eitaa logo
صحیفه زندگی ،صحیفه سجادیه
2.5هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
505 ویدیو
100 فایل
🔹کانال صحیفه زندگی صحیفه سجادیه، مربوط به مرکز نشر معارف صحیفه سجادیه وادعیه اهل بیت میباشد (معارف دعا،شرح وتفسیرصحیفه سجادیه در جهت زندگی الهی ) 👈خادم این کانال https://eitaa.com/sadeg13645
مشاهده در ایتا
دانلود
وعده و وعید الهی.mp3
1.62M
💠 ذات اقدس الهی عمل هیچ کس را بی اثر نمیگذارد 🔹 وعده و وعید الهی 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 وعده و وعید الهی 🔹 [ذات اقدس الهی] فرمود: ﴿ذلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یكُ مُغَیرًا نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ﴾[1] این از آن غرر آیاتی است كه هم در سوره مباركه «انفال» آمده هم در سوره مباركه «رعد»[2] و بیانگر سنّت الهی در و است. 1️⃣ فرمود اولاً نعمی كه افراد دارند از است، از خودشان نداشتند و از دیگران هم نگرفتند؛ هر نعمتی كه در دست دیگران است ذات اقدس الهی داد ﴿وَ ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾،[3] این یك اصل. 2️⃣ اصل دوم تداوم نِعَم [یعنی] ادامه نعمت هاست كه این هم نعمتی [بر] روی نعمت است. این ﴿وَ ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ﴾ بقای نعمت را هم شامل می ‌شود، اینكه در سوره مباركه «ابراهیم»[4] و مانند آن آمده است كه ﴿وَ ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾ اصل نعمت «من الله» است، تداوم نعمت هم «نعمة الاخری» این «من الله» است، پس این دو مطلب رایگان از طرف ذات اقدس الهی آمده است. 3️⃣ امر سوم آن است كه نعمتی را كه داد و ادامه هم داد حالا می ‌گیرد یا نمی ‌گیرد؟ فرمود مادامی كه تحوّل درونی پیدا نشود ما [نعمت را] نمی‌ گیریم و همچنان ادامه می ‌دهیم، اگر تحوّل پیدا بشود می‌گیریم. خب پس آن نعمت ابتدایی كه «مِنَّتُكَ ابْتِدَاءٌ»[5] و «نِعَمِكَ ابْتِدَاءٌ»[6] در صحیفه سجادیه آمده است، است؛ ادامه نعمت كه نعمت فوق نعمت است، این هم نعمت الهی است؛ [در] ازاله این نعمت سخن از است دیگر تمام شد. فرمود: ﴿لَمْ یكُ مُغَیرًا نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ﴾ تا اینجا مرز وعده بود؛ یعنی نعمتی كه ما دادیم رایگان دادیم و مدتی هم ادامه دادیم همچنان ادامه می ‌دهیم، ما از كسی نمی‌ گیریم؛ از اینجا مرز شروع می ‌شود، مگر اینكه خود شخص باعث بشود كه نعمت از او رخت بربندد ﴿حَتّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ﴾، این یك اصل كلّی است. 🔹 چه نسبت به فرد، چه نسبت به امت و جامعه مطلق است و هرگز ذات اقدس الهی عمل كسی را بی اثر نمی ‌گذارد، مشابه این اصل كلی در آیه نود سوره مباركه «یوسف» به این صورت آمده است: وقتی برادران یوسف آن آخرین بار به حضور مبارك یوسف آمدند و او را شناختند ﴿قالُوا أَ إِنَّكَ َلأَنْتَ یوسُفُ﴾ وجود مبارك یوسف (سلام الله علیه) فرمود: ﴿قالَ أَنَا یوسُفُ وَ هذا أَخی قَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَینا﴾، چرا؟ این ﴿إِنَّهُ﴾ اصل كلی است، ﴿إِنَّهُ مَنْ یتَّقِ وَ یصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لا یضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ﴾،[7] هر كه باشد! من هم كردم و خدا اجر من را داد، لازم نیست كه یك ملت صبر بكند! هر كسی چه فرد چه امت اهل بود، خدای سبحان جزای چنین احسانی را خواهد داد. پس درباره فرقی بین فرد و امت نیست، هر كس اهل پرهیزكاری بود پاداش خود را دریافت می‌ كند؛ اما درباره اگر امتی و ملّتی پشت پا به بزند، این زودتر منقرض می ‌شود؛ حكومتی پشت پا به بزند زودتر منقرض می ‌شود، اما درباره فرد ممكن است ذات اقدس الهی مدّتی عفو كند. [1]. سوره انفال, آیه53. [2]. سوره رعد, آیه11؛ ﴿... إِنَّ اللَّهَ لاَ یغَیرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یغَیرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ...﴾. [3]. سوره نحل، آیه 53. [4]. سوره ابراهیم, آیه6؛ ﴿.. اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیكُمْ ..﴾. [5]. صحیفه سجادیه، دعای 45. [6]. صحیفه سجادیه، دعای 12. [7]. سوره یوسف، آیه 90. 💠@sahife_zendegi
💠 اخلاق هدف گرا 🔹 آیا اخلاق هدف‌ گرایی‌ است یا وظیفه‌ گرایی؟ معلوم است که هدف‌ گرایی ا‌ست. یک انسان تنگ ‌نظر به دنبال وظیفه است, یک انسان صاحب ‌نظر به دنبال هدف است؛ می‌ بیند چه کسی این وظیفه را بر او معین کرده و برای چه باید به این وظیفه عمل کند. این دور‌نظر بودن و بلندنظر بودن که در بخشی از دعاهای صحیفه است که خدایا معالی اخلاق را به ما عطا بکن![1] یا آن روایت نورانی سید الشهدا‌ست که از پیغمبر (علیهما آلاف التحیة و الثناء) نقل کرد که «إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ مَعَالِی الْأُمُورِ وَ یكْرَهُ سَفْسَافَهَا»؛[2] خدا همت‌های بلند را دوست دارد و همت پست را دوست ندارد. یک وقت کسی وارد حوزه می ‌شود می ‌خواهد روحانی و عالم همان روستایش بشود; این همّت پست را خدا هرگز دوست ندارد. یک وقت است از روستای سُهروَرد کسی بیرون می ‌آید شیخ اشراق می ‌شود. خود شیخ اشراق می ‌فرماید وقف ‌نامه ‌ای در نیامده که خدای سبحان علم را وقف مردم فلان شهر بکند و مردم فلان روستا محروم باشند.[3] یک وقت کسی وارد حوزه یا دانشگاه می ‌شود که مثلاً مدرکی بگیرد، این همّت پست را خدا دوست ندارد: «إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ مَعَالِی الْأُمُورِ وَ یكْرَهُ سَفْسَافَهَا» از همان اول انسان با هدف بلند و همت والا وارد حوزه و دانشگاه بشود. از او بخواهد تا هر چه خود او داد را بپذیرد. 🔹 پس اصل اخلاق هدف است و چون اخلاق الهی ا‌ست, وظیفه را خدا معین می‌کند، هدف را هم خدا معین می ‌کند; منتها برخی ‌ها دارای هدف ضعیف هستند, به اخلاق علاقمند هستند متخلق به اخلاق ‌اند دستورات اخلاقی را انجام می‌ دهند: «خَوْفاً مِنَ النَّارِ»[4] مبادا عذاب بشوند; طمع ندارد برای اینکه جهنم نرود, بی‌ عفتی نمی ‌کند برای اینکه به جهنم نرود, خیانت نمی ‌کند برای اینکه به جهنم نرود, این نازل ‌ترین مرتبه است. از این مرحله بالاتر «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّةِ» است و از این دو مرحله بالاتر ﴿حُبًّا لِلَّهِ﴾[5] است, «وَجَدْتُكَ أَهْلًا لِلْعِبَادَة»[6] است, همان طوری که عبادت سه بخش دارد, سه هدف دارد, اخلاق هم همچنین. انسان وظیفه ‌گرا از آن اصل باز مانده است, نه چون به من گفتند این کار را بکن بله به من گفتند این کار را بکن, من هم باید این کار را بکنم; اما برای چه مطرح است از چه کسی دستور بگیرم و برای چه امتثال بکنم یعنی مبدأ و معاد را در نظر داشتن هر دو مطرح است. بنابراین عنصر اصلی فن اخلاق وظیفه‌ گرایی نیست هدف‌ گرایی ا‌ست و هدف هم سه قسمت است و بالاترین‌ آن هم ﴿حُبًّا لِلَّهِ﴾ است. [1]. صحیفه سجادیه, دعای20; «وَ هَبْ لِی مَعَالِی الْأَخْلَاق‏». [2]. وسائل الشیعة، ج‏17، ص73؛ عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، ج‏1، ص67؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص246؛ «و قیل للحسین: ما سمعت من رسول الله؟ سَمِعتُه یقُول: إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ مَعَالِی الْأُمُورِ وَ یكْرَهُ سَفْسَافَهَا». [3]. حکمة الاشراق، ص9؛ «فلیس العلم وقفا علی قوم لیغلق بعدهم باب الملكوت و یمنع المزید عن العالمین، بل واهب العلم...». [4]. علل الشرائع، ج1، ص57. [5]. سوره بقره، آیه165. [6]. مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول(علیهم السلام), ج7, ص81. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1388/09/12 🆔 @a_javadiamoli_esra 💠@sahife_zendegi
🏴 نظام هستی از منظر امام سجاد علیه السلام ▪️ نمونهٴ اهتمام آن حضرت به تشكل حكومت و نظام اسلامی همان است كه در دعای عرفهٴ امام حسین (علیه السلام) هست و در دعای عرفهٴ خود امام سجاد، وجود مبارک سالار شهیدان در دعای عرفهٴ معروف خودشان به خدا عرض می ‌كنند پروردگارا تو را شكر كه در عهد جاهلیت مرا به دنیا نیاوردی تا جاهلیت سپری شد و نظام اسلامی مستقر شد و حكومت الهی سامان یافت و مرا در حكومت اسلامی و نظام دینی به دنیا ‌‌‌‌آوردی، من شاكر این نعمتم![1] همین مضمون كه در دعای عرفهٴ امام حسین (علیه السلام) هست، در دعای عرفهٴ وجود مبارک امام سجاد (سلام الله علیه) آمده که عرض می‌ كند برای هر عصر و مصری یك امام است كه حافظ دین توست و به من آن توفیق را بده كه امام شناس باشـم، در مسیر امام حركت كنم، او را دعا كنم و او را تأیید كنم؛[2] این اهتمام آن حضرت به یك نظام الهی حكومت دینی بود، این مطلب او‌‌‌‌‌‌‌‌ّل كه وظیفهٴ همهٴ ما این است كه نسبت به نظام اسلامی و حكومت دینی حق‌شناس باشیم و قدردانی بكنیم. ▪️ مطلب دوّم آن است كه ما وقتی در جهان زندگی عاقلانه و عالمانه خواهیم داشت كه نظام هستی را بشناسیم، جایگاه انسان را در نظام هستی بشناسیم، پیوند انسان و جهان را هم خوب ارزیابی كنیم و با سامان یافتن این مثلث وظیفه خود را بشناسیم. عدّه زیادی بر این باورند كه این نظام هستی به وسیله سلسله علل و معلول می ‌گردد و هر كاری یك علّتی دارد و خدای سبحان سر‌‌‌‌آغاز این علّت است، سلسله جنبان این علّت است، اوّلین علّت اوست بقیه علل و اسباب بعدی‌ اند و واقعاً بر اساس نظام علّی در جهان تكوین به بعضی از امور می‌ نگردند و همان تفكر جهان ‌بینی در مسائل اخلاقی اینها، سیاسی و اجتماعی اینها اثرگذار بوده و هست؛ یعنی گاهی كار را به دیگری واگذار می ‌كنند، او را به عنوان علّت قریب می ‌شناسند؛ گاهی نیازی دارند به كسی مراجعه می ‌كنند و از او به عنوان واسطه در فیض یا سسب قریب كمك می‌ طلبند، آن را سبب می ‌دانند گرچه مسبب همه اسباب خداست؛ این تقریباً یك نگاه عقلی است، از نظر موحّدان جهان‌بین یك نگاه میانی است؛ ولی وجود مبارك امام سجاد مانند سایر ائمه (علیه السلام) كل هستی را مظاهر و آیات الهی می ‌دانند و اگر از غیر خدا به عنوان سبب یاد می‌ شود بازگشتش به این است كه به نظر ما اینها سبب ‌اند، ولی سبب حقیقی و راستین همان خدای سبحان است كه ﴿وَ مَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾.[3] ما لازم نیست راه های طولانی را طی بكنیم و بگوییم این شیء مسبب از آن سبب قریب است، آن مسبب از سبب دیگر است و چون تسلسل باطل است به رأس سلسله برسیم. آیا ما باید تسلسل را باطل كنیم و به نقطه آغازین برسیم یا در همین قدم اوّل می ‌توانیم خدا را ثابت كنیم؟ یعنی این مجاری واقعاً اسباب ‌اند، واقعاً علل‌اند، منتها خدا سبحان رأس علل است كه تا این سلسله را طی نكنیم به خدا نمی ‌رسیم؟ یا نه همه اینها مجاری فیض ‌اند، در عین حال كه خدای سبحان اینها را وسیله قرار داد خدای سبحان به هر كدام از اینها از كسی كه یا چیزی كه سبب قریب است نزدیك تر است. اهل‌بیت (علیه السلام) این راه دوّم را كه راه عرفان است نه راه فلسفه و كلام به ما آموختند و در دعای نورانی امام سجاد این مطلب شكوفاتر است. ▪️ برای اوحدی از اهل نظر راهی كه اهل‌بیت ارائه كردند خودشان می‌روند آن راه موثرتر است؛ زیرا خدای سبحان حقیقت نامتناهی است یك، ﴿وَ هُوَ مَعَكُمْ أَینَ مَا كُنتُمْ﴾[4] دو، لازم نیست ما سلسله را طی كنیم و بگوییم چون تسلسل باطل است در رأس سلسله خداست، بلكه خدا را در همین قدم باید مشاهده بكنیم و بیابیم. [1]. البلد الأمين و الدرع الحصين، ص251؛ «... لَمْ‏ تُخْرِجْنِي‏ لِرَأْفَتِكَ‏ بِي‏ وَ لُطْفِكَ‏ لِي‏ وَ إِحْسَانِكَ‏ إِلَيَ‏ فِي‏ دَوْلَةِ أَئِمَّةِ الْكُفْرِ الَّذِينَ نَقَضُوا عَهْدَكَ وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ...». [2]. صحیفه سجادیه، دعای47؛ «اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَيَّدْتَ دِينَكَ فِي كُلِّ أَوَانٍ بِإِمَامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعِبَادِكَ وَ مَنَاراً فِي بِلَادِكَ بَعْدَ أَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِكَ وَ جَعَلْتَهُ الذَّرِيعَةَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ افْتَرَضْتَ طَاعَتَهُ وَ حَذَّرْتَ مَعْصِيَتَهُ وَ أَمَرْتَ بِامْتِثَالِ أَوَامِرِهِ...». [3]. سوره نحل, آيه53. [4]. سوره حدید, آيه4. 📚 پیام به همایش امام سجاد (علیه السلام) تاریخ: 1390/09/02 🆔 @sahife_zendegi
4_5940371083868768133.mp3
2.29M
🏴 روز دوازدهم ماه 🔷 نظام هستی از منظر امام سجاد علیه السلام 🔷خدایا توفیق امام شناسی به من بده دعای 47 🔷مازمانی میتوانیم زندگی عاقلانه داشته باشیم که نظام هستی را بشناسیم. 🔷امام سجاد کل هستی را مظاهر وآیات خدا میدانند 🆔 @sahife_zendegi