❄️جشنواره ادبی شعر «صلصال» برای ششمین سال متوالی روز شنبه (۱۳ جوزا/خرداد) در اوپسالا، شهر کوچکی در سوئد/سویدن، برگزار شد. 🔸️ اتحادیه فرهنگی صلصال که برگزار کننده این جشنواره است، میزبان بیست شاعر فارسی‌زبان مهاجر در کشورهای مختلف اروپایی و یک شاعر سوئدی بود. 🔸️برگزارکننده و اکثر شاعران شرکت‌کننده در این جشنواره اهل افغانستان بودند. این جشنواره در حالی برگزار شد که زبان و ادبیات فارسی در یکی از خاستگاه اصلی خود، امروزه مورد تهاجم قرار گرفته است. 🔸️ طالبان نه تنها تابلوهای نوشته‌شده به زبان فارسی را از ادارات مختلف دولتی حذف کرده‌اند، استفاده از کلمات فارسی مثل «دانشگاه و دانشکده» را در مکاتبات رسمی ممنوع کرده‌اند، بلکه حتی برای نوع نوشتن شعر نیز مقرراتی وضع کرده‌اند. 🔸️با سقوط افغانستان به دست طالبان تعدادی زیادی از شاعران و نویسندگان افغانستان مجبور به ترک وطن شده‌اند، شاعرانی که امروز در تبعید کنارهم گرد آمده و با شرکت در جشنواره صلصال هم از شعر و هم از زبان فارسی پاسداشت به عمل می‌آورند و با زبان شعر از درد جامعه حرف می‌زنند. 🔸️سانسور، سرکوب و اختناق درجغرافیایی که زبان فارسی به آن تعلق دارد، باعث شده است که شمار زیادی از شاعران مجبور به ترک وطن شوند. همچنان که تبعید بخشی ناگسستنی شعر فارسی بوده که شاعران بزرگی چون مولانا و انوری تمام عمر را به گونه‌‌ای در تبعید سپری کردند و همواره بخشی از شعرهایشان درد دوری از وطن بوده است؛ شعر امروز فارسی نیز خالی از دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی نیست. 🔸️برگزارکنندگان، پاسداری از زبان، ادبیات و فرهنگ را از اهداف برگزاری این جشنواره خواندند. به گفته ضیا قاسمی، شاعر و مدیر جشنواره صلصال، مهم‌ترین اهداف جشنواره تلاش برای زند و بالنده نگه‌داشتن زبان مادری و ادبیات بومی مهاجران فارسی‌زبان است. #زبان_فارسی ـــــــــــــــــــــــ جریان شناسی ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫 👇👇@salamhamvatan0093

🍁 فارسی‌زداییِ طالبان علیه وحدت ملی افغانستان است. 💬 محمدکاظم کاظمی: فارسی‌ستیزی در افغانستان از کجا نشئت می‌گیرد؟ روندی که حاکمان افغانستان از حدود یک قرن پیش یا کمی بیشتر از آن در پیش گرفته‌اند لطماتی به زبان فارسی زده و حتی برای وحدت ملی افغانستان نیز آسیب‌زا بوده است. اینکه می‌گویند زبان افغانستان پشتو است، نه فارسی، چقدر صحت دارد؟ برخلاف آنچه آنها وانمود کرده‌اند که زبان فارسی زبان ملی افغانستان نیست، زبان فارسی پیشینهٔ بیشتری در افغانستان داشته و گویشوران بیشتری نسبت به زبان پشتو داشته است. بیشترِ مناطق افغانستان خاستگاه زبان فارسی و مفاخر آن بوده است. کسانی مانند مولوی، سنایی، عبدالرحمن جامی، و در دوره‌های متأخر، خلیل الله خلیلی، واصل کابلی و نویسندگان مهم و برجسته‌ای در افغانستان ظهور کرده‌اند. کتاب «تاریخ سیستان» به احتمال قوی به وسیلهٔ نویسنده‌ای از مناطق مرکزی افغانستان نوشته شده و «چهار مقالهٔ عروضی» نیز در داخل افغانستان کنونی تألیف شده است. در کنار آن، کتاب‌های زیادی به زبان فارسی در افغانستان نوشته شده است. به غیر از آن، زبانِ اغلبِ مردم افغانستان فارسی است و در کوچه و خیابان مردم افغانستان به فارسی تکلم می‌کنند. بخش عمدهٔ مردمِ افغانستان فارسی‌زبان هستند و آنهایی هم که فارسی‌زبان نیستند، مانند ازبک‌ها، ترکمن‌ها، پشتوزبان‌ها و پشتون‌ها، فارسی‌دان هستند؛ یعنی اگرچه زبان آنها فارسی نیست، زبان فارسی را بلدند. در کابل، پایتخت افغانستان، مردم فارسی‌زبان هستند و در آنجا فارسی در جریان است، نه زبان پشتو، اما از آنجایی که حاکمان افغانستان تقریباً همیشه پشتون بودند، علاوه‌بر پشتوزبان بودن، سیاست‌های تبعیضی قومیتی و زبانی ایجاد کرده‌اند. یک وقتی هست که یک فرد از قومیت خاصی است، اما تبعیض قومیتی ندارد، مانند قاجار‌ها که ترک‌زبان بودند، اما نه تنها با فارسی دشمنی و تبعیض نداشتند، بلکه شاهان قاجاری به فارسی تکلم می‌کردند و حتی مانند فتحعلی‌شاه و ناصرالدین‌شاه شعر می‌سرودند. بسیاری از شاعران مشهور آن زمان مانند «فرصت شیرازی»، «وصال شیرازی»، «قاآنی»، «فروغی بسطامی» و خیلی‌های دیگر در دربار قاجار حضور داشتند. به‌طور کلی، حضور قومیت‌های مختلف در ایران هیچ تعارضی با زبان فارسی نداشته است، اما در افغانستان، به دلیل سیاست‌های تبعیض‌آمیز و قوم‌گرایانه‌ای که حاکمان افغانستان از حدود یک قرن پیش اعمال کردند، این اتفاق رخ داده است. از چه زمانی فارسی‌ستیزی در افغانستان به وجود آمد؟ فارسی‌ستیزی در افغانستان سابقه‌ای حدوداً ۱۰۰ساله دارد. البته قبل از آن نیز حاکمانِ افغانستان پشتون بودند و زبان مادری آنها «پشتو» بود، اما آنها فارسی‌دان بودند، مانند کسی که زبان مادری‌اش ترکی است، اما فارسی می‌داند و حتی به زبان فارسی خدمت می‌کند. از زمان تشکیل حکومت «دُرانی»، که حکومت افغانستان با آن شناخته می‌شود با وجود اینکه آنها پشتوزبان بودند، خصومتی با زبان فارسی نداشتند و این رویه حدود ۱۵۰ سال ادامه داشت، اما حدود ۱۰۰ سال پیش و به‌طور مشخص در دورهٔ سلطنت «امان‌الله‌خان»، یعنی از سال ۱۳۰۰ به بعد، تحت تأثیر یکی از روشنفکران و روزنامه‌نگاران افغانستان به نام «محمد طرزی»، که به نوعی استاد معنوی امان‌الله‌خان محسوب می‌شد، سیاست پشتونیزه‌کردن افغانستان در همهٔ ابعادش آغاز شد. آنها چه اقدامی را علیه زبان ریشه‌دار فارسی انجام دادند؟ زبان پشتو را به عنوان زبان ملی افغانستان مطرح و زبان فارسی را به عنوان زبان وارداتی تلقی کردند که بر اثر سیاست‌ها یا حکومت‌های صفوی، افشاری و قاجاری به افغانستان تحمیل شده است. آنها سعی کردند این موضوع را مطرح کنند که زبان اصلی مردم افغانستان پشتو است و زبان فارسی یک زبانِ ایرانی است تا ایران و افغانستان را جدا از هم و فاقد پیشینهٔ مشترک تاریخی و فرهنگی نشان دهند. تلاش آنها برای حذف ریشه‌های فرهنگی مشترک دو کشور بود تا این‌گونه وانمود کنند که این دو کشور از نظر فرهنگی کاملاً متفاوت هستند و در یکی زبانِ فارسی زبانِ ملی است و در دیگری زبانِ پشتو. رفتار طالبان در دشمنی با فارسی ادامهٔ همان سیاست‌های قبلی است؟ آنچه در دورهٔ طالبان می‌بینیم امر جدیدی نیست و سابقهٔ یک قرنی و بیشتر دارد، اما اکنون با قدرت و شدت بیشتری در حال دنبال‌شدن است، به‌طوری‌که پیش از این دانستن زبان «پشتو» جزو شرایط استادی در دانشگاه‌ها نبود، ولی اکنون اضافه شده است. در این سال‌ها فارسی‌زبانان افغانستان تلاش کرده بودند حداقل در شهر‌های فارسی‌زبان، اصطلاحات اداری را به زبان فارسی بیان کنند، ولی طالبان در حال تلاش است که این روند را تغییر دهد و اصطلاحات اداری در افغانستان هم به زبان پشتو باشد. 📝 متن کامل را در اینجا بخوانید. © از: روزنامه جوان (۱۴۰۲/۳/۱۷) #⃣ #زبان_فارسی #فارسی‌ستیزی👇👇@salamhamvatan0093

👆👆👆👆 فیلم زیبای افغانستانی بنام مبارز...🌹🌹🌹🇦🇫 #اکشن جنگی #محصول کشورافغانستان #زبان_فارسی (خیییلی جالب است حتما ببینید) #کاپی ممنوع تهیه وتنظیم برای ایتا در کانال سلام هموطن ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫─m─⚫️🔴🟢─                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫

طالبان، استثنای تاریخ باید بپذیریم که طالبان یک پدیده استثنایی در تاریخ بشریت هستند. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که هرگاه قبایل بدوی و دور از تمدن، با تکیه بر خوی وحشی گری، جوامع متمدن را در هم کوبیده اند، پس از مدتی، در اثر تماس با تمدن و فرهنگ، خود به مدنیت روی آورده اند. اما طالبان، حقیقتا در این زمینه یک استثنا هستند. این گروه، دو بار در تاریخ معاصر، بر افغانستان مسلط شده و هر بار، به جای اینکه خود اهلی شود، کوشیده مردم افغانستان را وحشی و دور از تمدن بسازد. عناد طالبان با تمدن پذیری، در سه سال پسین، در مبارزه بی امان آنها با زبان پارسی و فرهنگ تمدنی غنی آن تبلور یافت. #زبان_فارسی که قرن‌های متمادی، زبان رسمی دفتر و دیوان و اداره در تمام شبه قاره و #افغانستان بود، آنقدر که در سه سال حاکمیت #طالبان تحت فشار بوده، در هیچ عصری تحت فشار قرار نگرفته است. #شیعیان و تاجیک‌ها که به دلیل آشنایی با امور دیوانی، در چند قرن پسین، متولیان فرهنگ و تمدن در افغانستان بوده اند، در حاکمیت طالبان چنان تحت ضربه قرار گرفته اند که بعید است به آسانی بتوانند قد راست کنند. در این بین، شیعیان، به دلیل مذهب شان، حتی بیش از تاجکان، آسیب دیده اند. اینکه عوارض تمدنی این حجم از #تمدن_ستیزی_طالبان (در قالب فارسی ستیزی) چه است، به گمانم نیازمند یک نوشتار مفصل مستقل است، اما اگر کسانی بخواهند به داد این حوزه تمدنی برسند، ناچارا این فریادرسی را باید از متولیان آن(شیعیان و تاجیک‌ها) آغاز نمایند. نجات این جماعت از آواری که طالبان و حامیان طالبان بر آنها فرو ریخته اند، اولین گام برای نجات حوزه تمدنی خراسان شرقیست. سید احمد موسوی مبلغ ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫──⚫️🔴🟢──                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫

. نمایشگاه کتاب تهران؛ از جای خالی افغانستان تا حضور فارسی‌زبانان تاجیکستان و قزاقستان در ‎#نمایشگاه_کتاب‌_تهران در نبود افغانستان، صدای #فارسی‌ دوستان از تاجیکستان و قزاقستان بلند شد؛ غرفه‌هایی که از ‎#رودکی و ‎#فردوسی گفتند و از ‎#زبان_فارسی که در مدارس تدریس می‌شود. به گزارش ایراف، در سی‌وششمین نمایشگاه کتاب تهران، کتاب فقط کالا نبود—سندی بود بر پیوستگی عمیق فرهنگی مردمانی که مرزهای سیاسی از هم جدای‌شان کرده، اما ‎#زبان و ‎#ادبیات آنها را دوباره به‌هم پیوند داده است. این گزارش، سیری است در میان غرفه‌ها، کلمه‌ها و خاطرات زبانی که هنوز زنده است و زنده خواهد ماند. ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫──⚫️🔴🟢──                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫

📱نماهنگ | «نام و نشان» 🌸زبان ما نشانی دارد از نام و نشان ما وطن یعنی زبان مشترک زبان ما🌸 🔸 «نام و نشان» نماهنگی هنری است که به همت پایگاه خبری ایراف و مؤسسهٔ فرهنگیِ خاوران با هنرمندی #شاعران دو کشور همزبان، #ایران و #افغانستان، به مناسبت زادروز ابوالقاسم فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی تهیه و منتشر شده است. 📜شعر از: محمدحسین ملکیان 🎙خوانش: نجیب بارور (شاعر و نویسنده افغانستانی) و محمدرضا ژاله (نویسنده و گوینده ایرانی) #زبان_فارسی #هویت #فرهنگ ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫──⚫️🔴🟢──                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫

🎥 لهجه‌ام د‌ُرّ دری اما زبانم پارسی‌ست؛ شعرخوانی نجیب بارور در پاسداشت زبان فارسی به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی، پایگاه خبری تحلیلی ایراف، شهرداری تهران، عمارت بلخ و موسسه فرهنگی خاوران، میزبان یک مراسم شعرخوانی با حضور #شاعران، #هنرمندان و هنردوستان بود. به گزارش #ایراف، در این روز که با #شعر و ادب و #موسیقی همراه بود شماری از #شاعران و پژوهشگران ادبی به #شعرخوانی و سخنرانی پرداختند. نجیب بارور، #شاعر افغانستانی هم با دکلمه شعر "لهجه‌ام در #دری اما زبانم پارسی است"، بر پاسداشت #زبان_فارسی و ضرورت همدلی میان کشورهای فارسی زبان تاکید کرد. ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫──⚫️🔴🟢──                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫

🎥 لهجه‌ام د‌ُرّ دری اما زبانم پارسی‌ست؛ شعرخوانی نجیب بارور در پاسداشت زبان فارسی به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم #فردوسی، پایگاه خبری تحلیلی ایراف، شهرداری تهران، عمارت بلخ و موسسه فرهنگی خاوران، میزبان یک مراسم شعرخوانی با حضور #شاعران، #هنرمندان و هنردوستان بود. به گزارش #ایراف، در این روز که با #شعر و ادب و #موسیقی همراه بود شماری از #شاعران و پژوهشگران ادبی به #شعرخوانی و سخنرانی پرداختند. نجیب بارور، #شاعر افغانستانی هم با دکلمه شعر "لهجه‌ام در #دری اما زبانم پارسی است"، بر پاسداشت #زبان_فارسی و ضرورت همدلی میان کشورهای فارسی زبان تاکید کرد. ┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄ باکانال سلام هموطن همراه ماباشید♥️⃟⃟⃟⃟⃟🇦🇫──⚫️🔴🟢──                   👇👇👇@salamhamvatan0093 ╰───────────🇦🇫