🔴کسانی که با سرمایه‌های این جامعه، تحصیلات دانشگاهی را به پایان رساندند و به مقاماتی رسیده و در حلقه‌های سیاست‌گذاری‌ها قرار گرفته‌اند، مانند آن خادم‌البهیمه، مدام به اندرزهای مشفقانه اهل‌الله خنده تمسخر‌آمیز می‌زنند و بی‌خبر از دردهای جانکاه بینوایان و ناتوانان جامعه، فقط به منافع مادی خود و جناح و گروه خود می‌اندیشند. به عنوان مرفهان بی‌درد جامعه ظهور و بروز دارند. در این‌جا سخن از تجانس دشمنی و عداوت، خطا و اشتباه است گمان بریم که دشمنی باید متکی بر سبب خاصی باشد‌؛ وگرنه نتیجه مناسبت‌های روحی باید بر اصل و‌فاداری تکیه زند، زیرا جنسیت و تجانس به معنای رابطه روحی و معنوی‌ و هم‌دلی و هم‌فکری کاربرد دارد. کدام رابطه بین «گرگ» که خصیصه درندگی او معروف اوست و «میش» که آرامش و خود نگه‌داری مشخّصه آن است، می‌تواند استوار باشد. تلبیس ابلیس و نیش عقرب، تناسب و تجانس نمی‌طلبد، بلکه اقتضای طبیعت‌ اش این است 👈 خر بزبان حال مى‏گفت خداوندا از جو صرف نظر کردم یک مشت کاه بمن بده‏. باز بزبان حال مى‏گفت اى پیران و بزرگان که در این خانقاه جمع شده‏اید بمن رحم کنید که از دست این شخص خام طمع چرکین سوختم‏. خر آن شب رنجى کشید که مرغ خاکى در موقع آمدن سیل مى‏کشد. خر بى‏چاره آن شب از شدت مرض جوع البقر [جوع البقر مرضى است که مبتلاى به آن هیچ گاه سیر نمى‏شود و فربهى فوق العاده‏اى عارضش مى‏گردد] تا صبح پهلو بپهلو شد. همین که روز شد اول روز خادم آمده پالان بر پشت خر نهاد. و مثل خر فروشانى که زخم بخر مى‏زنند که در جلو مشترى چالاک باشد دو سه زخم باو زد و با خر معامله‏اى کرد که با سگ باید کرد. خر از سوزش نیش تیز بناى جست و خیز گذاشت بى‏چاره زبان نداشت که شرح حال خود را بگوید. به راستی که آن‌چه به جایی نرسد فریاد است. 👈توضیح : الاغ بیچاره تمام شب ناله و فریاد می‌کرد: خدایا! «جو رها کردم کم از یک مشت کاه». همه بدبختی‌های ما از این صرف نظرکردن از حقوق حقه خود است که نه تنها راه فریادها را می‌بندد، بلکه به جرأتِ متجریان جامعه می‌افزاید. بهیمه در تمام شب، همانند عریضه‌نویسان عرض حال می‌گفت که: ای شیوخ! به فریاد برسید از این همه رنج و عذاب؛ از این همه تبعیض و بیداد؛ امان از جوع‌البقرهای اقتصادی جامعه که هر چه می‌خورند سیر نمی‌شوند؛ امان از دست خرفروشان نظام اقتصادی که زالو صفتانه خون می‌مکند و بر‌ج‌های شیشه‌ای را طالب‌اند و رانت خواری‌های این جهانی و رنجوری مردمان را کا‌سب‌اند. اما آن‌چه به جایی نرسد فریاد است. #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_8 ترجمه قسمت سوم 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🌺 #امام_کاظم علیه السلام ✳️ بخشی از #زیارت_جامعه_کبیره 🔴 بمُوالاتِكُمْ عَلّمنا اللّهُ مَعالِمُ دينِنا و أصْلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيانا وَ بمُوالاتِكُمْ تَمّتِ الْكِلمَةُ وَ عَظُمَتِ النِّعْمَةُ وَ ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ وَ بمُوالاتِكُمْ تُقْبَلُ الطّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ خداوند ، به #ولايت شما ، نشانه هاى روشن دين را به ما آموخت و آنچه را از دنيايمان تباه شده بود ، اصلاح كرد و به ولايت شما ، كلمه #توحيد ، كامل شد و نعمت ، بزرگ شمرده شد و پراكندگى و جدايى به ائتلاف و يكپارچگى تبديل شد و به ولايت شما ، اطاعت واجب ، پذيرفته مى شود ✳️ خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی ولی چگونه مگس از پی شکر نرود سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی که نقش خال توام هرگز از نظر نرود ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار چرا که بی سر زلف توام به سر نرود دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود مکن به چشم حقارت نگاه در من مست که آبروی شریعت بدین قدر نرود من ِ گدا ، هوس ِ سروقامتی دارم که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود تو کز #مکارم_اخلاق عالمی دگری وفای عهد من از خاطرت به در نرود سیاه نامه ‌تر از خود کسی نمی‌بینم چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید چو باشه در پی هر صید مختصر نرود بیار باده و اول به دست #حافظ ده به شرط آن که ز مجلس سخن به در نرود 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_224 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_179 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_180 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_یک_27 دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن #توبه و درخواست آن: 🔹فلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِى لِسُوءِ مَوْقِفِى، أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِى فَيَنَالَنِى مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِىَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعَائِى، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفَاعَتِى تَكُونُ بِهَا نَجَاتِى مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزَتِى بِرِضَاكَ🔹 🔸شايد يكى از آنان به رحمت تو، بدحالى مرا ديده دلش بسوزد يا بر حال ناخوش من رقت آرد، و درباره من دعايى كند كه بيش از دعاى من در خور اجابت تو باشد، يا شفاعت او نزد تو مؤثر تر از شفاعت من بود به سبب آن از خشم تو رهايى يابم و به خشنودى تو پيروز گردم🔸 #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_یک_28 دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن #توبه و درخواست آن: 🔹اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ، وَ إِنْ يَكُنِ التَّرْكُ لِمَعْصِيَتِكَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ، وَ إِنْ يَكُنِ الاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّى لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ🔹 🔸خداوندا! اگر پشيمانى توبه است، من از هر پشيمانى؛ پشيمانترم، و اگر ترك گناه بازگشت است، من پيش از همه بازگشتم، و اگر طلب آمرزش گناه را ميريزد، من از تو آمرزش مى خواهم🔸 #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه 👌 #شرح بخشی از دعای #سی_یک 👌بند 28 تا آخر 👤 آیت الله #فاطمی_نیا #دعا_سی_یک_28 #دعا_سی_یک_30 ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_28 قسمت اول 🔴 اینجا امام علیه السلام می‌خواهند یک اصلی را بیان کنند و به خدای متعال عرض می‌کند، یعنی به ما آموزش می‌دهد، «اللَّهُمَّ إِنْ یکنِ النَّدَمُ تَوْبَهً إِلَیک فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِینَ» خدایا اگر پشیمانی توبه حساب شود من پشیمان‌ترینِ پشیمانان هستم. اینجا یک اصلی هست که باید آن را بگویم، اصل این است که ریشه‌ی توبه پشیمانی است، پشیمانی از حالاتِ درونیِ انسان است، هر انسانی این حس را در خود متوجّه می‌شود، اگر شما نسبت به امری پشیمان شوید خودتان متوجّه می‌شوید، حتّی دو دل هم نمی‌شوید که آیا من پشیمان بشوم یا نشوم، از تهِ دل و با تمام جان می‌گویی ای کاش انجام نمی‌دادم، این پشیمانی است، این توبه است. من به دوستان می‌گویم که «استغفرالله» گفتن حکمِ نعناء داغ و پیاز داغ را دارد، وگرنه در اصل پشیمانی است، حالا اینکه انسان بعداً استغفار هم می‌کند دیگر چه بهتر، ادب نشانمی‌دهد و جداً از خدای متعال می‌خواهد که او را ببخشد، چون خدای متعال به ما بدهکار نیست، او باید بهرحال ما را ببخشد، همیشه ما بدهکار هستیم، منتها در اینجا یک قید هست، قید این است که پشیمانی باید صرفاً جنبه‌ی «برای خدا بودن» داشته باشد. وگرنه کودکی در جایی بود و پدرِ او هم در فلان جای مهم کار می‌کند و تو هم بخاطرِ آن کودک پشیمان شدی، بگویی که ای وای! ممکن است برود به پدرش بگوید و کار بالا بگیرد…. این توبه نیست، این برای ترس از دنیا است، جنبه‌ی «برای خدا بودن» ندارد. باید برای خدا باشد، اصلاً خودت هستی و خدا، از خدا خجالت می‌کشی که من چرا این کار را انجام داده‌ام، خدایا من پشیمان هستم… این اصلِ توبه است. منتها شما به خودتان نگاه نکنید، شما که اینجا تشریف می‌آورید اهلِ فضل هستید، منتها در بین عامّه‌ی مردم این چیزها را متوجّه نمی‌شوند؛ مثلاً گناهی را مرتکب می‌شوند و می‌گویند می‌خواهم بروم مشهد توبه کنم!مثلاً بلیطِ او هم هفته‌ی آینده هست و او هم به نظرِ خودش یک هفته‌ی دیگر فرصت دارد که گناه کند، این یعنی چه؟ اصلاً این حرفِ عوامانه است… اگر پشیمان شده‌ای همین الآن باید توبه کنی، چرا مشهد؟ اینجا توبه کن و بعد به مشهد برو و حضرت را شفیع قرار بده که ان شاء الله توبه‌ی تو قبول شود. 👈ادامه دارد .... 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_28 قسمت دوم 🔴شیخ بهایی می‌فرماید: اگر کسی سَم خورده باشد، همان لحظه او را وادار می‌کنند که آن‌ سَم را بالا بیاورد، می‌فرماید که انسان گنهکار مانندِ انسانِ سَم خورده است، خدا نکند و ان شاء الله از همه‌ی خانواده‌ها دور باشد، یک نفر به یک قصدِ بدی چند دارو را خورده است، چکار می‌کنند؟ او را سریع به یک مرکز درمانی می‌برند و کاری می‌کنند که این‌ها سریع بیرون بیایند… پس آنکه می‌گوید می‌خواهم بروم به مشهد تا توبه کنم، می‌خواهم به مکّه بروم توبه کنم، این هنوز توبه نکرده است، مشخّص نیست که اگر آنجا هم برود موفّق شود، بیخود می‌گوید، او باید با تمامِ جانِ خود بسوزد، باید واقعاً ناراحت شود، آن زمان توبه محقّق می‌شود. باید جنبه‌ی «فقط برای خدا بودن» داشته باشد، توبه فقط به گفتن نیست، یا نعوذبالله چیزی می‌خورد و پزشک به او گفته است که این کبد و ریه‌ی تو را بهم می‌ریزد، آن چیز هم حرام است، بعد از گفتنِ پزشک نمی‌خورد و می‌گوید توبه کردم، این برای خدا نیست، برای جسمِ خودت هست، برای سلامتیِ خودت هست، پشیمانی باید منهای همه‌ی این‌ها باشد، باید فقط برای خدا باشد، چرا من در مقابلِ این خدای بزرگ روا دیدم و معصیّت کردم؟ حضرت رضا علیه السلام می‌فرمایند: اگر خدای متعال وعده‌ی بهشت و جهنّم هم به مردم نمی‌داد، حقِّ او بود که مردم گناه نکنند… من نقل به معنا می‌کنم… چون خدا خدای بزرگی است، خدا خدای دوست‌داشتنی است. «اللَّهُمَّ إِنْ یکنِ النَّدَمُ تَوْبَهً إِلَیک فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِینَ» خدایا اگر پشیمانی توبه حساب شود من پشیمان‌ترینِ پشیمانان هستم. «وَ إِنْ یکنِ التَّرْک لِمَعْصِیتِک إِنَابَهً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِیبِینَ» «إنَابَه» هم به معنای بازگشت و رجوع به خدای متعال است، در قرآن هم «وَأَنِیبُوا إِلَى رَبِّکُمْ»[۱] داریم که یعنی به خدا بازگردید… خدایا اگر ترکِ معصیب «إنَابَه» حساب می‌شود من اوّلین منیب هستم، به سوی تو بازگشتم. ببینید اینجا چند «اگر» دارد. «وَ إِنْ یکنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّهً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّی لَک مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ» خدایا اگر استغفار یا طلبِ آمرزش بارِ گناه را زمین می‌گذارد پس من از مستغفرین هستم، خدایا من تمامِ شرایط را دارم. حالا باید دید که این اگرها چیست؟ ما یک سری «اگرِ حقیقی» داریم و یک سری «اگرِ غیرِحقیقی»! مثلاً می‌گویم اگر امروز بازار رفتی برای من فلان چیز را بخر؛ این اگر است، شاید بازار نرود! این «اگر»ها اگرهای حقیقی است، یک «اگر»هایی هست که این‌ها اگرهای تأکیدی است، بعضی اوقات عاطفی است، مثلاً انسان به فرزندِ خود می‌گوید: اگر من پدرِ تو هستم به حرفِ من گوش بده، این دیگر اگر ندارد، چون پدرِ اوست، گاهی اوقات این‌ها برای تأکید است، گاهی اوقات برای استعطاف است، این‌ها اگرهای حقیقی نیست. الآن اینجا این اگرها اگرهای استعطاف است، برای طلبِ رحمت است. خودِ خدا قرار داده است، واقعاً پشیمانی توبه است، می‌گوید: خدایا اگر پشیمانی توبه است من پشیمان هستم. مثلِ اینکه من به یک بزرگی می‌گویم اگر عذرخواهی نسبت به شما وظیفه‌ی من است، من عذرخواهی می‌کنم، یعنی شرط موجود است. اینجا امام سجّاد علیه السلام می‌خواهند به ما آموزش دهند که اصلِ توبه اولاً پشیمانی است، بعد پشیمانی هم یک قید دارد و آن هم این است که پشیمانی باید فقط برای خدا باشد. 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

📔 منن کامل #کتاب زیبای «قصص التوابين» يا «داستان #توبه كنندگان » ✍️ على #ميرخلف_زاده ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2