🔹عنوان: سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (15 خرداد، عملکرد دولت و رسالت علما) 🔹تاریخ: ۸ صبح ۲۶ فروردین ۱۳۴۳/ ۲ ذی الحجه ۱۳۸۳ 🔹مکان: قم، مسجد اعظم 🔹مناسبت: آزادی امام خمینی از زندان 🔹موضوع: تحلیلی از قیام 15 خرداد، عملکرد دولت و رسالت علما و روحانیون 🔹حضار: علما، روحانیون، بازاریان، دانشجویان و اقشار مختلف مردم‌ 🔹شناسه ارجاع: جلد ۱ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۲۸۵ تا صفحه ۳۰۸ امام خمینی (ره)؛ 26 فروردین 1343 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/43/01/26/1 🔵توصیه به استماع صوت این سخنرانی کوبنده👇👇👇 🔊yon.ir/2ZGdo

🔰علامت تمدن، کشتار 15 خرداد! [گریه شدید حضار] من تا کنون احساس عجز در صحبتها نکرده‌ام و امروز خودم را عاجز می‌دانم. عاجز می‌دانم از اظهار تالمات روحیه‌ای که دارم برای اوضاع اسلام عموماً، و اوضاع ایران خصوصاً، و قضایایی که در این یک سال منحوس پیش آمد؛ خصوصاً قضیه مدارس علمی، قضیه 15 خرداد. قضیه 15 خرداد من مطلع نبودم تا اینکه حبس به حصر تبدیل شد و اخبار خارج به من رسید خدا می‌داند که مرا اوضاع 15 خرداد کوبید [گریه شدید حضار]. من حالا که آمدم به اینجا؛ آمده‌ام از قیطریه؛ مواجه هستم با یک منظره‌هایی؛ با بچه‌های کوچک بی‌پدر [گریه شدید حضار]، با مادرهای جوان از دست داده، و مادرهای جوان مرده، با زنهای برادر مرده، با پاهای قطع شده [گریه شدید حضار]، با افسردگیها. اینها علامت تمدن آقایان است و ارتجاع ما. افسوس که دست ما از عالم کوتاه است؛ افسوس که صدای ما به عالم نمی‌رسد؛ افسوس که گریه‌های این مادرهای بچه مرده نمی‌رسد به دنیا [گریه شدید حضار]. 🔰نمی‌ترسم و نترسیده‌ام‌ ما حرفمان این است که آقا به قانون اساسی عمل کنید؛ مطبوعات آزادند؛ قلم آزاد است؛ بگذارید بنویسند مطالب را. اگر دین دارید به دین عمل کنید؛ اگر چنانچه دین را ارتجاع می‌دانید، به قانون اساسی عمل کنید. خوب بگذارید بنویسند. [مدیر اطلاعات‌] به دست و پا افتاد و چه شد؛ و من به او پیغام دادم که من از آن آدمها نیستم که اگر یک‌ حکمی کردم بنشینم چرت بزنم که این حکم خودش برود؛ من راه می‌افتم دنبالش. اگر من خدای نخواسته، یکوقتی دیدم که مصلحت اسلام اقتضا می‌کند که یک حرفی بزنم، می‌زنم و دنبالش راه می‌افتم و از هیچ چیز نمی‌ترسم بحمد الله تعالی. و الله، تا حالا نترسیده‌ام [ابراز احساسات حضار]. آن روز هم که می‌بردندم، آنها می‌ترسیدند؛ من آنها را تسلیت می‌دادم که نترسید. [خنده حضار] آخر اگر ما برای مقصد اسلامی، برای مقصدی که انبیا خودشان را به آب و آتش زدند، اولیای عظام خودشان را به کشتن دادند، علمای بزرگ اسلام را آتش زدند، سر بریدند، حبس کردند، تبعید کردند، حبسهای طولانی کردند، اگر چنانچه ما برای مقاصد اسلام بترسیم، دین نداریم. دیندار هم برای اینکه خرقه را از این عالم خالی کند می‌ترسد؟ اگر ما ماورای این عالم را اعتقاد داشته باشیم، باید شکر کنیم که در راه خدا کشته بشویم و برویم در صف شهدا. بترسیم؟ از چه چیز بترسیم؟ آن باید بترسد که غیر این عالم جایی ندارد. خدای تبارک و تعالی وعده کرده به ما که یک جای خوب دارید، اگر چنانچه به دین من رفتار کنید؛ و ما امیدوارم که رفتار کنیم؛ امید دارم که رفتار کنیم. ما از چه بترسیم؟ چه ترسی ما داریم از شماها؟ شما آن آخر امر این است که ما را اعدام کنید؛ اول زندگی راحت ماست؛ از این کثافتکاریها بیرون می‌رویم؛ از این رنج و مِحَن خلاص می‌شویم. آقای ما فرموده: و اللهِ، لَابْنُ ابیطالبٍ آنَسُ بِالْمَوْتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدْیِ امِّه «۷». خوب ایشان فرموده‌اند، ما البته نمی‌توانیم همچو دعواها بکنیم، لکن ما شیعه او هستیم. ما اگر از مرگ بترسیم، معنایش این است که ما وراء الطبیعه قبول نیست. 🔰آخوند می‌ایستد، شما فرار می‌کنید این آقایانی که می‌گویند که ما مملکت را می‌خواهیم حفظ کنیم، ما چطور هستیم و کذا هستیم، شما یادتان نیست که وقتی که متفقین آمدند اینجا، چطور فرار کردند این بیچاره‌ها از تهران تا به یزد. اگر یک آخوند پیدا کردید فرار کرده، یک آخوند، یک آخوند. آن روز که در بالای تهران طیاره‌ها راه افتاده بود و مردم را می‌ترساندند، من تهران بودم؛ خدا رحمت کند مرحوم آقا شیخ حسین قمی- رضوان الله علیه- با ایشان در آن میدان شاپور، آنجاها بودیم؛ ایشان سبیلش را چاق کرده بود «۱۱» با کمال طمانینه، اصلش کانه خبری نیست من هم مثل او، هیچ ابداً، کانه خبری نیست. این بیچاره‌ها، این نظامیهایی که می‌گویند این قدر ما کذا هستیم و کذا هستیم و برای مملکت چه می‌کنیم، اینها وقتی که پای استفاده و پای بردن منافع و پای زورگویی هست، این طورند. خدا نکند که یک روزی یک ورقی برگردد؛ اول کسی که فرار کند همین نشاندارها هستند، و ما هستیم الحمد للَّه اینجا تا آخرش؛ مگر اینها بیایند بگیرند ما را ببرند، ما باز هستیم. @sahifeh_entezar

🔰اهانت به مراجع، یعنی انقطاع ولایت‌ و من یک نصیحت می‌کنم به بچه‌های طلاب؛ طلاب جوان که تازه آمده‌اند و حاد و تندند؛ و آن این است که آقایان، متوجه باشید اگر چنانچه شَطْر کلمه‌ای به یک نفر از مراجع اسلام، شطر کلمه‌ای اهانت بکند کسی به یک نفر از مراجع اسلام، بین او و خدای تبارک و تعالی ولایت منقطع می‌شود. کوچک فرض می‌کنید؟ فحش دادن به مراجع بزرگ ما را کوچک فرض می‌کنید؟ اگر به واسطه بعضی از جهالتها لطمه‌ای بر این نهضت بزرگ وارد بشود، معاقَبید پیش خدای تبارک و تعالی؛ توبه‌تان مشکل است قبول بشود، چون به حیثیت اسلام لطمه وارد می‌شود. اگر کسی به من اهانت کرد، سیلی به صورت من زد، سیلی به صورت اولاد من زد، و الله تعالی راضی نیستم در مقابل او کسی بایستد دفاع کند؛ راضی نیستم. من می‌دانم، من می‌دانم که بعض از افراد یا به جهالت یا به عمد می‌خواهند تفرقه ما بین این مجتمع بیندازند. تفرقه بین این مجتمع معنایش این است که در اسلام خدای نخواسته خلل واقع بشود؛ استعمار به آرزوی خودش برسد ما خودمان را باید فدا کنیم برای اسلام؛ آمال و آرزویمان را باید فدا کنیم برای اسلام. همه مراجع از شصت به آن طرفند؛ در عَشَره مشئومه یا میمونه. اگر برای خدا در این عشره از بین برویم، عشره میمونه است؛ و اگر چنانچه باز به [دنبال‌] آمال و آرزو باشیم مشئومه. همه مراجع از شصت به آن طرف هستند؛ دیگر می‌شود که این اشخاصی که ریششان را در اسلام سفید کرده‌اند، اینها خدای نخواسته بر خلاف مصالح اسلام عملی بکنند؟ نمی‌شود آقا. اگر یکوقت اختلاف اجتهاد در کار باشد؛ مثل سایر مسائل شرعیه اختلاف اجتهاد در کار باشد، بچه‌ها و جوانها نباید دخالت بکنند؛ خطرناک است؛ دشمن بیدار است. گمان نکنید که فحش به یک نفر است؛ فحش به یک جامعه اسلامی است؛ اهانت به یک جامعه اسلامی است؛ وَهْن وارد شدن بر یک جامعه اسلامی است. @sahifeh_entezar

🔹عنوان: سخنرانی در جمع شورای نگهبان (مخالفت اسلام با سرمایه داری و کمونیسم) 🔹تاریخ: ۲۷ فروردین ۱۳۶۰/ ۱۱ جمادی الثانی ۱۴۰۱ 🔹مکان: تهران، جماران 🔹موضوع: مخالفت مکتب اسلام با حکومت سرمایه داری و کمونیستی 🔹حضار: اعضای شورای نگهبان‌ 🔹شناسه ارجاع: جلد ۱۴ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۳۰۲ تا صفحه ۳۰۴ امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1360 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/60/01/27/2

🔰اسلام نه با سرمایه داری موافق است نه با کمونیسم‌ امروز ما گرفتار دو جریان هستیم: یکی آن جریانی است که همین که به نفع مستضعفین و محرومین سخن گفته شود و از کاخ‌نشین‌ها و غاصبین حقوق مردم صحبتی بشود می‌گویند این همان کمونیسم است .. و جریان دیگر این که وقتی گفته شود خودسرانه اقدام به تقسیم زمین یا گرفتن اموال ننمایید، می‌گویند طرفداری از سرمایه داران و فئودال‌ها شده است. در حالی که همان طور که می‌دانید اسلام نه با سرمایه داری موافق است نه با کمونیسم. اسلام راه و رسم دیگری غیر از اینها دارد. من متاسفم که در بین گروه اول گاهی کسانی هستند که بعضی اوقات به احادیثی متوسل می‌شوند، مثلًا مستند خود را آن فرمان حضرت امیر- علیه السلام- قرار می‌دهند که ایشان به مالک اشتر فرمودند «۱»؛ اولًا این فرمایش حضرت یک حکم حکومتی است و نمی‌شود به آن فتوا داد، ثانیاً در مورد زکات است، در حالی که حکومت اسلامی به وسیله خمس اداره می‌شود. احتمال است حضرت یا به لحاظ وضع خاص منطقه چنین حکمی کرده باشند یا این که علم داشته‌اند که مردم آن منطقه افرادی راستگو و صادق هستند. اما ما حدیث داریم که می‌شود با آن فتوا داد و عمل کرد و آن این است که «باشد به این که فقرا در مال اغنیا شریک هستند» «۲». مگر نه این است که مال مورد شرکت مشاع است، پس فقرا در مال اغنیا شرکت دارند. کسی که حقوق مالی خود را پرداخت نکرده است، سهمی که می‌بایست پرداخت کند به صورت مشاع در دست اوست و در صورت عدم پرداخت به صورت تصاعدی افزایش پیدا می‌کند، تا آن جا که اگر کلیه اموالشان را هم بدهند باز بدهکارند. امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1360 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/60/01/27/2 @sahifeh_entezar

🔰ظلم خوانین و فئودالها به مردم فقیر در مورد مساله زمین باز دقت بشود که احیاء موات شرایطی دارد. من خودم از ظلم و ستم خوانین و فئودال‌ها اطلاع دارم که چگونه مردم فقیر را به زور به کار می‌گرفتند، چگونه با زجر و شکنجه آنها را وادار به کار می‌کردند، در این گونه موارد اگر زمین هم احیا بشود، آن ظالم که مردم را به زور وادار به کار کرده است، مالک نمی‌شود. اینها چنین مال جمع کرده و صاحب ده‌ها و صدها هکتار و گاهی بیشتر زمین شده‌اند. من نمی‌گویم کسی که دو خانه دارد در یکی ساکن است و دیگری را اجاره داده تا از مال الاجاره زندگی کند خانه او را بگیرند، یا کسی که به زحمت زمینی را آباد کرده و حالا از زمین زندگی خود را می‌گذراند زمین او را بگیرند، اما ببینید این ثروت‌های بزرگ چطور انباشته شده است. من احتمال این را که اینها حقوق شرعی خود را پرداخته باشند حتی در مورد یک نفرشان هم نمی‌دهم، در مواردی اگر تمام اموالشان هم گرفته شود باز بابت حقوق شرعی بدهکارند. وقتی در پاریس بودم عده‌ای از سرمایه دارها که حس کرده بودند دیگر رژیم سابق رفتنی است و لذا برای این که در حکومت بعدی هم آنها به همان گونه باشند و زندگی کنند، پیش من آمدند که می‌خواهیم وجوه شرعی خود را پرداخت کنیم. من مقصود آنها را فهمیدم و گفتم شما بروید اساس کارتان را درست کنید، من پولی از شما نمی‌گیرم. الآن هم عده‌ای هستند که می‌روند مثلًا صد هزار تومان به یکی از آقایان می‌دهند که این حقوقی است که شرعاً به عهده من است و آنها هم می‌گویند بله فلانی وجوه شرعی خود را پرداخته است، در حالی که این شخص 50 میلیون تومان از این بابت بدهکار بوده‌ است، حالا می‌خواهد با پرداخت این مبلغ کم بگوید که اموالش دیگر مال خودش است. امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1360 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/60/01/27/2 @sahifeh_entezar

🔹عنوان: نامه به آقای سید احمد خمینی (خانوادگی) 🔹تاریخ: ۲۷ فروردین ۱۳۵۱/ ۲ ربیع الاول ۱۳۹۲ 🔹مکان: نجف 🔹موضوع: خانوادگی، احوال‌پرسی از بستگان 🔹مخاطب: خمینی، سید احمد 🔹شناسه ارجاع: جلد ۲ صحیفه امام خمینی (ره)، صفحه ۴۳۱ امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1351 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/51/01/27/1

🔰بسمه تعالی‌ 2 ع 1 92 احمد عزیزم‌ مرقوم جمع شما واصل، از اینکه دور هم جمع و بحمد الله تعالی سلامت هستید و خوش و خرّم، مسرور هستم. ان شاء الله خداوند تعالی به همه شماها سلامت و سعادت عنایت فرماید. این جانب سلامت هستم بحمد الله تعالی ولی نگرانیهای روحی بسیار است. دعا کنید خداوند اصلاح فرماید. از سلامت خودتان و دیگران مطلعم نمایید. نمی‌دانم درس را به کجا رساندی و حالا مشغول چه هستید. از وضع درس و مُدرّس «۱» بنویسید. از خداوند تبارک و تعالی توفیق و تایید شما را خواهانم. خدمت حضرت آقای عمّ بزرگوار «۲» سلام برسانید و نگذارید به ایشان بد بگذرد. و السلام علیکم. پدرت‌ 🔹(۱) - آقای سید احمد خمینی در این باره چنین مرقوم داشتند: امام روی استاد مهذب و با تزکیه اصرار فراوانی داشتند، حتی حرکات دست و سر استاد را منشا اثر بر روی شاگرد میدانستند؛ چه رسد به اینکه استاد از نظر تقوا ضعیف و یا مثلًا خدای ناکرده اهل غیبت باشد. 🔹(۲) - آقای سید مرتضی پسندیده. امام خمینی (ره)؛ 27 فروردین 1351 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/51/01/27/1 @sahifeh_entezar

🔹عنوان: سخنرانی در جمع مسئولان کمیته‌های انقلاب (ضرورت ابقای کمیته هاو تصفیه آنها) 🔹تاریخ: ۹ صبح ۲۹ فروردین ۱۳۵۸/ ۲۰ جمادی الاول ۱۳۹۹ 🔹مکان: قم 🔹موضوع: ضرورت ابقای کمیته‌ها و تصفیه آنها 🔹حضار: فرماندهان و مسئولان کمیته‌های چهارده‌گانه انقلاب اسلامی تهران، به اتفاق آقایان: مهدوی کنی، ملکی، مروارید، مفتح، محمدی گلپایگانی، جلالی خمینی، حقی، باقری کنی، خسروشاهی و زنجانی «۱» 🔹شناسه ارجاع: جلد ۷ صحیفه امام خمینی (ره)، از صفحه ۳۵ تا صفحه ۵۳ امام خمینی (ره)؛ 29 فروردین 1358 بيشتر بخوانيد: http://emam.com/posts/sahifehbydate/58/01/29/1