˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
در دنیای ِ من ، یک ‹ طُ › کافی‌ست ؛
تا بهشت را همین حوالی ..
شانه به شانه‌ی ِ دوست داشتن تو ؛
تجربه کنم ..🤍!
‹ #عـاشقآنہ_ٺـآیم›
ـ ـــــ❁ـــــ ـ ـ ـ
｢➜• @sajad110j｣
می‌گفت: اگرحاجتی‌داری‌به‌عباس بگو؛
عباس‌طعم‌شرمنـدگی‌روبدچشیده،
نمی‌ذاره‌شرمنده‌بشی💔:)
‹
هدایت شده از | شٰاهِ نَجفٰ |
18.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 💗به وقت دلدادگی💗 قسمت 32 دستی به صورتش کشید.از حرفهایش، رنجش را خیلی خوب حس می کرد -ف
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗به وقت دلدادگی💗
قسمت 33
با کلی وسیله از پله های آپارتمان بالا می رفتند که باز هم پسر مزخرف همسایه جلوی رویشان سبز شد.فاخته سریع دو پله بالاتر آمد و خودش را به نیما رساند و تقریبا پشتش سنگر گرفت.نیما نگاهی به او کرد و جواب سلام پدر پسرک را داد.نگاه پسر را روی فاخته فهمید اما سعی کرد در آن لحظه نادیده بگیرد.با هم از پله ها بالا رفتند و وارد آپارتمان شدند.ذهنش هنوز هم درگیر پسرک هیز همسایه بود اما دلش نمی خواست خوشی امروزش خراب شود.صدای فاخته را از آشپزخانه شنید
-بیا دیگه پیتزاها رو گداشتم روی میز
خریدها را همانجا در راهرو گذاشت و وارد آشپزخانه شد.فاخته خوشحال از خوردن پیتزا برای اولین بار،سریع پشت میز نشست و یکی از جعبه هارا برداشت.نیما هم نشست
-ناهار الان مثلا دیگه .ساعت پنجه.یه دوش بگیرم یه کم استراحت .بریم خونه مامان
با دهان پر سرش را تکان داد.تمام آن پیتزا را خورد.نیما خوشحال از یک دل سیر نگاه کردن فاخته؛امروز را بهترین روزش دید.او که از خرید کردن خوشش نمی آمد حالا چندین ساعت با فاخته را فقط در خرید گذرانده بود.از پشت میز بلند شد
-یه دوش بگیرم خستگیم در بره....یه چایی هم بزاری ممنون
خوشحال به او نگاه کرد.اینبار چشمهایش هم می خندید.کمی محبت از فاخته دختری بالبخندی زیبا ساخته بود.یاد نصیحتهای مادرش افتاد"تا توانی دلی به دست آر "
دوش گرفته بود و حسابی سر حال بود .وارد هال شد و فاخته را دید، دلیل بیماری مزمن قلبی اش را.یکی ازلباسهایی را که امروز خریده بودند را پوشیده بود.کافی بود کمی لباسش قشنگ باشد ،کمی هم موهایش باز ،چشمانش هم که بخندد دیگر بهار از راه رسیده است.
-خیلی بهت می یاد
سر از کتابش بلند کرد
-خیلی ممنون ...چایی بریزم
-چایی بریز بیا اینجا بشین کارت دارم
بلند شد و بعد از چند دقیقه با دو لیوان چای داغ برگشت.روی مبل کناری اش نشست اما با اشاره نیما به کنارش،بلند شد و کنارش نشست.قلبش مثل طبل می کوبید. امروز نیما اصلا انگار متحول شده بود. با او بیرون رفته بود...دستش را گرفته بود... خرید کرده بودند و حالا اینجا دقیقا کنارش نشسته بود.موهای از حمام آمده نیما را دوست داشت.جعد موهایش با مزه اش می کرد.بعد می رفت سشوار می کشید و صاف می کرد،دلش می خواست به او بگوید آخر مگر مریضی موهای به این زیبایی را هی صاف می کنی. به دستانش نگاه می کرد.فاخته هم به همان دستها که امروز در دست او بود نگاه می کرد
-من و تو....آشنایی خوبی نداشتیم.خب اگه از طرف تو هم به اجبار بوده باشه حال منو می فهمی.یهو می یان می گن بیا اینم زنت برو زندگی کن
نیما دستانش را مشت کرد و جلوی دهانش گذاشت.به فکر فرو رفته بود بعد از مکثی نگاهش را به فاخته داد
-می خوام بگم یعنی، این حرفی که الان می خوام بزنم رو بد برداشت نکنی اما... (نفس عمیقی کشید)تو ...چطور بگم. ..دوازده سال از من کوچیکتری....کم نیست فاخته دوازده سال.....یعنی می خوام رک بگم بهت، از تظر من برای ازدواج خیلی بچه ای....وقتی می گم خیلی یعنی خیلی .....هنوز شونزده سالته... من واقعا با ازدواج زود دخترا مخالفم ...ولی خب حریف بابام نشدم....بدون رو در بایستی بگم.... برای ازدواج با تو حاضر شد زمینم بزنه. ...ازش دل گیرم چون بخاطر به کرسی نشوندن حرفش تا خیلی جاها رفت ... تا بی اعتبار کردن من تو کارم. ....خواستم دلیل مخالفتم با تو رو بدونی.....اما .....یه تصمیم گرفتم دیشب... به همین روش باشیم......من واقعا از لحاظ عقلی نمی تونم پذیرای زنی به سن و سال تو باشم .....از من وظایف عجیب و غریب نخواه...من نمی تونم ،از من بر نمی یاد... اما می تونیم با هم دوست باشیم فعلا ... هان .. تا واقعا بتونم خودم رو وفق بدم .....تو هم همینطور.....
می خواستم اینارو بهت بگم همین....
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗به وقت دلدادگی💗
قسمت 34
-اما دخترا از همون اول زن آفریده شدن....از نظر سن نمی گم .....اگر تعهد و وظیفه ای داشته باشن
نگاهش کرد.از حرفهای نیما دمغ شده بود و انگار حال خوشش پریده بود اما نیما باید می گفت ....
-اوف می دونم.....من فقط نظر خودم رو گفتم ....
لب و لوچه اش آویزان شده بود.با آرنج سقلمه ای به پهلویش زد
-حالا چرا لب و لوچت آویزون شد....
شانه هایش را با بیتفاوتی بالا انداخت.او که اینطور حرف می زد فاخته چطور به او می گفت دوستش دارد.
بحث را عوض کرد
-کم کم حاضر شو بریم
لبخند دلنشینش را تکرار کرد و با ذوقی وصف ناشدنی بلند شد.
-وای من برم یکی از لباس نو هام رو بپوشم
با دو به اتاقش رفت و در را بست.هنوز در دنیای صورتی دخترانه اش سر می کرد.چطور دلش می آمد او را از این دنیا بیرون بکشد.آهی کشید و خودش هم به اتاق رفت تا حاضر شود.پنج دقیقه ای حاضر شد و دم اتاق فاخته رفت و در زد
-حاضر نشدی هنوز
در باز شد.پالتوی کرم رنگ جدید ش را پوشیده بود.شال قهوه ای به صورتش می آمد. بدجنس کمی هم آرایش کرده بود.می خواست نیما را مغلوب کند دیگر.....بامزه بود خیلی. . . نمی دانست چرا نمی توانست او را بزرگ ببیند .....همین دخترا نه هایش را دوست داشت.لبخندی به روی ماه رویش زد
-خیلی بهت می یاد
ذوق زده از تعریف نیما جلوتر از او از در بیرون رفت.
در خانه حاج خانم مثلا شام می خوردند.آنقدر حاج خانم هر دوشان را زیر تظر گرفته بود نیما دیگر داشت خفه میشد. هر از گاهی هم هی لبخند به نیما می زد.سعی می کرد تا جایی که امکان دارد با پدرش هم کلام نشود اما خب گاهی اوقات نمی شد.کارت دعوتی هم به او دادند.هفته دیگر اصفهان عروسی دعوت داشتند و نیما باید می رفت.چون مسافت طولانی بود و پدرش نمی توانست زیاد رانندگی کند.نازنین هم قرار بود با آنها برود.شوهر بچه ننه اش هنوز بر نگشته بود.مادراز آشپزخانه بیرون آمد
-فاخته مادر....بالشت هنوز روی تخته
فاخته خوشحال بدون توجه به نیما به اتاق رفت.پوفی کشید و کلافه به صفحه تلویزیون چشم دوخت.پدرش هم خواندن قرآن را تمام کرد و بلند شد.روبروی نیما که رسید ایستاد
-خودت بلند شو برو رختخوابها رو بنداز تو اتاق.لااقل با خودت رو راست باش بابا جان
بلند شد و رو در روی پدر ایستاد
-چون با خودم رو راستم وضعم اینه حاجی
-قبل سفر بیا یه سر حجره
دست به سینه نگاهش کرد
-میام حتما.باید بدونم این دختر چطور وسط زندگی من سبز شده
نیما با اجازه ای گفت و به سمت اتاق مادر رفت.فاخته در حال بافتن موهایش بود.اخم کرد و به طرف کمد رختخوابها رفت
-جا رو بردم یه ربع دیگه اتاق من باش
دهان باز مانده از تعجب فاخته خنده بر لبهایش آورد.حالا در اتاقش رختخواب انداخته بود و منتظر فاخته بود تا بیاید...او که هیچ چیز زندگیش با خواسته های خودش مطابقت نداشت...این یکی هم روش.دراز کشیده بود و در دل غوغایی داشت..در همین افکار بود که فاخته آرام در را باز کرد.وسریع روی تخت دراز کشید و به پهلو پشتش را به نیماکرد.پتو را روی سرش کشید و ارام شب بخیر گفت.نیما هم پشتش را به او کرد.بیست دقیقه ای گذشته بود فاخته در جایش فقط وول می خورد. آخر کلافه اش کرد.همانطور که پشتش به او بود نق زد
-بگیر بخواب دیگه.....چقدر سر و صدا می کنی
پتو را کنار زد و نشست
-خوابم نمیبره خب
کمی به طرفش برگشت
-تا صد بشمار خوابت می بره
-اوف. .کتابی چیزی نداری بخونم
با دست به گوشه ای از اتاق اشاره کرد
-برو از تو اون قفسه بردار
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان به وقت دلدادگی💗
قسمت 35
بلند شد و با کتابی برگشت.دوباره دراز کشید و در نور همان چراغ خواب کتاب را ورق می زد.نیما خوابش گرفته بود و صدای ورق زدنهای فاخته روی مخش بود.آخر سر طاقتش تمام شد برگشت و کتاب را از دستش کشید و گوشه ای پرت کرد
-بگیر بخواب دیگه بچه
اخمهایش را در هم کشید
-من بچه نیستم
کلافه نفس عمیقی کشید و دوباره به پهلوشد.چشمانش را بست تا بخوابد اما با صدای فاخته چشمانش را باز کرد
-نیما
-هوم
-میگم چیزه، منم فردا بیام بهشت زهرا
خوابش گرفته بود و این بچه هی چرتش را پاره میکرد
-نخیر
انگار دستش را روی تشک کوبید
-چرا
با عصبانیت به طرفش برگشت
-اوف فاخته.....عجب غلطی کرد ما.....نخیر نمی برمت.بهشت زهرا فرق می کنه خیلی سرده دوباره مریض میشی. الانم بگیر بخواب دیگه کفرم در اومد
معلوم نبود قیافه اش چقدر عصبانی است که فاخته سریع باشه ای گفت و پتو را روی سرش کشید.دیگر از جایش تکان نخورد
*
در اتاق را که باز کرد با یک عدد رفیق عبوس و اخموی رو ترش کرده رو برو شد که بازور بعد از چند روز جواب سلامش را داده بود.مثلا خیلی کار داشت و وقت نگاه کردن به نیما نداشت.خود کشی رویا هم از این مرد آدم دیگری ساخته بود.خوش چهره اما افسرده و دلتنگ.چشمان دریایی اش گاهی اوقات از اشک لبریز میشد و باز هم مقاومت می کرد.رفت و بالا سرش ایستاد.این سردی بین خودشان را دوست نداشت
-خیلی خب بابا....خوب حرف نزدم باهات، ببخشید
یک نگاه به بالا انداخت و دو باره سرش را به نوشتن گرم کرد.از اینکه محلش نداد حرصش در آمد. دستش را روی برگه جلوی رویش گذاشت.از نوشتن ایستاد و با اخم نگاهش کرد
-چه مرگته....دستتو بکش بینم
-ازت معذرت خواهی کردم .....
دستش را بلند کرد
-خیلی خب باشه....برو مثل بچه آدم بشین سر جات
اینبار دیگر بیخیال شد
-بمیر بابا ...بی لیاقت
پوزخندی زد
-همون تو لیاقت داری بسه
جوابش را نداد.معلوم بود از دنده چپ بلند شده است.تلفنش زنگ می زد و هی قطع می کرد و زیر چشمی به نیما نگاه می کرد
آخر سر برداشت و فریاد زد
-بابا خستم کردی زنیکه..چی از جون من می خوای بابا.اینهمه مرد برو آویزون یکی دیگه باش .....اه .. .همه رو برق می گیره ما رو.... الله اکبر
قطع کرد و سرش را بین دستانش گرفت
حس کنجکاوی چیره شد بر نیما
-هوم.....کی بود رفیق ما رو می خواد اینقدر.حسودیم شد بابا
عصبانی شد و بلند گفت
-خفه شو بابا....همه حسرت زندگی تو رو دارن اونوقت. ..
یک خودکار به طرفش پرت کرد.جری ترش کرد
-خفه بابا....زندگی من حسرت داره
-داره و خودت نمی فهمی. ...وقتی مثل من بابات ولت می کرد و با زن بابا می رفت خارج و سراغ ازت نمی گرفت می فهمیدی زندگی به چند منه.خوشی زده زیر دلت، حالیت نیست.هر ماه حسابت پره اما نفهمی...من جای بابات بودم عمرا دیگه حمایتت می کردم.والا زن اجباریتم از سلیقه خودت و از اون عفریته خیلی خیلی بهتره...ولی نمیتمرگی زندگی تو بکنی....وای ببخشید اصلا به من ربطی نداره.....فرهود خر کی باشه واسه رفیقش نسخه بپیچه.....اگه مثل من به جرم چشم داشتن به زن پدرت از همه چی محروم میشدی. ...هر یه ذره خوشبختی رو هورت می کشیدی...اما بی لیاقتی ....بی لیاقت......خاک عالم بر اون سرت....وقتی مثل من نمی زاشتن با اونی که دلم می خواد باشم و همونی که عاشقش بودم خودشو خیلی راحت خلاص می کنه؛ اونوقت هر روز پای پدرت رو می بوسیدی
بلند شد و دوباره رو برویش ایستاد.انگار امروز زندگی بدجور دست به گلویش گذاشته بود.
-رفیقتم . نوکرتم هستم .. می فهمم درد داری. ... ولی به همون رفاقتی که بینمونه دیگه هرگز اسمی از فاخته نبر. ...حواست جمع باشه.
بِسـم‌ِرَب‌ِّنآمَــت‌ْکھ‌اِعجٰآزمیکنَد••
یـٰااُمٰـاهْ🌼••
سلام‌روزتون‌معـطربه‌نآم
امام‌صـٰآحِبَ‌الزمٰان؏💛.•
˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ
آگاه باش که دوستان خدا نه ترسى دارند و نه غمگین میشوند♥️
"یونس -آیه۶۲"
ـ ـ ـــــ❁ـــــ ـ ـ ـ
｢➜• @sajad110j｣