#هرگز_فراموش_نمیشوی #ایستگاه_شش #صفحه6⃣1⃣ سومين پيامبرى كه به ماجراى او اشاره مى شود، ابراهيم(ع) است. او الگوى يكتاپرستى است، تو از او امتحانات فراوانى گرفتى و او در همه آنها موفّق و سربلند بيرون آمد. او در مقابل بُت پرستى قيام كرد، به بتكده شهر بابل رفت و همه بُت ها را نابود كرد و حاضر شد در آتش انداخته شود، امّا دست از يكتاپرستى برنداشت، تو از او خواستى تا زن و فرزندش را در سرزمين خشك و بى آب مكّه ساكن كند و او نيز چنين كرد. از او خواستى تا فرزندش اسماعيل را قربانى كند و او فرزندش را به قربانگاه برد و آماده شد تا او را براى تو فدا كند، وقتى ديدى كه او در انجام دستور تو، هيچ كوتاهى نمى كند، گوسفندى برايش فرستادى تا آن گوسفند را به جاى فرزندش قربانى كند. وقتى ابراهيم(ع)از همه آن امتحانات، سربلند بيرون آمد، تو مقام امامت را به او عنايت كردى، مقامِ امامت، بالاتر از مقامِ پيامبرى است، مقام امامت، آخرين سير تكاملى ابراهيم(ع)بود. روزى از روزها با ابراهيم(ع)اين گونه سخن گفتى: اى ابراهيم! من تو را به عنوان دوست خود انتخاب كردم، زيرا در تو چهار چيز ديدم: 1⃣ تو خيلى مهمان نواز بودى و مهمان خود را گرامى مى داشتى. 2⃣ من به تو دستور دادم كه فرزندت، اسماعيل را در راه من قربانى كنى و تو تسليمِ دستور من شدى و فرزند دلبندت را به قربانگاه بردى. 3⃣ آن روز كه بت پرستان مى خواستند تو را به جُرم يكتاپرستى در آتش بياندازند، دست از ايمان و عقيده خود برنداشتى و بر توحيد من باقى ماندى و حاضر شدى در آتش بسوزى، امّا به من شرك نورزى. 4⃣ من به قلب تو نگاه كردم، ديدم كه در قلب تو، فقط محبّت من جاى دارد آرى، آن روز، ابراهيم(ع)فهميد كه تو، اين چهار ويژگى او را پسنديده اى و رمز انتخاب او براى مقام "خليل الله"، اين چهار ويژگى بوده است. @zohornzdikhst