#صدودوازدهم _یعنی چی؟!! من ازش شکایت میکنم. نمیذارم قسر در بره.بچه های دیگه چی میشن پس؟ -شما میتونید ازش شکایت کنید ولی مدرک کافی ندارید.بسپریدش به من. ممکنه اثبات جرم دکتر طول بکشه. شرایط مهتا خوب نیست.باید زودتر تحت درمان درست قرار بگیره.بهتره شما دخترتون رو ببرید یه بیمارستان دیگه. چند قدم رفت.برگشت و گفت: _آقای رستمی،اینکه بهتون گفتم دخترتون رو ببرید یه جای دیگه،خلاف عرف بیمارستانه.اگه کسی بفهمه شاید اخراج بشم گرچه برای من مهم نیست چون جان بچه ها مهمتره.اما ازتون میخوام کسی نفهمه؛حتی همسرتون.نه بخاطر خودم، بخاطر اینکه برای اثبات اشتباهات دکتر مستان باید مدرک جمع کنم.من در هر صورت اخراج میشم ولی بهتره فعلا این اتفاق نیفته..خدانگهدار. به خونه رفت. طبق معمول برای استقبال از علی آماده بود.بعد از شام چای آماده کرد و رو به روی علی نشست.یکی از لیوان های چایی رو جلوی علی گذاشت و گفت: _امروز به یکی گفتم بچه شو از بیمارستان ما ببره. علی با تعجب نگاهش کرد و گفت: _برای چی؟!! -یه دکتری هست تو بیمارستان،اصلا پزشک خوبی نیست.نه اخلاق داره،نه تخصص.مدرک فوق تخصص داره ولی چه فایده،بخاطر بی دقتی و بی مسئولیتی تشخیصش اشتباهه و درمانش هم اشتباه. علی که تا ته قضیه رو متوجه شده بود،با لبخند گفت: _خب؟ فاطمه هم خنده ش گرفت. -همین دیگه،باید ادب بشه...فقط علی جان،طرف دمش کلفته.عضو هیئت رئیسه ست..اخراجم میکنن..هم درآمدمون کم میشه،هم باید پول وکیل بدیم. سکوت کرد و منتظر عکس العمل علی شد.علی گفت: _الان چرا اینجوری نگاهم میکنی؟ یعنی داری اجازه میگیری؟!! خندید و گفت: -نه،دارم اطلاع رسانی میکنم. علی هم خندید. -تعجب کردم آخه منکه میدونم فاطمه برای انجام کار درست،اجازه نمیگیره. -ولی اگه تو پشتم نباشی برام سخت میشه. علی عاشقانه نگاهش کرد و گفت: _هرکاری فکر میکنی درسته،انجام بده.من پشتتم. -تو معرکه ای. علی خندید و گفت....