برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_خطبه_129 وَمِنْ خطبة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ في ذكر المكاييل و الموازين. يكى از خطبه هاى امام عليه السلام است كه درباره رعايت #عدالت در پيمانه و #وزن سخن مى گويد. ❇️ بخش اول: هشدار از #فساد اجتماعى *️⃣ عِبَادَ اللَّهِ، إِنَّكُمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا أَثْوِيَاءُ مُؤَجَّلُونَ وَ مَدِينُونَ مُقْتَضَوْنَ، أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ، فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَيَّعٌ وَ رُبَّ كَادِحٍ خَاسِرٌ. وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِي زَمَنٍ لَا يَزْدَادُ الْخَيْرُ فِيهِ إِلَّا إِدْبَاراً، وَ لَا الشَّرُّ فِيهِ إِلَّا إِقْبَالًا، وَ لَا الشَّيْطَانُ فِي هَلَاكِ النَّاسِ إِلَّا طَمَعاً، فَهَذَا أَوَانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ وَ عَمَّتْ مَكِيدَتُهُ وَ أَمْكَنَتْ فَرِيسَتُهُ. اضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النَّاسِ، فَهَلْ تُبْصِرُ إِلَّا فَقِيراً يُكَابِدُ فَقْراً، أَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْراً، أَوْ بَخِيلًا اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللَّهِ وَفْراً، أَوْ مُتَمَرِّداً كَأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَوَاعِظِ وَقْراً؟ ✳️ 1. وصف جامعه مسخ شده مسلمين: *️⃣ اى بندگان خدا ! شما و آنچه از اين دنيا مورد علاقه شماست مهمانانى هستيد براى مدّتى معيّن و بدهکارانى هستيد مورد بازخواست، سرآمدى کوتاه داريد، و اعمالى که (نزد خدا) محفوظ است چه بسيار کوشش کننده اى که به جايى نرسيد و زحمت کشنده اى که جز زيان چيزى نصيبش نشد شما در زمانى هستيد که خير و نيکى پشت کرده، و رو به کاستى گذارده، و شر و بدى روى آورده، رو به فزونى است و شيطان طمعش در گمراهى مردم بيشتر مى شود اکنون زمانى است که وسايل پيشرفت شيطان قوى شده، نيرنگ و فريبش همه را فرا گرفته، و به چنگ آوردن شکار برايش آسان گشته است به هر سو که مى خواهى نگاه کن ! آيا جز فقيرى که با فقر، دست به گريبان است، يا ثروتمندى که نعمت خدا را به کفران مبدّل ساخته، يا بخيلى که بخل را در اداى حقوق الهى سبب فزونى ثروت شمرده، يا گردنکشى که گويى گوش او از شنيدن اندرزها کر است شخص ديگرى را مى بينى ؟ ! http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را (با عناوین زیر) " اینجا " بخوانید: 👇 👈 خطبه در يك نگاه * هشدار درباره فساد اجتماعى * چهار گروه محروم يا منحرف که اساس فساد و ويرانى جامعه را تشکيل مى دهند : 1. «فقيرانى» که در چنگال فقر گرفتارند، فقرى که «کَادَ أَنْ يَکُوْنَ کُفْراً» (گاه انسان را به کفر مى کشاند) 2. «اغنيايى» که چنان در ناز و نعمت و لذّت و شهوت، فرو رفته اند که همه چيز را به فراموشى سپرده و غرق کفران شده اند 3. «بخيلانى» که چنين مى پندارند بخل سبب فزونى ثروت و سرمايه است 4. «گردنکشان» مست و مغرورى که گوششان بدهکار سخن حق نيست. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_خطبه_129 وَمِنْ خطبة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ في ذكر المكاييل و الموازين. يكى از خطبه هاى امام عليه السلام است كه درباره رعايت #عدالت در پيمانه و #وزن سخن مى گويد. ❇️ بخش دوم: چرا نهی از منکر نیست؟ *️⃣ أَيْنَ أَخْيَارُكُمْ وَ صُلَحَاؤُكُمْ وَ أَيْنَ أَحْرَارُكُمْ وَ سُمَحَاؤُكُمْ وَ أَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فِي مَكَاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فِي مَذَاهِبِهِمْ؟ أَ لَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِيعاً عَنْ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ الْعَاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ، وَ هَلْ [خُلِّفْتُمْ] خُلِقْتُمْ إِلَّا فِي حُثَالَةٍ لَا تَلْتَقِي إِلَّا بِذَمِّهِمُ الشَّفَتَانِ اسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ؟ فَ «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ». ظَهَرَ الْفَسَادُ فَلَا مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ وَ لَا زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ، أَ فَبِهَذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللَّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ وَ تَكُونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ، هَيْهَاتَ، لَا يُخْدَعُ اللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ. لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِكِينَ لَهُ، وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعَامِلِينَ بِهِ. ✳️ 2. عبرت گرفتن از دنيا: *️⃣ کجايند خوبان شما ؟ صالحان، آزادمردان وسخاوتمندان شما ؟ کجا هستند آنها که در کسب و کارشان تقوا و ورع داشتند و آنها که در عقيده و رفتار خود از بدى ها دورى مى جستند ؟ مگر همه آنها از اين دنياى پست بى ارزش و زندگى زودگذر و پر از درد و رنج، کوچ نکردند ؟ آيا جز اين است که شما در ميان گروهى بى ارزش ـ که لبها جز به نکوهش آنها حرکت نمى کند تا قدر و مقام آنها را کوچک بشمرد و براى هميشه آنها را به فراموشى بسپارد ـ آفريده شده ايد ؟ فساد آشکار شده (و همه جا را فرا گرفته) نه انکارکننده اى ديده مى شود که براى تغيير آن برخيزد و نه نهى کننده اى که خود نهى را پذيرفته باشد (سکوت در برابر اين نامردمان شما را فراگرفته و بزرگترين وظيفه شرعى خود يعنى امر به معروف و نهى از منکر را به فراموشى سپرده ايد) آيا با اين حال مى خواهيد در سراى قدس پروردگار و جايگاه رحمتش منزل گزينيد و عزيزترين اوليا خدا نزد او باشيد ؟ ! هيهات ! هرگز، نمى توان خدا را در مورد بهشت جاويدانش فريب داد، و رضاى او جز با اطاعتش به دست نمى آيد خدا لعنت کند کسانى را که امر به معروف مى کنند و خود، آن را ترک مى گويند و نهى از منکر مى کنند و خود مرتکب آن مى شوند ! http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را (با عناوین زیر) " اینجا " بخوانید: 👇 👈 کجا رفتند آزادمردان؟! * شکواى امام از اهل زمان! * امام (عليه السلام) در اين بيان از شش گروه جستجو مى کند، و فقدان آنها را در جامعه ، دليل بر انحطاط و فساد مى شمرد نيکان و صالحان، آزادگان و سخاوتمندان، تقوا پيشگان در کسب و پرهيزگاران در عقيده و عمل. به يقين هر زمان جوامع بشرى از اين گروه هاى ممتاز و برتر جامعه، خالى شود چيزى جز فساد و تباهى نمايان نخواهد شد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ " بخشی که آن را مختصر عرض می‌کنم - و مربوط به عموم مردم است - در درجه ‌ی اوّل عبارت است از #امر_به_معروف و #نهى_از_منكر در مسائل اجتماعی. البته در مسائل فردی، تقوا بسیار زیاد مورد توصیه ‌ی امیرالمؤمنین است؛(#نهج_البلاغه_خطبه_83) ( قبلا در 12 قسمت گذست )اما در زمینه‌ی مسائل اجتماعی شاید هیچ خطابی به مردم شدیدتر، غلیظتر، زنده‌تر و پُرهیجان‌تر از خطاب امر به معروف و نهی از منکر نیست. امر به معروف و نهی از منکر، یک وظیفه‌ ی عمومی است. البته ما باید تأسّف بخوریم از این‌که معنای امر به معروف و نهی از منکر درست تشریح نمی‌شود. امر به معروف، یعنی دیگران را به کارهای نیک امر کردن. نهی از منکر، یعنی دیگران را از کارهای بد نهی کردن. امر و نهی، فقط زبان و گفتن است. البته یک مرحله‌ ی قبل از زبان هم دارد که مرحله‌ ی قلب است و اگر آن مرحله باشد، امر به معروفِ زبانی، کامل خواهد شد. وقتی که شما برای کمک به نظام اسلامی مردم را به نیکی امر می‌کنید - مثلاً احسان به فقرا، صدقه، راز داری، محبّت، همکاری، کارهای نیک، تواضع، حلم، صبر - و می‌گویید این کارها را بکن؛ هنگامی که دل شما نسبت به این معروف، بستگی و شیفتگی داشته باشد، این امر شما، امر صادقانه است. وقتی کسی را از منکرات نهی می‌کنید - مثلاً ظلم کردن، تعرض کردن، تجاوز به دیگران، اموال عمومی را حیف و میل کردن، دست درازی به نوامیس مردم، غیبت کردن، دروغ گفتن، نمّامی کردن، توطئه کردن، علیه نظام اسلامی کار کردن، با دشمن اسلام همکاری کردن - و می‌گویید این کارها را نکن؛ وقتی که در دل شما نسبت به این کارها بغض وجود داشته باشد، این نهی، یک نهی صادقانه است و خود شما هم طبق همین امر و نهی‌تان عمل می‌کنید. اگر خدای نکرده دل با زبان همراه نباشد، آن‌گاه انسان مشمول این جمله می‌شود که «لعن اللَّه الامرین بالمعروف التّارکین له».(#نهج_البلاغه_خطبه_129) کسی که مردم را به نیکی امر می‌کند، اما خود او به آن عمل نمی‌کند؛ مردم را از بدی نهی می‌کند، اما خود او همان بدی را مرتکب می‌شود؛ چنین شخصی مشمول لعنت خدا می‌شود و سرنوشت بسیار خطرناکی خواهد داشت. " 1379.09.25 #مقام_معظم_رهبری ( متن کامل اینجا و صوت کامل اینجا ) 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2