دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست نه بقا کرد ستمگر، نه بجا ماند ستم ظالم از دست شد و پایه مظلوم بجاست زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست بلکه زنده است شهیدی که حیاتش ز قفاست دولت آن یافت که در پای تو جان داد ولی این قبا راست، نه بر قامت هر بی سر و پاست ما فقیریم و گدا بر سر کوی تو ولی پادشاهست فقیری که در این کوچه گداست خَلق در ظل خودی محو و تو در ظل خدا ماسوا در چه مقیمند و مقام تو کجاست؟ تا ندا کرد ولای تو، در اقلیم الست بهر لبّیک ندایت دو جهان پر ز صداست‏ هر طرف مینگرم روی دلم جانب توست عارفم عشق خدا را که دلم قبله نماست زنده در قبر دل ما بدن کشته‌ی توست جان مائی و ترا قبر حقیقت دلِ ماست تو در اول سر و جان باختی اندر ره عشق تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست رفت بر عرشه‌ی نی تا سرت ای عرش خدا کرسی و لوح و قلم بهر عزای تو بپاست منکشف گشت چو خورشید حقیقت به‌جمال گر بگریند ز غم دیده ذرات، رواست پایمالی ز عبودیت و من، در عجبم که بدین‌حال هنوزت سرِ تسلیم و رضاست گریه بر زخم تنت چون نکند چشمِ جهان! ای شه کشته که بر زخمِ تنت گریه دواست 📌 #فؤاد_کرمانی #اشعار #عرفان 🔸 @Salehi786

بسم الله ▪️شعر زیبای فؤاد کرمانی در رثای شهادت سیدالشهدا (علیه السلام) با عشق خدا 🔹 دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست نه بقا کرد ستمگر، نه بجا ماند ستم ظالم از دست شد و پایه مظلوم بجاست زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست بلکه زنده است شهیدی که حیاتش ز قفاست دولت آن یافت که در پای تو جان داد ولی این قبا راست، نه بر قامت هر بی سر و پاست ما فقیریم و گدا بر سر کوی تو ولی پادشاهست فقیری که در این کوچه گداست خلق در ظلّ خودی محو و تو در ظلّ خدا ماسوا در چه مقیم‌اند و مقام تو کجاست؟ تا ندا کرد ولای تو، در اقلیم الست بهر لبّیک ندایت دو جهان پر ز صداست‏ هر طرف می‌نگرم روی دلم جانب توست عارفم عشق خدا را که دلم قبله نماست زنده در قبر دل ما بدن کشته‌ی توست جان مائی و تو را قبر حقیقت دل ماست تو در اول سر و جان باختی اندر ره عشق تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست رفت بر عرشه‌ی نی تا سرت ای عرش خدا کرسی و لوح و قلم بهر عزای تو بپاست منکشف گشت چو خورشید حقیقت بجمال گر بگریند ز غم دیده‌ی ذرات رواست پایمالی ز عبودیت و من، در عجبم که بدین‌حال هنوزت سر تسلیم و رضاست گریه بر زخم تنت چون نکند چشمِ جهان ای شه کشته که بر زخم تنت گریه دواست 🔸 📌نرم‌افزار «شمع جمع»، دیوان اشعار عرفانی #فؤاد_کرمانی 🌐 eitaa.com/SalehiApps/734 ایتا 🌐 t.me/SalehiApps/317 تلگرام  🔸 @Salehi786

🔸 #شعر در مدح مولا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) #PDF 🔻شعر از #فؤاد_کرمانی 🔸 ⚡نه مراست قدرتِ آنکه دم زنم از جلال تو یاعلی ⚡نه مرا زبان که بیان کنم، صفتِ کمال تو یاعلی 🔹 🔈 صوت این شعر ملکوتی با نوای زیبای #حاج_محمود_کریمی https://eitaa.com/salehy/3884 🔈 پادکست صوتی این شعر با نوای سیدحجت #بحرالعلومی طباطبایی https://eitaa.com/salehy/3883 🔸 @Salehi786

. بسم الله #ریحان ۳۴ 🔸 مدح مولا 🔸 یکی از زیباترین اشعاری را که در مدح مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) سروده شده این #شعر مرحوم #فؤاد_کرمانی است 🔻دیوان اشعارشان: https://eitaa.com/SalehiApps/734 🔈 صوت این شعر ملکوتی با نوای زیبای آقای کریمی https://eitaa.com/salehy/3883  🔸 نه مراست قدرت آنکه دم، زنم از جلال تو یا علی نه مرا زبان که بیان کنم ، صفتِ کمال تو یا علی شده مات عقل موحدین ، همه در جمالِ تو یا علی چو نیافت غیر تو آگهی، ز بیانِ حالِ تو یا علی نَبَرَد به وصف تو ره کسی ، مگر از مقالِ تو یا علی   هله ‌ای مُجلّیِ عارفان ، تو چه مطلعی تو چه منظری هله ‌ای مولّه عاشقان، تو چه شاهدی تو چه دل بَری که ندیده‌ام به دو دیده‌ام ، چو تو گوهری چو تو جوهری چه در انبیا چه در اولیا ، نه تو را عدیلی و هم¬سَری به کدام کس مَثلت زنم که بُوَد مثالِ تو یا علی   توئی آنکه غیر وجود خود ، به شهود وغیب ندیده‌ای همه دیده‌ای نه چنین بود شه من تو دیده‌ی دیده‌ای فَقرات نفس شکسته‌ای ، سُبحاتِ وَهم دریده‌ای ز حدودِ فصل گذشته‌ای ، به صعودِ وصل رسیده‌ای ز فنای ذات به ذاتِ حق ، بُوَد اتّصال تو یا علی   چو عقول و افئده را نشد ، ملکوتِ سرّ تو مُنکشف ز بیانِ وصف تو هر کسی ، رقم گمان زده مختلف همه گفته‌اند و نگفته شد ، ز کتابِ فضل تو یک الف فصحای دهر به عجز خود ، ز ادایِ وصف تو معترف بُلَغای عصر به نطقِ خود ، شده‌اند لالِ تو یا علی  تو که خلق هیئت متصل، کنی از عناصر منفصل تو که از طبیعت آب و گل، بدر آوری صنم چِگِل (۱) تو که می‌نهی دل معتدل بمیان توده‌ی آب و گل زنم اعتدال ترا مَثَل بکدام خلقت معتدل که بر اعتدال تو مستدل بود اعتدال تو یا علی تو ز وصف خلق منزهی، که رسیده‌ئی بکمال ربّ ملکوتیان جبروتیان همه از کمال تو در عجب که کند چو عقل تو نفس را، به بساط علم و عمل ادب احدی ز خلق ندیده‌ام که بجای خصم کُشَد غضب متحیرم متفکرم همه در خصال تو یا علی تویی آن که در همه آیتی، نگری به چشم خدای بین تویی آن که از کُشِفَ الغطا ، نشود زیاده تورا یقین شده از وجودِ مقدّست ، همه سرّ کَنزِ خفا مبین ز چه رو دَم از أنا ربکّم نزنی ، بزن بدلیل این که به نورِ حق شده منتهی ، شرفِ کمال تو یا علی   تو همان درخت حقیقتی ، که در این حدیقه‌ی دنیوی أنا ربّکم تو زنی و بس ، به لسان تازی و پهلوی ز بروق نورِ تو مُشتعل ، شده نارِ نخله‌ی موسوی ز تو در لسانِ موحّدین ، بُوَد این ترانه‌ی معنوی که انا الحق است به حقِّ حق ، ثمرِ نهالِ تو یا علی   تویی آن تجلّیّ ذوالمنن ، که فروغ عالم و آدمی ز بروز جلوه ما‌خلق ، به مقام و رتبه مقدّمی هله ‌ای مشیّتِ ذاتِ حق ، که به ذات خویش مُسلّمی به جلالِ خویش مُجلّلی ، ز نوالِ خویش مُنعّمی همه گنج ذاتِ مقدّست ، شده مُلک و مآلِ تو یا علی   چو بآب زندگی از قدم گل ممکنات سرشته شد همه راز کلک منیع حق رقم ممات نوشته شد احدی ز موت نشد رها بحیات اگر چه فرشته شد ز بشر مقام تو شد اجل که اجل بتیغ تو کشته شد توئی آنکه مرگ نبرده جان ز صف قتال تو یا علی تو چه بنده‌ای که خدائیت ، ز خداست منصب و مرتبت رسدت ز مایه‌ی بندگی ، که رسی به پایه‌ی سلطنت احدی نیافت ز اولیا ، چو تو این شرافت و منزلت همه خاندانِ تو در صفت، چو توأند مشرقِ معرفت شده ختم دوره‌ی عِلم و دین ، به کمالِ آل تو یا علی   تو همان مَلیکِ مُهَیمنی ، که بهشت و جنّت و نه فلک پیِ جستجوی تو سالکان ، به طریقت آمد یک به یک شده ذکرِ نام مقدّست ، همه وِردِ اَلسنه‌ی مَلَک به خدا که احمدِ مصطفی ، به فلک قدم نزد از سَمَک مگر آنکه داشت در این سفر طلبِ وصالِ تو یا علی   تویی آنکه تکیه‌یِ سلطنت ، زده‌ای به تخت مؤبّدی ز شکوه شأن تو بر مَلا، جَلَواتِ عِزِّ ممجّدی به فرازِ فرقِ مبارکت، شده نصب تاج مُخلّدی متصرّف آمده در یَدَت ، ملکوتِ دولتِ سرمدی تو نه آن شهی که ز سلطنت ، بود اعتزالِ تو یا علی  🔸 توئی آنکه هستی ما خَلَق، شده بر عطای تو مستَدَل ز محیط جود تو منتشر قطرات جان رشحات دل به دلِ تو چون دل عالمی، دل عالمی شده متصل نه همین منم ز تو مشتعل نه همین منم بتو مشتغل دل هر که مینگرم در او بود اشتعال تو یا علی به می خُمِ تو سرشته شد، گِل کاس جانِ سبوکشان به پیاله‌ی دلِ عارفان، شده تُرک چشمِ تو می‌فشان ز رَحیقِ جام تو سرگران، سر سرخوشان، دل بیهُشان نه منم ز باده‌ی عشق تو، هله مست و بی‌دل و بی‌نشان همه کس چشیده به قدرِ خود ، ز میِ زُلالِ تو یا علی   ز بقای مُلک و زوال او، نرسد بجاه تو منقصت که بس است همت بنده را چو رسد به دولت معرفت بلی آنچه بنده طلبکند، دهدش خدای ز مکرمت نشد از خدای تو موهبت بتو گر خلافت و سلطنت ز خدا نبوده بجز خدا ، طلب و سؤال تو یا علی

▫️٢ 💥فَعِنْدَ ذَلِكَ نَطَقَ اَلْقَلَمُ مِنْ حَلاَوَةِ ذِكْرِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ قَالَ: «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ»، فَقَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: «وَ عَلَيْكَ مِنِّي اَلسَّلاَمُ»، وَ لِأَجْلِ ذَلِكَ صَارَ اَلسَّلاَمُ سُنَّةً وَ اَلرَّدُّ فَرِيضَةً . ⚡فَقَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: تَأَدَّبْ يَا قَلَمُ وَ اُكْتُبْ قَضَائِي وَ قَدَرِي وَ مَا أَنَا خَالِقُهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ 🔻ثُمَّ خَلَقَ اَللَّهُ تَعَالَى مِنْ نُورِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) اَلْجَنَّةَ وَ زَيَّنَهَا بِأَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ: مِنْهَا اَلتَّعْظِيمُ وَ اَلْإِجْلاَلُ وَ اَلسَّخَاءُ وَ اَلْأَمَانَةُ، وَ قَدْ أَعَدَّهَا لِأَوْلِيَائِهِ وَ أَهْلِ طَاعَتِهِ . 🔻ثُمَّ نَظَرَ إِلَى بَاقِي اَلْجَوْهَرَةِ (اَلْقِسْمِ اَلْأَوَّلِ... فَصَارَ مَاءً عَذْباً) بِعَيْنِ اَلْهَيْبَةِ فَذَابَتْ، فَخَلَقَ مِنْ دُخَانِهَا اَلسَّمَاوَاتِ وَ مِنْ زَبَدِهَا اَلْأَرْضَ، فَصَارَتْ تَمُوجُ بِأَهْلِهَا كَالسَّفِينَةِ فَخَلَقَ اَلْجِبَالَ وَ أَرْسَاهَا، ثُمَّ خَلَقَ مَلَكاً مِنْ عَظَمَتِهِ أَعْظَمَ مَا يَكُونُ فِي اَلْقُوَّةِ فَدَخَلَ تَحْتَ اَلْأَرْضِ وَ أَخْرَجَ يَداً لَهُ بِالْمَشْرِقِ وَ يَداً لَهُ بِالْمَغْرِبِ ثُمَّ أَمْسَكَ أَطْرَافَ اَلْأَرَضِينَ، ثُمَّ لَمْ يَكُنْ لِقَدَمَيِ اَلْمَلَكِ قَرَارٌ فَخَلَقَ صَخْرَةً عَظِيمَةً وَ جَعَلَهَا تَحْتَ قَدَمَيْ ذَلِكَ اَلْمَلَكِ ثُمَّ لَمْ يَكُنْ لِلصَّخْرَةِ قَرَارٌ فَخَلَقَ ثَوْراً عَظِيماً لَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ يُعَايِنُ إِلَيْهِ مِنْ أَجْلِ خِلْقَتِهِ وَ بَرِيقِ عَيْنَيْهِ حَتَّى لَوْ وُضِعَتِ اَلْبِحَارُ كُلُّهَا فِي أَحَدِ مَنْخِرَيْهِ مَا كَانَتْ إِلاَّ خَرْدَلَةٌ مُلْقَاةٌ فِي فَلاَةٍ فَدَخَلَ تَحْتَ اَلصَّخْرَةِ وَ حَمَلَهَا عَلَى ظَهْرِهِ وَ اِسْمُ اَلثَّوْرِ لهوتا، ثُمَّ لَمْ يَكُنْ لِقَدَمَيِ اَلثَّوْرِ قَرَارٌ فَخَلَقَ اَللَّهُ تَعَالَى حُوتاً عَظِيماً وَ اِسْمُ اَلْحُوتِ بهموت فَدَخَلَ تَحْتَ قَدَمَيِ اَلثَّوْرِ فَاسْتَقَرَّ عَلَيْهَا فَالْحُوتُ عَلَى اَلْمَاءِ وَ اَلْمَاءُ عَلَى اَلْهَوَاءِ وَ اَلْهَوَاءُ عَلَى اَلظُّلْمَةِ ثُمَّ اِنْقَطَعَ عِلْمُ اَلْخَلاَئِقِ عَنِ اَلَّذِي تَحْتَ اَلظُّلْمَةِ . ثُمَّ خَلَقَ اَللَّهُ تَعَالَى اَلْعَرْشَ مِنْ ضِيَاءَيْنِ أَحَدُهُمَا اَلْعَدْلُ وَ اَلثَّانِي اَلْفَضْلُ ثُمَّ أَمَرَ اَللَّهُ تَعَالَى تِلْكَ اَلضِّيَاءَيْنِ فَانْقَسَمُوا قِسْمَيْنِ فَخَلَقَ اَللَّهُ مِنْهُمَا أَرْبَعَةَ أَشْيَاءَ اَلْعَقْلَ وَ اَلْعِلْمَ وَ اَلْحِلْمَ وَ اَلسَّخَاءَ، ثُمَّ خَلَقَ اَللَّهُ تَعَالَى مِنَ اَلْعَقْلِ اَلْخَوْفَ وَ مِنَ اَلْعِلْمِ اَلرِّضَا وَ مِنَ اَلْحِلْمِ اَلْمَوَدَّةَ وَ مِنَ اَلسَّخَاءِ اَلْمَحَبَّةَ ⚡ثُمَّ عَجَنَهَا كُلَّهَا بِطِينَةِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَلْمُؤْمِنِينَ . ثُمَّ خَلَقَ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ وَ اَلنُّجُومَ وَ اَللَّيْلَ وَ اَلنَّهَارَ وَ اَلضِّيَاءَ وَ اَلظَّلاَمَ وَ اَلْمَلاَئِكَةَ . 🔻كُلُّ ذَلِكَ مِنْ نُورِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) . ⚡قَالَ فَلَمَّا تَكَامَلَتِ اَلْأَنْوَارُ سَكَنَ نُورُ مُحَمَّدٍ سَبْعِينَ أَلْفَ عَامٍ، ثُمَّ اِنْتَقَلَ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ بَقِيَ فِيهَا سَبْعِينَ أَلْفَ عَامٍ، ثُمَّ اِنْتَقَلَ إِلَى اَلسَّمَاءِ اَلسَّابِعَةِ، ثُمَّ اِنْتَقَلَ إِلَى اَلسَّمَاءِ اَلسَّادِسَةِ، ثُمَّ اِنْتَقَلَ إِلَى اَلْخَامِسَةِ، ثُمَّ إِلَى اَلرَّابِعَةِ، ثُمَّ إِلَى اَلثَّالِثَةِ، ثُمَّ إِلَى اَلثَّانِيَةِ، ثُمَّ إِلَى اَلسَّمَاءِ اَلدُّنْيَا، قَالَ وَ بَقِيَ نُورُهُ إِلَى أَنْ أَرَادَ اَللَّهُ تَعَالَى أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ ... 🔹 eitaa.com/shia_erfan/893 🔻برخی مطالب زیبای این حدیث را مرحوم #فؤاد_کرمانی در این👇شعر به نظم آورده است 🌐 https://eitaa.com/salehy/3897 🔸 @Salehi786