هدایت شده از دوره های قرآنی کودک و نوجوان
از امام صادق علیه السلام پرسیدند: یوم الحسره، کدام روز است که خدا می فرماید: "بترسان ایشان را از روز حسرت" حضرت جواب دادند: آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت می‌خورند که چرا بیشتر نیکی نکردند. پرسیدند: آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد؟ حضرت فرمودند: آری، کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا #صلوات فرستاده باشد.
وسائل الشیعه ج۷،ص۱۹۸
#صلوات خاصه محیی الدین ابن عربی بر سیدالشهدا،(صلوات الله علیه)
صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی المُتَوَحِّدِ بِالهِمَّة العُلیا ، المُتَوَسِّدِ بِالشُّهُودِ و الرِّضا ، مَرکَزِ عالَمِ الوُجودِ ، سِرُّ الواجِدِ و المَوجودِ ، شَخصِ العرفانِ ، عَینِ العیانِ ، نور الله و سِرِّه الأتَمِّ ، المُتَحقِّق بالکَمالِ الأعظَمِ ، نُقطَةِ دائرةِ الأزلِ و الأبَدِ ، المُتَشَخِّصِ بألِفِ الأحَدِ ، فاتِحة کِتابِ الشهادة ، والی وِلایة السِیادة ، الاحدیة الجَمع الوُجودی ، الحَقیقِة الکُلیَّة الشُّهُودی ، کَهفِ الإمامةِ ، صاحِبِ العَلامةِ ، کَفیلِ الدّینِ ، الوارِثِ لِخُصُوصیّاتِ سَیِّدِ المُرسَلینَ ، الخارجِ عَن مُحیطِ الأیْنِ و الوُجُودِ ، إنسانِ العَینِ ، ُلغَزِ الإنشاء ، مَضْمونِ الإبداعِ ، مُذَوِّقِ الأذواقِ و مُشَوِّقِ الأشْواقِ ، مَطلَبِ المُحبّین و مَقصَدِ العُشّاق ، المُقدَّسِ عَن کُلِّ الشَّین ، أبی عبدالله الحسین صلواتُ الله و سلامُهُ علیه.
درود و تحيّات بى شائبه خداوند و فرشتگان و حمل كنندگان عرش او و جميع عالم آفرينش علوى و سفلى بر آن ذات پاك و گوهر تابناك باد كه در ميان افراد كائنات با همت علياى خود متوحّد و در مقامات قرب حق، مقام شهود و رضاى حق تعالى همواره حاصل و تكيه گاه آن حضرت است.
او مركز عالم وجود و حقيقت واجد و باطن موجود است شخص مجسم معرفت و حقيقت آشكار و نور حضرت كردگار سرّ اتمّ الهى و دارای كمال اعظم غير متناهى مركز دايره ازل و ابد كه در اولية وجود متلبّس است بلباس تشخّص. الف احد آغاز كتاب ناسوت شهادت. والى ولايت ملكوت سيادت. در مقام جمع الجمع وجودى صدرنشين محفل احديت. در منزل فرق الفرق شهودى، حقيقت كليه موجود بهر كثرت. كهف امامت صاحب علامت، نگهبان دين وارث مختصات حضرت سيد المرسلين. خود، رتبه آن ذات پاك بالاتر از رفعت افلاك است و بيرون از عالم زمان و خارج از فضاى مكان و در معنى چشم بيناى حقيقت هستى را انسان. چگونه شرح اين حقيقت توانم داد كه لغز و معماى عالم ايجاد است و حاصل مضمون نشأة ابداع ذوق،بخشنده اذواق و به شوق آورنده اشواق، مطلب احباب و مقصد عشاق. منزه است از هرگونه نقص و شين بنام نامى و لقب گرامى ابى عبد اللّه الحسين روحنا له الفداء.
منبع:المناقب ابن عربی