✍دستم را گرفت و مرا به میان گندمزار برد. من آهسته گفتم که نباید ساقه‌های سبز را لگدکوب کرد. اما او برآشفت و با پرخاش و خشمگینانه فریاد کشید و گفت: «ببینم آنچه که از ما گرفته‌اند کافی نیست؟ زن و فرزندم را کشتند، حالا تو مرا از لگد کردن چند ساقه گندم منع می‌کنی؟» تنها با آرامی و حوصله می‌توان به این افراد فهماند که کسی حق ظلم‌کردن بر دیگران را ندارد، هرچند به او ظلم شده باشد. ◆📔انسان‌درجستجوی‌معنا ◇📝#ویکتور_فرانکل