی که مشحون از مطالب توحیدی و حقایق معرفتی و موضوعات اخلاقی و مکارم عالی انسانی است و راه سخن‌گفتن با خالق جهان و اظهار بندگی و خضوع و خشوع در درگاه ربوبی را به انسان‌ها نشان می‌دهد و در عین حال که انسان را در مقابل آفرینش هستی و آفریدگار این جهان لایتناهی، بسیار کوچک و حقیر نشان می‌دهد، افق فکر و اندیشه آدمی را به بالاترین مراتب کمال و رشد و ترقّی می‌رساند. ⬅️ آیت الله #صافی گلپایگانی 👁کانال #انس_با_صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#حاج_شیخ_غلام_رضا_در_نظر_علما 2 *️⃣ حضرت آیت الله #صافی گلپایگانی: منبر #حاج_شیخ_غلام_رضا را درک کرده بودم. ایشان انسان جالب و روحانی وارسته ای بود و نفوذ کلام عجیبی داشت. *️⃣ شهید محراب آیت الله #صدوقی: مردم! تا حاج شیخ غلامرضا را در یزد دارید، منتظر گرفتاری نباشید؛ ایشان حلّال مشکلات است و به واسطه ی ایشان برکات خدا بر شما نازل است. ایشان مشکلات و مهمّات مردم را کفایت می کند و دعای ایشان مستجاب می شود. *️⃣آیت الله #مظاهری: حاج شیخ مجتهد بود، امّا برای تبلیغ اسلام و ارشاد مردم به روستاها می رفت و برای گسترش دین تلاش می کرد. *️⃣ آیت الله #مصباح_یزدی: حاج شیخ غلام رضا کوچه بیوکی… از علمای یزد؛ کتابی به نام تندیس پارسایی در احوالاتش نوشته اند. ایشان تا سن ۹۰ سالگی هم منبر می رفت. عمده مطالب منبرش آیات قرآن و نکات تفسیری بود و گاهی یکی دو تا شعر می خواند، منبر ایشان را در یزد از زمان کودکی به یاد دارم. این شعر را مکرر از ایشان شنیدم: که آن را با یک حالی روی منبر می خواند: گر کسان قدر می بدانندی شب نخفتی و رز نشانندی خود مرحوم شیخ وقتی این شعر را می خواند، بعد با آن حالش این آیه را تلاوت می کرد: (تَتَجافی جُنُوبُهُمْ عُن الْمَضاجِعِ…) *️⃣ آیت الله جعفر #سبحانی: واقع این است که سخن گفتن درباره ی عارف وارسته، حضرت آیت الله شیخ غلام رضا یزدی در حدّ من نیست و ایشان خیلی بالاتر از این حرف هاست، معرف باید اجلی از معرّف باشد؛ در حالی که ایشان بالاتر هستند و شاید برای من زبان درازی است که در مورد ایشان سخن بگویم، چون ایشان به تمام معنا «رضا» به رضای حق بود. ما این چنین شخصی را در اجتماع کم دیده ایم. این ها انسان هایی هستند پیامبر گونه که خود را کشته اند و رضای حق را برگزیده اند. ایشان با تمام کمالات و تقوای والا، توجّه زیادی به امر تبلیغ داشت. نمی گفت که من مرجع دینی مردم این استان هستم و از لحاظ علمی اجتهاد دارم و منبر در شأن من نیست، بلکه منبر را برای هدایت مردم یک هدف می دانست. من مفهوم «آیت الله» را مدتی که در یزد بودم در این شخص مجسّم می دانستم. گرامی باد تولدش، گرامی باد در گذشتش و ان شاء الله در آینده جزء علمایی خواهد بود که ما را شفاعت می کند. *️⃣استاد محمّدرضا #حکیمی: یاری، مرحوم حاج شیخ غلامرضا یزدی، چند سالی تابستان ها به مشهد مقدّس مشرّف می شدند، و شب ها نماز مغرب و عشا را – به جماعت- در صحن آزادی (صحن نو) برگزار می کردند. پدر این جانب (مرحوم عبدالوّهاب حکیمی) که از مریدان ایشان بود، مرا که نوجوان بودم، با برخی از دوستان و همکارانش به نماز ایشان می برد. جمعی از بازاریان و تجار یزدی ساکن مشهد و محترمین دیگری نیز- از سر ارادت- به جماعت ایشان ایشان حاضر می شدند.پس از نماز به منبر می رفتند. و به روش خاص خود مختصری موعظه می فرمودند: منبری بسیار با حال و حالت بود و شامل نکته ها و معرفت ها، و به فرموده ی خود ایشان:«یادآوری مبدأ و معاد که عمده ی وظیفه ی پیغمبران(ع) است و فطرت بنی آدم گواه بر این دو است» گاه در مقام ترغیب به استفاده از عمر و به خصوص از شب و شب زنده داری با کلماتی مؤثر سخن می گفتند، و این بیت را با لحنی خاص می خواندند: گرکسان قدر می بدانندی شب نخفتی و رز نشانندی #حدیث_سرو منبع ( اینجا ) 🆔 @sahife2