#دعا_موجب_پیروزی 💠 اگر انسان فقط به اسباب مادّي متّكي باشد، در صورتي فعاليت خواهد كرد كه به فراهم شدن آنها اميدوار باشد؛ ولي انسان مؤمن حتي با علم به فراهم نبودن اسباب عادي نيز مأيوس نمي‌گردد. 🔸 در جنگ بدر، هنگامي كه مسلمانان در نهايت سختي بودند و نيرو و ساز و برگ جنگيشان بسيار كمتر از دشمن بود، دست به دعا برداشتند. «اِذْ تَسْتَغيثُونَ رَبَّكُمْ...» و خداوند نيز دعاي آنان را مستجاب ساخت و هزار ملك به ياريشان فرستاد و مسلمانان به پيروزي رسيدند. اگر مسلمانان به دعا اعتقاد نداشتند چه بسا روحيه خود را مي‌باختند، عقب نشيني كرده و شكست مي‌خوردند. 🔹 پس اعتقاد به دعا موجب شكست و عقب ماندگي نيست، بلكه برعكس، گاهي عدم اعتقاد به دعا موجب شكست مي‌گردد. اين شبهه در واقع ناشي از عدم شناخت دقيق دعاست. اين تصوّر كه به جاي هر كاري انسان فقط دعا كند و هيچ فعاليت ديگري نداشته باشد معناي واقعي دعا نيست. ✅ بايد وقتي چيزي از خدا مي‌خواهيم او را مؤثّر حقيقي بدانيم، آنچه را هم در اختيار داريم از او بدانيم، نه اينكه آنچه را در اختيارمان است از خود بدانيم و به دنبال كمك خداوند از طريق ديگري باشيم. ✍ آیت‌الله مصباح یزدی ره 📒@sahifeh_Et