eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
طرح هفته 94 از عبارات نورانی 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای ✳️ قسمت اول از سه قسمت عبارت زیر 🔹 اللَّهُمَّ 1️⃣ خذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِى مَا يُخَلِّصُهَا، 2️⃣ و أَبْقِ لِنَفْسِى مِنْ نَفْسِى مَا يُصْلِحُهَا، 3️⃣ فإِنَّ نَفْسِى هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا 🔹 https://eitaa.com/sahife2/24807 دعای 👈 نظرات، دل نوشته ها و حرفهای صمیمانه ی شما درخصوص عبارت فوق که از هم اکنون برای ما ارسال شود، در این قسمت بارگذاری میشود ◀️ انشاالله سعی کنید در این طرح به عشق امام سجاد علیه السلام و انس بیشتر با این کتاب نورانی ولو درحد یک خط!! مشارکت فرمایید 👌 ادمین 👇 @yas2463 👈 میتوانید این دعای زیبا را با صدای مداحان مختلف " اینجا " گوش دهید 👈 و متن آن را « اینجا » بخوانید ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
👈 دعای 👤 با صدای زیبای مداح جوان بحرینی 👇 https://www.aparat.com/v/MGhF7/ 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
🗣« بروید صحیفه سجادیه را بخوانید و در آن تدبر کنید.... همین دعای " دعای صحیفه سجادیه " یک کتاب درس زندگی و درس است» 👤 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
بسم الله الرحمن الرحيم ✳️ قسمت اول از 3 قسمت عبارت زیر 🔹 اللَّهُمَّ 1️⃣ خُذْ لِنَفْسِكَ مِنْ نَفْسِى مَا يُخَلِّصُهَا، ⃣2️⃣ وَ أَبْقِ لِنَفْسِى مِنْ نَفْسِى مَا يُصْلِحُهَا، 3️⃣ فَإِنَّ نَفْسِى هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا 🔹
بار الها! از نيات و اعمال من، آن را براى خود برگير كه موجب خلاصى من از خشم و عذاب تو گردد.
یک روایت از امام عسکری علیه السلام هست که می فرماید:«من انس بالله استوحش من الناس» کسی که با خدا مانوس باشد از مردم گریزان است. در مسیر بندگی،همه امور برای خداوند است حتی کارهای شخصی باید نیت الهی داشته باشد یعنی «همه چیز برای او» انسان مومن همواره در حال عبادت است که «حقیقت بندگی عبادت است» چنان که از معصوم علیه السلام سوال شد :«ما حقیقة العبودیة» فرمودند:«.....وجملة اشتغاله فیماامره الله تعالی به ونهاه عنه»یعنی نفس راطوری عادت دهدکه خدایی شودتا امور مادی هم،عبادت حساب شود همه کارها خالصانه برای خدا باشد. مضمون عبارت فوق نیز همین است...مرا برای خودت بردار...فقط مال تو باشم.
صمیمانه ترین عبارت دعای بیستم !!!
كلمه ‏ى «» در لغت عرب به معناى متعددى آمده و ذكر همه‏ ى آنها در اين مقام غير ضرورى و موجب تطويل كلام است. ( اینجا )
كلمه ‏ى «» در این فقره دعا : آنچه در شرح و توضيح كلام حضرت على بن الحسين عليه السلام ضرورت دارد، اين است كه معلوم شود امام سجاد (ع) از كلمه‏ى «نفس» كه در ابتداى دعا براى "خداوند" و براى "خود" ذكر نموده و در كنار هم آورده، چه اراده فرموده است،
النفس هى ذات الشى‏ء و حقيقته و بهذا تطلق على الله تعالى. « » عبارت از ذات و حقيقت چيزى است و به همين معنى كلمه‏ ى «نفس» درباره‏ى خداوند اطلاق مى‏شود.
در قرآن شريف، خداوند كلمه‏ى «» را درباره‏ ى ذات اقدس خود به كار برده و فرموده است: *و يحذركم الله نفسه و الله رئوف بالعباد. خداوند شما را مى ‏ترساند از نفس خود، يعنى از عذابى كه براى گناهكاران مقرر فرموده، كه آفريدگار، به بندگان رئوف و مهربان است. اينكه در پايان آيه ‏ى تحذير، سخن از رافت به ميان آورده، اشاره به اين حقيقت است كه تحذير بارى تعالى ناشى از رافت و رحمت اوست، مى‏خواهد مردم را از عذاب برهاند، همانند حاذق و مهربانى كه مريض خود را از خوردن غذاها و ميوه‏هاى مضر برحذر مى‏دارد تا او را از عذاب بيمارى رهايى بخشد و از نعمت سلامت برخوردارش سازد.
در آيه‏ ى زیر آمده كه حضرت (ع)، كلمه‏ى «» را درباره‏ ى خداوند به كار برده و پيش از آن، از نفس خود ياد كرده است. *و اذ قال الله يا عيسى بن مريم اانت قلت للناس اتخذونى و امى الهين من دون الله، قال سبحانك ما يكون لى ان اقول ما ليس لى بحق ان كنت قلته فقد علمته تعلم ما فى نفسى و لا اعلم ما فى نفسك انك انت علام الغيوب. زمانى كه خداوند حضرت مسيح بن مريم را مخاطب ساخت و فرمود: آيا تو به مردم گفتى كه جز خداوند، مرا و مادرم را به الهيت بگيريد؟ حضرت مسيح در پاسخ، اول خداوند را تنزيه نمود، سپس گفت: من مجاز نيستم چيزى را كه حق نيست به زبان آورم، اگر چنين حرفى را گفته بودم، قطعا تو مى‏دانستى، تو از آنچه در ضمير من است آگاهى و من از ذات مقدست آگاهى ندارم كه تو به تمام حقايق نهفته و پنهان عالم و دانايى.
امام سجاد (ع) در جمله‏ى اول دعا ، درباره‏ ى خداوند و درباره‏ ى خودش كلمه‏ى «» را به كار برده و عرض مى‏كند: اللهم خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها. بار الها! از نيات و اعمال منتسب به من، آن را براى خود برگير كه موجب خلاصيم از خشم و عذاب تو گردد.
مرحوم علامه، سيد على ‏خان، در كتاب رياض السالكين در تفسير و توضيح اين جمله از كلام حضرت زين‏العابدين (ع)، چند احتمال را نقل نموده و يك احتمال را نيز از خودش ذكر كرده است. *(چند احتمال ) قيل: يمكن ان يكون المعنى اجعل حصه من نفسى متعلقه بجنابك المقدس، ليكون ذلك سببا لخلاص نفسى، و ايق منها ما يكون فيه صلاحها، فان الخلاص قد يكون مع عدم الصلاح، انتهى. و قيل: المعنى اصطف من اعمال نفسى ما يخلصها من سخطك، و ابق لها من مساعيها ما يكون به صلاحها. و قيل: معناه افعل بى ما يوجب نجاه نفسى و خلاصها، من نفع او ضرر او فقر او غنى او موت او حياه، و ان كرهت بعض ذلك، و ابق لى من الاعمال الصالحه ما يوجب صلاح نفسى و وفقنى له. و قيل يحتمل ان يكون المراد بقوله عليه‏السلام: «خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها» ففى الاعمال السيئه و الاخلاق الذميمه التى يكون نفيها سببا لخلوص النفس من الشوائب او خلاصها من العذاب، فيكون قوله: «لنفسك» اى: لاجل القرب منك. و يحتمل ان يكون المراد به اصطفاء الاعمال الصالحه و الاخلاق الكريمه، التى تكون سببا لخلوص نفسى او خلاصها، فيكون قوله: «لنفسك» اى: لاجل رضاك. و لا يخفى بعد الاحتمال الاول. هذا ما انتهى الينا من اقوال الاصحاب فى حل هذه العباره من الدعاء. *(نظر خودش) و الذى يخطر بالبال على وجه الاحتمال، انه لما كانت النفس مكلفه بالقيام بامرين: احدهما: لله تعالى، و هو و سبب نجاتها و خلاصها من سخطه و عذابه تعالى. و الثانى: للنفس، و هو مالا بدلها منه من امر معاشها. سال عليه‏السلام ان يجعل نفسه قائمه بما هو لله تعالى و هو سبب خلاصها، و لما كان هذا المعنى يوجب استغراق النفس فيه، بحيث لا يمكنها الاشتغال معه بغيره و لا التوجه و الالتفات الى امر آخر، سال ثانيا ان يبقى لنفسه من نفسه مما لابد لها منه مقدار ما يكون فيه صلاحها، كى لا تكل و تحسر عن القيام بما هو لله، و لا تاشر و تبطر فتشتغل بغير ما هو لله، فيكون اشتغالها به فى الحقيقه عائدا الى الامر الاول و فى ذلك صلاحها، و الله اعلم بمقاصد اوليائه. و يويد هذا المعنى الاخير ما فى نسخه اخرى: «و ابق لنفسك من نفسى»، اذ كان ما يصلح النفس على هذا الوجه عائدا اليه سبحانه.
2 نکته: * اول: كارهايى كه مى‏تواند آدمى را از خشم و عذاب خدا خلاص كند، اداى فرايض و اجتناب از محرمات، و خلاصه، آن اعمالى است كه مرضى ذات اقدس او باشد. * دوم: انگيزه ‏هاى درونى و افكار و انديشه ‏هاى باطنى، منشا اعمالى است كه انجام مى‏دهيم و خوب و بد آنها وابسته به نيات و افكار پسنديده و ناپسند ماست. ايمان به توحيد منشا يكتاپرستى است و انديشه‏ ى شرك، مايه ‏ى بت‏پرستى، با انگيزه‏ ى ياد خدا نماز مى‏خوانيم و غفلت از خداوند، نماز را از يادمان مى‏برد. براى مصون ماندن از آتش، روزه مى‏گيريم و با غفلت از ثواب و عقاب الهى، روزه از ستون وظايف ما حذف مى‏شود. سخنان ما نيز از اعمال ماست، گاهى به انگيزه‏ ى ايمان و براى رضاى خداوند سخنى مى‏گوييم و مردم را به انجام فريضه مى‏خوانيم و علامت تنزه و تقدس فكر ما اين است كه خودمان طبق گفته ‏ى خود عمل مى‏كنيم. اما گاهى به انگيزه‏ى رياكارى و اغفال مردم به اين و آن تذكر و دستورى مى‏دهيم. اما خودمان عمل نمى‏نماييم. اين سخن نه تنها مايه‏ ى نجات و سعادت نيست، بلكه تضاد قول و عمل مى‏تواند پرونده‏ى مسئوليتى را در پيشگاه خداوند براى ما باز كند و مورد موآخذه و پرسشمان قرار دهد. رسول اكرم (ص) فرمود: لكل قول مصداق من عمل يصدقه او يكذبه. فاذا قال ابن آدم و صدق قوله بعمله رفع قوله بعمله الى الله تعالى و اذا قال و خالف عمله قوله رد قوله على عمله الخبيث و هوى به الى النار. هر گفته‏اى مصداقى از عمل دارد كه گفته را تصديق يا تكذيب مى‏نمايد، وقتى فرزند آدم سخنى مى‏گويد و عملش گفته‏ى او را تصديق مى‏نمايد، قولش به وسيله‏ى عمل به پيشگاه الهى بالا مى‏رود، و اگر سخنى بگويد و عملش با قولش مخالف باشد، سخنش برمى‏گردد به عمل خبيث و آلوده‏اى كه مرتكب شده و در آتش دوزخ سرنگون مى‏گردد.
رابطه‏ى سخن و عمل و رفعت قول منطبق با عمل، در قرآن شريف آمده است: اليه يصعد الكلم الطيب و العمل الصالح يرفعه. كلام طيب به سوى خداوند صعود مى‏كند و به درجه‏ى رفيع مى‏رسد و چيزى كه آن را بالا مى‏برد، عمل صالح است. عمل صالح كه به معناى اطاعت از اوامر الهى و اجتناب از محرمات اوست، مايه ‏ى خلاصى افراد از خشم و عذاب خداوند است. از آيه‏ اى كه مذكور افتاد و همچنين از حديث رسول اكرم (ص) اين نتيجه به دست آمد كه : عمل صالح، خود به سوى بارى تعالى صعود مى‏كند و سخن طيب را نيز با خود بالا مى‏برد.
حضرت امام زين‏العابدين (ع) در عبارت دعا عرض مى‏كند: اللهم خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها. بار الها! نيات خوب و اعمال صالحه ‏اى را كه نفسم را از عذاب خلاص مى‏كند، از من بگير و نزد خودت ببر. محتواى آيه ‏ى قرآن و دعاى حضرت سجاد (ع)، رفعت اعمال صالحه و بالا رفتن آن به سوى خداوند است با اين تفاوت كه در آيه، صعود به صورت فعل لازم آمده و فرموده است كه : "عمل صالح خود به سوى بارى تعالى صعود مى‏نمايد: و در عبارت دعا به صورت فعل متعدى آمده و از خداوند درخواست مى‏كند كه : "تو نيات خوب و اعمال صالحه ‏ى مرا كه مايه‏ ى خلاصى نفسم مى‏شود، از من بگير و نزد خودت ببر، و هر دو عبارت آيه و دعا به يك نتيجه مى‏رسد و آن: "بالا رفتن عمل صالح و نيل به رفعت واقعى است. "
با تشکر از همه دوستان مشارکت کننده در بحث امروز (برداشت من)( نویسنده - خواننده و نشر دهنده این کلام نورانی ) اجرتان با صاحب این کتاب با عظمت امام سجاد علیه السلام
B9X_Makaremolakhlagh64_(Rahi_baraie_dost_dashtane_khoda)_lobolmizan[H].mp3
8.8M
🙏 اللهم خذ لنفسك من نفسى ما يخلصها 🔊 شرح صوتی استاد تحت عنوان راهی برای دوست داشتن خدا - جلسه 64 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔹 « و در نزد موقعیتی ممتاز دارند و گنج ‌هایی هستند که خداوند به نصیب ما کرده است. طلاب باید در نهج البلاغه و صحیفه سجادیه عمیق شوند و در آن تعمق کنند و این کار از طریق مطالعه شرح ‌ها و عمل به دستورات این کتب ارزشمند ممکن می‌شود. » 👈 مرحوم آیت الله ره ◀️کانال 🆔 @sahife2
برنامه ی و من خطبة له عليه السلام فى اركان الدّين. در اين خطبه امام عليه السلام از اسلام سخن مى گويد. ❇️ بخش اول: وسایل تقرب به خدا ⃣ إِنَّ أَفْضَلَ مَا تَوَسَّلَ بِهِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى: الْإِيمَانُ بِهِ وَ بِرَسُولِهِ، وَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِهِ فَإِنَّهُ ذِرْوَةُ الْإِسْلَامِ، وَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاصِ فَإِنَّهَا الْفِطْرَةُ، وَ إِقَامُ الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا الْمِلَّةُ، وَ إِيتَاءُ الزَّكَاةِ فَإِنَّهَا فَرِيضَةٌ وَاجِبَةٌ، وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ الْعِقَابِ، وَ حَجُّ الْبَيْتِ وَ اعْتِمَارُهُ فَإِنَّهُمَا يَنْفِيَانِ الْفَقْرَ وَ يَرْحَضَانِ الذَّنْبَ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ فَإِنَّهَا مَثْرَاةٌ فِي الْمَالِ وَ مَنْسَأَةٌ فِي الْأَجَلِ، وَ صَدَقَةُ السِّرِّ فَإِنَّهَا تُكَفِّرُ الْخَطِيئَةَ، وَ صَدَقَةُ الْعَلَانِيَةِ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مِيتَةَ السُّوءِ، وَ صَنَائِعُ الْمَعْرُوفِ فَإِنَّهَا تَقِي مَصَارِعَ الْهَوَانِ. 1. ره آورد برخى از مبانى اعتقادى: همانا بهترين چيزى كه انسان ها مى توانند با آن به خداى سبحان نزديك شوند، ايمان به خدا و ايمان به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و جهاد در راه خداست، كه جهاد قلّه بلند اسلام، و يكتا دانستن خدا بر اساس فطرت انسانى است. بر پاداشتن نماز آيين ملّت اسلام، و پرداختن زكات تكليف واجب الهى، و روزه ماه رمضان، سپرى برابر عذاب الهى است، و حج و عمره، نابود كننده فقر و شستشو دهنده گناهان است. و صله رحم مايه فزونى مال و طول عمر، و صدقه هاى پنهانى نابود كننده گناهان است، و صدقه آشكارا، مرگ هاى ناگهانى و زشت را باز مى دارد، و نيكوكارى، از ذلّت و خوارى نگه مى دارد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح این خطبه ی نورانی را (با عناوین زیر) " اینجا " بخوانید: 👇 👈 کارآمدترين وسيله ها ) ده عنوان( * فلسفه احکام 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره * يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطُواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ‏ * اى كسانى كه ایمان آورده اید! نعمت خداوند را بر خودتان یاد كنید، آنگاه كه جمعى (از دشمنان) قصد داشتند به سوى شما دست تعدّى دراز كنند (و شما را نابود سازند)، امّا خداوند دست آنان را از شما كوتاه كرد و از خدا بترسید، و مؤمنان باید تنها بر خداوند توكّل كنند. * در اینكه آیه، ناظر به كدام واقعه ى تاریخى است اختلاف است، ولى مى توان آنرا شامل همه مواردى دانست كه مسلمانان، در مقابل سوء قصد یا تهاجم دشمن، با تكیه بر خداوند پیروز شده و نجات یافته اند. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
دعای صحیفه سجادیه ( اینجا ) 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "آنگاه که بیمار میشد یا سختی و بلایی فرود می آمد" 👇 https://eitaa.com/sahife2/52277 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 1 ✳️ حفظ بدن و دهان و دندان و مواد خوراكى و پوشاكى و شهر و ديار بر هر مسلمانى واجب شرعى و ضربه زدن به بدن به هر شكل و صورتى حرام و در قيامت همراه با عذاب است. اسلام عزيز، براى بهداشت بدن و تمام امور زندگى اهميت زيادى قائل است تا جاى كه دستورهاى بسيار مهمى براى تداوم سلامت يا بازگشت به سلامت در قرآن مجيد و روايات ارائه فرموده و امّت را از آنچه براى سلامت انسان زيان دارد؛ بر حذر داشته است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 182 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 5 2 ✳️ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلّهِ إِن كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ* إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ‏ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَ لَاعَادٍ فَلَآ إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ» «بقره 173» اى اهل ايمان! از انواع ميوه‏ها و خوردنى‏هاى پاكيزه‏اى كه روزى شما كرده‏ايم، بخوريد و خدا را سپاس گزاريد، اگر فقط او را مى‏پرستيد.* جز اين نيست كه خدا [براى مصون ماندن شما از زيان‏هاى جسمى و روحى‏] مردار و خون و گوشت خوك و حيوانى را كه [هنگام ذبح‏] نام غير خدا بر آن برده شده، بر شما حرام كرده. پس كسى كه [براى نجات جانش از خطر] به خوردن آنها ناچار شود، در حالى كه خواهان لذت نباشد و از حدّ لازم تجاوز نكند، گناهى بر او نيست؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. آيه كريمه تصريح مى‏كند به اين كه لاشه و خون و گوشت خوك و قربانى غيراسلامى را نبايد خورد؛ زيرا طبيعى است حيوانى كه مرده، بر اثر مرض يا به سبب پيرى از بين رفته است، هرگاه بر اثر مرضى مرده باشد شكى نيست كه جسم آن از مواد غير طبيعى و مضرّ مسموم گرديده و آثار اين قبيل سموم به قدرى قوى است كه حتى اگر ميكرب آن را به وسيله آتش عقيم نمايند باز زيان آن از بين نمى‏رود. جسم مرده در چنين حالتى شبيه غذاى تخمير شده‏اى است كه هر چه ميكرب‏هاى آن را به وسيله حرارت عقيم نمايند با اين حال براى انسان مضر است و چه بسا خوردن آن منتهى به مرگ گردد. همين طور خون؛ زيرا قسمت عمده خون كه از بافت‏هاست و مهم‏ترين عنصرى كه در آن وجود دارد گلبول‏هاى قرمزى است كه مركب از سلول‏هاى زنده است و نيز مقدارى ترشّحات بدن با خون تركيب شده است كه به وسيله بول يا عرق بايستى از جسم خارج شود. بنابراين خون ممزوجى است مركب از مقدارى مواد مفيد و بسيارى از مواد مضر كه بايستى به صورت ترشح از بدن خارج شود، پس اگر خون از حيوان مريض باشد خوردنش مضرتر خواهد بود و خوردن گوشت پيش از آن كه خون از بافت‏هاى آن بيرون رود بسيار زيان آور است؛ زيرا خون داراى مواد مضرّى است كه با سرعت در بافت‏هاى جسم حيوان ايجاد تخمير مى‏كند و گوشت را براى خوردن ناسازگار مى‏سازد و هرگاه مرگ حيوان بر اثر پيرى باشد ضررش مانند ضرر مرده‏اى است كه مرض باعث مرگش شده؛ زيرا معنى پيرى انحلال تدريجى بافت‏هاى جسم است و مسلم است كه انحلال هيچ يك از بافت‏ها جز به واسطه ضعيف طبيعى يا مرض تدريجى كه در گوشت حيوان محسوس است صورت نمى‏گيرد، در اين صورت از ارزش غذايى و قابليت هضم آن مى‏كاهد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 182 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2