✅در اینجا منظور از الهام آن معرفت و شعور درونی اسـت کـه خداونـد بـه انسان عنایت فرموده است. وحی اعم از الهام است👇👇👇

⏪⏪زیرا وحـی نسـبت بـه جمیـع موجـودات اطلاق می شود؛ حتی حیواناتی مثل زنبور عسل و… اما الهام دایره اش محدودتر است. ❇️شاید در قرآن اصلاً الهام را نسبت به غیر انسان به کار نبسته است. پس یـک الهـام عمـومی نسبت به انسـانها داریـم کـه حضرت(سلام الله علیها) فرمودند «و لهَ الشّکْرُ علی ما ألَهم»؛ از این الهام آنچه که عمومی اسـت

✳️و به اصطلاح عقل عملی می گویند یعنی ادراک خوبیها و بدیها که هر انسانی از نظر خلقت به این ادراک و شعور مرموز درونی مفطور است و زیبایی امور مثل عدل و زشتی امـوری مثل ظلم را هر انسانی از نظر درون درک می‌کند. خدا خود این را به انسـان یـاد داده و به همه الهام کرده است

⏪⏪⏪به هر حال الهام همان القاء است که از ناحیه خداست و عمومیـت دارد .

✳️ثنای الهی و هدف از خلقت حضرت در ادامه با جملاتی آسمانی به ثنای حق تعالی و به اقرار توحید می پردازند و گواهی می دهد که خدایی جز الله تعالی ذات مستجمع جمیع صفات نیست و شریکی برای او وجود ندارد. سپس ایشان پس از بیان اینکه خداوند موجودات را خلق کرد بدون آنکه محتاج به آنان باشد یا سودی از این کار برای او حاصل شود به هدف خلقت اشاره می کند:👇👇👇👇

1️⃣خداوند موجودات را برای تثبیت حکمتش خلق کرد. حکمت به معنـای قـدرت بـریک شی ء است اما بر طبق مصلحت. در اینجا حضرت می فرمایند حکمت الهی به یک معنا اقتضاء خلقت می کند و البته فضل خداوند و فیاضیتش هـم از طـرف دیگـر اقتضـاء خلقـت می کند.

2️⃣و نیز این خلقت برای آگاه سازی انسانها است برای اطاعت خداوند. در حقیقت حضرت می فرمایند که اطاعت امری تحمیلی نیست بلکه انسان مفطور به اطاعـت اسـت و این نافرمانی خداست که امـری تحمیلـی اسـت.

3️⃣و نیز برای آن است که قدرتش را ظاهر کند تا او را بشناسند.