eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5.1هزار دنبال‌کننده
17.2هزار عکس
2.6هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
دو عامل مهم و اساسى در جوامع بشرى وجود دارد كه منشاء است و نمى‏گذارد اشياء در موضع واقعى خود استقرار يابند و از افراط و تفريط مصون بمانند: يكى بشر از شناخت موقع حقيقى آنهاست و آن ديگر اطاعت انسانهاى از هواى و بيرون بردن اشياء از جاى خود به منظور اقناع و ارضاى تمايلات است.
خداوندا (بااصرار)ازتو میخواهم نگذاری گمراه شوم وحال آن که می توانی هدایتم کنی.. بیان شد# ظلم به نفس،زمانی است که شرک به خدا صورت پذیرد‍. در ادامه امام سجاد علیه السلام،راهکار ظلم نکردن را می فرماید. چگونه ظلم به نکنیم؟ آیه ای درسوره مبارکه طه هست که می فرماید«فاما یاتینکم منی هدی فمن اتبع هدای فلایضل ولا یشقی» کسی که از هدایت من پیروی کند،گمراه وشقی نمی شود یعنی ظلم نمی کند. خدا همان امام معصوم علیه السلام است،هدایت به دست اوست. درزیارت جامعه می خوانیم«....اشهدانکم آلائمة الراشدون المهدیون ،شهادت میدهم راهنمایان شمایید انتم نور الاخیار وهداة الابرار،هدایت کننده نیکوکاران شمایید ....» غیر از هدایت ،راه دیگری نیست.پیروی از غیر امام،گمراهی وضلالت است،بدبختی است... حالا که ظاهراً به امام دسترسی نداریم باید جانمان را به او متصل کنیم،بااو اتصال وجودی داشته باشیم،لااقل خود را در حوزه وجودی او قرار دهیم والا به سرعت به سراغ انسان میآید و هدایت محقق نمی شود.
مرحله‏ ى دوم اين است كه پس از دانستن حقيقت و درك واقعيت دعوت پيمبران آن را كه در دل فهميده و با عقل تشخيص داده به زبان بياورد و اعتراف كند، اما اين كار، نيازمند به مجاهده با هواى و غلبه بر تمنيات حيوانى است، و اگر مجاهده با هوى سنگينتر از مجاهده‏ ى عقلى نباشد از آن خفيف تر نيست زيرا بسيارى از مردم در مواردى حقيقت را درك مى‏كنند، اما اسير يك سلسله تعلقات و توهمات‏اند، گرفتار خودخواهى، بلندپروازى، استكبار، تعصب خانوادگى، تعصب قومى، لجاجت و عناد، كه قدر جامع همه‏ى اينها هواى نفس است. هواى نفس نمى‏گذارد انسان به واقعيت اعتراف كند و حقيقت را بگويد
كلمه ‏ى «» در لغت عرب به معناى متعددى آمده و ذكر همه‏ ى آنها در اين مقام غير ضرورى و موجب تطويل كلام است. ( اینجا )
كلمه ‏ى «» در این فقره دعا : آنچه در شرح و توضيح كلام حضرت على بن الحسين عليه السلام ضرورت دارد، اين است كه معلوم شود امام سجاد (ع) از كلمه‏ى «نفس» كه در ابتداى دعا براى "خداوند" و براى "خود" ذكر نموده و در كنار هم آورده، چه اراده فرموده است،
النفس هى ذات الشى‏ء و حقيقته و بهذا تطلق على الله تعالى. « » عبارت از ذات و حقيقت چيزى است و به همين معنى كلمه‏ ى «نفس» درباره‏ى خداوند اطلاق مى‏شود.
در قرآن شريف، خداوند كلمه‏ى «» را درباره‏ ى ذات اقدس خود به كار برده و فرموده است: *و يحذركم الله نفسه و الله رئوف بالعباد. خداوند شما را مى ‏ترساند از نفس خود، يعنى از عذابى كه براى گناهكاران مقرر فرموده، كه آفريدگار، به بندگان رئوف و مهربان است. اينكه در پايان آيه ‏ى تحذير، سخن از رافت به ميان آورده، اشاره به اين حقيقت است كه تحذير بارى تعالى ناشى از رافت و رحمت اوست، مى‏خواهد مردم را از عذاب برهاند، همانند حاذق و مهربانى كه مريض خود را از خوردن غذاها و ميوه‏هاى مضر برحذر مى‏دارد تا او را از عذاب بيمارى رهايى بخشد و از نعمت سلامت برخوردارش سازد.
در آيه‏ ى زیر آمده كه حضرت (ع)، كلمه‏ى «» را درباره‏ ى خداوند به كار برده و پيش از آن، از نفس خود ياد كرده است. *و اذ قال الله يا عيسى بن مريم اانت قلت للناس اتخذونى و امى الهين من دون الله، قال سبحانك ما يكون لى ان اقول ما ليس لى بحق ان كنت قلته فقد علمته تعلم ما فى نفسى و لا اعلم ما فى نفسك انك انت علام الغيوب. زمانى كه خداوند حضرت مسيح بن مريم را مخاطب ساخت و فرمود: آيا تو به مردم گفتى كه جز خداوند، مرا و مادرم را به الهيت بگيريد؟ حضرت مسيح در پاسخ، اول خداوند را تنزيه نمود، سپس گفت: من مجاز نيستم چيزى را كه حق نيست به زبان آورم، اگر چنين حرفى را گفته بودم، قطعا تو مى‏دانستى، تو از آنچه در ضمير من است آگاهى و من از ذات مقدست آگاهى ندارم كه تو به تمام حقايق نهفته و پنهان عالم و دانايى.
امام سجاد (ع) در جمله‏ى اول دعا ، درباره‏ ى خداوند و درباره‏ ى خودش كلمه‏ى «» را به كار برده و عرض مى‏كند: اللهم خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها. بار الها! از نيات و اعمال منتسب به من، آن را براى خود برگير كه موجب خلاصيم از خشم و عذاب تو گردد.
در قرآن شريف كلمه‏ ى «» در دو مورد براى خداوند به كار رفته و ذات مقدس بارى تعالى اراده شده است. كتاب مجيد از كلمه‏ ى «نفس» در مورد انسان، مكرر استفاده نموده و در هر مورد معناى مناسب با آن اراده شده است، من جمله فرموده: و نفس و ما سويها، فالهمها فجورها و تقويها. قسم به نفس بشر و قسم به خداوندى كه آن را موزون و معتدل آفريده و گناه و ناپاكيش و همچنين تقوى و پاكيش را به وى الهام فرموده است.
اگر مسلمان غيرمعصومى در پيشگاه الهى این جمله‏ دعاى امام سجاد (ع) را به زبان آورد و بگويد: و ابق لنفسى من نفسى ما يصلحها. بار الها! از نفس خود من براى خودم آن را ابقاء فرما كه نفسم را اصلاح مى‏نمايد، مى‏توان گفت از عوامل اصلاح آدمى يكى ملهمه است و آن ديگر، اسلامى است، يعنى بار الها! موجباتى را فراهم آور كه اين دو نيروى انسان‏ساز و سعادت‏ بخش همواره در ضميرم بيدار و فعال باشند تا مرا به من وادار نمايند، و همچنين درخواست مى‏كند كه در وجودم از فروغ و درخشش بازنماند تا من براى مصون ماندن از شكنجه و ملامت آن از مسير مستقيم خارج نشوم و به راه صلاح و رستگارى همچنان ادامه دهم.
🔸 اى خداى من اينك با به محمد مصطفى (ص) كه مقامش نزد حضرتت بسى رفيع و منيع است و با توسل به على مرتضى كه روشنى‌بخش (قلوب اهل ايمان) است به درگاه حضرتت تقرب مى‌جويم و به واسطه اين دو بزرگوار رو به سوى تو آوردم كه مرا (از شر و و و و و و شرار خلق) در امان خود پناه بخشى كه اين پناه دادن من بر تو آسان است كارى مشكل در جنب قدرت كامل و گران در برابر توانائى بى‌حد و پايان حضرتت نخواهد بود كه تو را بر هر چيز و همه‌ى امور عالم قدرت توانائى است‌🔸 🆔 @sahife2