🔆العلماء رجلان؛ رجلٌ عالمٌ آخذٌ بعلمه فهذا ناجٍ و عالمٌ تاركٌ لعلمه فهذا هالکٌ 🔆عالمان دو گونه اند، عالمی که اهل نجات است و عالمی که اهل نجات نخواهد بود #بیانات_اخلاقی 🔅کانال موسسه آموزشی پژوهشی نفحات @Nafahat_eri @salmanraoofi

مکتب شناسی فقهی و اصولی #آیت_الله_سیستانی جلسه ۱ https://eitaa.com/salmanraoofi/397 جلسه ۲ https://eitaa.com/salmanraoofi/398 جلسه ۳ https://eitaa.com/salmanraoofi/399 جلسه ۴ https://eitaa.com/salmanraoofi/400 جلسه ۵ https://eitaa.com/salmanraoofi/545 جلسه ۶ https://eitaa.com/salmanraoofi/546 جلسه ۷ https://eitaa.com/salmanraoofi/547 جلسه ۸ https://eitaa.com/salmanraoofi/548 جلسه ۹ https://eitaa.com/salmanraoofi/699 جلسه ۱۰ https://eitaa.com/salmanraoofi/700 جلسه ۱۱ https://eitaa.com/salmanraoofi/704 جلسه ۱۲ https://eitaa.com/salmanraoofi/706 جلسه ۱۳ https://eitaa.com/salmanraoofi/707 جلسه ۱۴ https://eitaa.com/salmanraoofi/948 جلسه ۱۵ https://eitaa.com/salmanraoofi/1031 جلسه ۱۶ https://eitaa.com/salmanraoofi/1034 @salmanraoofi

#مکتب_شناسی_کاربردی با تطبیق بر بحث استخاره جلسه ۱ https://eitaa.com/salmanraoofi/6268 جلسه ۲ https://eitaa.com/salmanraoofi/6272 جلسه ۳ https://eitaa.com/salmanraoofi/6273 جلسه ۴ https://eitaa.com/salmanraoofi/6274 جلسه ۵ https://eitaa.com/salmanraoofi/6276 جلسه ۶ https://eitaa.com/salmanraoofi/6683 جلسه ۷ https://eitaa.com/salmanraoofi/6689 @salmanraoofi

🔅خطر علم بدون عمل 🔅ارائه راهکاری برای رهایی از وسوسه های نفس #بیانات_اخلاقی موسسه آموزشی پژوهشی نفحات @Nafahat_eri @salmanraoofi

🔅بیانات بسیار مهم حجت الاسلام والمسلمین استاد میرهاشم حسینی 🔅تولیت محترم حوزه علمیه آیت الله حق شناس و آیت الله مجتهدی 🔅🔅🔅تهدیدها و فرصتهای کرونا @salmanraoofi

🔅یکی از آموزه های اساسی مباحث اخلاقی و بحث های طریقی و سلوکی بحث شکر است. 🔅حضرت استاد امینی نژاد نسبت مسأله شکر با زیادی نعمت و زیادی عذاب را توضیح می دهند. #بیانات_اخلاقی 🔅موسسه آموزشی پژوهشی نفحات @Nafahat_eri @salmanraoofi

#گلچینی‌_از‌_فقه‌_آیت‌الله‌العظمی‌خامنه‌ای #بیع_عذره ۱ یکی دیگر از اعیان نجسه‌ای که دلیل خاص برایش آمده است، عذره است. 🔅البته بحث عذره، بحث مورد ابتلاء امروز نیست، لکن از این جهت وارد بحث می‌شویم که در روایات مربوط به عذره روایتی وجود دارد كه در آن تعبیر «حرام» آمده است و از طرفی «حرام» ظاهرش حرمت تکلیفی است، نتیجه می‌گیریم این مورد هم از مواردی است که تنصیص و تصریح شده است به اینکه اکتساب به آن حرامٌ تکلیفاً. 🔅چنین برداشت می‌کنیم که اگر آن چیزی که در خمر فهمیدیم در عذره هم بدست بیاید، احتمال الغاء خصوصیت بیشتر می‌شود. 🔅در باب عذره ۳ روایت وجود دارد: یک روایت می‌گوید: «لابأس ببیع العذرة»، بیع عذره اشکالی ندارد و این روایت -از لحاظ سند- از روایتِ نقطه مقابلش بهتر است. 🔅روایت دیگر می‌فرماید: «ثمن العذرة سحتٌ» که گفتیم روایاتی که حرمت یا سحت‌بودن را بر ثمن العذره حمل می‌کند، حرمت تکلیفی معامله از این لسان و این تعبیر فهمیده نمی‌شود. این دو روایت از گردو نۀ بحث خارج می‌شود. 🔅باقي مي‌ماند روایت حضرت صادق(علیه‌السّلام) که دو تعبیر ضدّ هم در اين روایت بکار رفته، و با هم متنافی و متناقض هستند. 🔅لذا بین بزرگان و فقهاء اختلاف افتاده که این دو تعبیر را چطور با هم جمع کنند؟ روایت در باب چهلم از ابواب ما یکتسبُ به در کتاب وسائل الشیعه است، سندش هم سند خوبی است. 🔅جناب شیخ(علیه‌الرحمه) بإسناده عن محمد بن احمد بن یحیی- که اسناد صحیحی است- عن محمد بن عیسی، عن صفوان، که همه از بزرگانند، عن مسمع 🔅(در اين نسخه: عن مسمع، عن ابی مسمع دارد که غلط است، و باید عن مسمع بن أبی مسمع باشد، و این مسمع کردین از روُات اصحاب حضرت باقر(علیه‌السلام) و حضرت صادق(علیه‌السلام) و حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) می‌باشد، از هر سه امام روایت نقل کرده و ثقه است. البته به وثاقت او تصریح نشده است، امّا نجاشی از او تجلیل زیادی می‌کند، به علاوه که در اسناد کامل الزیاره هم هست و به نظر ما ایشان یقیناً ثقه است. عن سماعة بن مهران، که ایشان هم ثقه است. روایت به نظر ما روایت صحیحه است. 🔅بعضی سماعة بن مهران را واقفی می‌دانند و البته هر جائی که در سندْ سماعة بن مهران باشد می‌گویند موثّقه. در حالی که سماعة بن مهران واقفی نیست، و احتمال زیاد دارد در زمان حیات موسی بن جعفر وفات کرده باشد. 👈در این صورت چطور می‌تواند واقفی باشد؟! واقفیه بعد از وفات موسی بن جعفر بوجود آمدند. بنابراین، واقفی‌بودنش ثابت نیست. البته چند راویِ واقفی از او روایت کردند، لذا تصوّر شده است که ایشان هم واقفی است. 🔅سماعة بن مهران می‌گوید: سأل رجل ابا عبدالله(علیه‌السلام) و انا حاضر فقال: انّی رجل اَبیع العذرة، کود و این چیزها خرید و فروش می‌کرده و به باغدارها و مزرعه‌دارها می‌فروخته است. فما تقول؟ شما چه می‌فرمائید؟ قال: حرامٌ بیعها و ثمنها، هم فروشش و هم پولش حرام است. و قال: «لابأس ببیع العذرة»، بیع عذره اشکالی ندارد. چطور می‌شود که هم حرامٌ بیعها و ثمنها و هم اشکالی ندارد؟ 👈خیلی روی این روایت بحث شده است؛ اوّلاً: بحث شده است که آیا اين یک روایت است یا دو روایت؟ برخی احتمال داده‌اند که دو روایت است و سماعة بن مهران رسمش این بوده که روایاتی را از یک امام نقل و در یک روایت جمع می‌کرده است. امام راحل(رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) این خصوصیت سماعه را نقل می‌کنند، لکن من به این تفحّصاتی که در زمینۀ مسائل مربوط به این بزرگواران داشتم، جایی برخورد نکردم. به هر حال، اگر یک روایت شد، معنایش چیست؟ 🔅شیخ اعظم(علیه‌الرحمه) روایت را شاهد جمع می‌دانند و می‌فرمایند: روایت سماعه شاهد بر این است که تعارض دو روایت وارد در بیع عذره، از نوع تعارض بین دو روایت نیست، بلکه مراد در آن دو روایت، متفاوت است. 🔅عبارت شیخ قدری مُغلق است و موجب شده بعضی در مراد ایشان به اشتباه بیفتند. شیخ می‌فرمایند: از روایت سماعه این‌طور بدست می‌آید که اختلافِ دو روایت من حیث الدلالة است. مراد شیخ از «من حیث الدلالة» یعنی: من حیث المراد، یعنی موضوع آن دو روایت با هم متفاوت است. 👈بنابراین، روایتین متعارضتین نیستند تا به روایات علاجیه مراجعه کنیم و علاج باب تعارض را اینجا اجرا کنیم، بلکه موضوع در روایت، متفاوت است؛ یکی از دو روایت، ناظر به عذرة الانسان و کلّ غیر مأکول اللحم است، آنجا نهی می‌کنند. روایت دیگر که اجازه می‌دهد و مجاز می‌شمارد و می‌فرماید: «لا بأس» این روایت به مدفوع حیوان و ما یؤکل لحُمه یعنی حیوانات حلال گوشت نظر دارد. 🔅شیخ(علیه‌الرحمه) چنین توجیهی می‌کنند و این روایت را هم شاهد بر جمع تبرّعی می‌دانند. @salmanraoofi

#گلچینی_از_فقه_آیت‌الله‌العظمی‌خامنه‌ای ۵ #بیع_عذره ۲ 👈اشکال شده که اين جمع بلاشاهد است! به چه دلیل مراد از این فقرۀ اُولی که می‌فرمایند: «حرامُ بیعها و ثمنها»، عذرۀ انسان است؟ و از کجا معلوم شده که در دوّمی «لا بأس»، مراد، عذرۀ حیوانات مأکول اللحم است؟ 🔅جمع تبرّعی اعتبار و حجیّت ندارد. شیخ(علیه‌الرحمه) یک بیان فنّی در مکاسب دارند که قابل توجّه است- اگرچه مخدوش است! می‌فرمایند: دو بخش روایت، هر کدام قدر متیقّنی دارند. وقتی که بطور مطلق می‌فرماید: «حرامٌ بیعها و ثمنها»، بیع عذره و ثمن آن حرام است، و اطلاق آن عذرۀ ما لایؤکل و عذرۀ ما یؤکل لحمه را شامل مي‌شود. قدر متیقّنی در این فقره وجود دارد و آن «ما لایؤکل لحمه» است. 🔅در فقرۀ بعدی که می‌فرماید: «لابأس ببیع العذره»، اینجا هم مطلق است و ما یؤکل لحمه و ما لایؤکل لحمه را شامل می‌شود. قدر متیقّن آن ما یؤکل لحمه است. (تعبیر «قدر متیقن» از ايشان نیست، ما تعبیر به قدر متیقن می‌کنیم). 🔅شیخ می‌گویند: آن فقرۀ اُولی نصّ فی عذرة الانسان و ما لایؤکل لحمه و ظاهرٌ فی غیره؛ و فقرۀ دوّم («لابأس ببیع العذره»)، نصٌ فی ما یؤکل لحمه و ظاهرٌ فی غیره. 🔅این عبارت قابل خدشه است؛ زیرا یک عبارت در آنِ واحد نمی‌تواند هم نص باشد و هم ظاهر نسبت به دو چیز! بلکه در هر دو، ظاهر و مطلق است و برای خارج‌کردن مراد شیخ از این خدشه‌ها، باید گفت مراد شیخ همان قدر متیقّنی است که در فقرات وجود دارد. 🔅و ما به قدر متیقن از هر کدام از این دو فقره اخذ می‌کنیم و آن قسمت غیر قدر متیقن، یعنی قدر مشکوک، را به فقرۀ آنچه که فهمیدیم از فقرۀ دیگر نفی می‌کنیم. 🔅همۀ بزرگان اساتید ما و محقّقین بر بیان شیخ(علیه‌الرحمه) خدشه وارد کردند و خدشه هم وارد است؛ چون دلیلی بر این معنا نداریم. این یک جمع تبّرعی است، برای اینکه انسان این کلام را تصحیح کند، به این وجوه مُلتجی می‌شود 🔅و الّا این جمع، عرفی نیست؛ زیرا عرف این دو حرف را متعارض با هم می‌بیند. 🔅وجوه دیگری هم ذکر کردند، از جمله مرحوم صاحب جواهر وجهی ذکر کردند، از قدماء مرحوم شیخ طوسی وجهي را ذکر کردند که معروف است که در آنجاهائی که معامله می‌شود عذرۀ انسان، آنجاها جایز است در غیر آنجاها جایز نیست. این وجوه محتمل است لکن جمع عرفی نیست بلکه جمع تبّرعی است. 🔅اینها وجوه جمعی است که در این روایت گفته شده است و به نظر می‌رسد هیچکدام وجوهی نیست که انسان را قانع کند. اگر گفتیم دو روایت است، حرفی نیست، مثل دو روایت با آن رفتار می‌کنیم و ادلّۀ علاجیه را شامل آن می‌دانیم و در نهایت آنها چون متکافئین هستند، تعارض می‌کنند و تساقط می‌کنند؛ یعنی حدیث از اعتبار می‌افتد. لکن به نظر می‌رسد این یک حدیث است در مجلس واحد و یک مطلب گفته شده است. 👈احتمال دیگری در توجیه حدیث گفته شده که: ممکن است در حدیث تصحیف وجود داشته باشد. البته این احتمال کاملاً معقول است. این معنا را بزرگان هم گفتند، حرف ما نیست. در روایات فراوان اتفاق می‌افتد که کلمۀ «مِن» را تبدیل به «ابن» می‌کنند. احتمال دارد در طول این چند صد سال که این نوشته‌ها را از روی هم می‌نوشتند، اشتباه شده باشد، آنجا آدمی که خِرّیتِ فنِّ رجال است، این اشتباه را می‌فهمد. در متون روایات هم فراوان اتفاق می‌افتد، خطاهایی که ناشی از حذف یا اضافۀ یک کلمه یا یک حرف یا تصحیف است، مثل همین «ابن» و «عن» که ممکن است تصحیف شود. 🔅اگر این روایت را این‌طور دیگری بخوانیم، معنای روایت هم فرق می‌کند از جمله اینکه این‌طور خوانده شود: «قال سأل رجل ابا عبدالله و أنا حاضر انّی رجل اَبیع العذرة فما تقول حرامٌ بیعُها و ثمنها»؛ یعنی آن «قال» که در وسط روایت و قبل از جملۀ «حرامٌ بیعها و ثمنها» بوده، اشتباه باشد. سؤال‌کننده این گونه سؤال می‌کند: می‌گوید انّی رجل اَبیع العذرة فما تقول حرامٌ بیعُها و ثمنها؟ @salmanraoofi

#گلچینی_از_فقه_آیت‌الله‌العظمی‌خامنه‌ای ۶ #بیع_عذره ۳ 🔅حضرت فرمود: قال «لابأس ببیع العذرة». اینجا هم «و قال»، «واو» افزوده شده پس «قال» از فقرۀ اولی محذوف بوده به آن اضافه شده، در فقرۀ ثانی هم، واو نبوده و به آن اضافه شده است. به هر حال، این روایت، روایتی مجمل است و به این روایت نمی‌توان استناد کرد. بنابراین، حرمت تکلیفی معاملۀ بر اعیان نجسه، از راه حرمت تکلیفی معامله بر بیع العذرة حاصل نشد. بنابراین، حرمت تکلیفی معامله بر یک عین نجس در هیچ موردی به جز خمر ثابت نشد، فقط در مورد خمر ثابت است. 👈در نتیجه البیعُ علی الخمر حرامٌ تکلیفیاً. 🔅آیا می‌شود إلغاء خصوصیت کرد که چون در خمر معامله و اکتساب حرام است، در همه أعیان نجسه هم این‌طور است؟ 🔅مسلّماً این‌طور نیست، بلکه می‌توان ادّعای جزم و قطع به وجود خصوصیتی در خمر نمود، خمر این همه مفاسد دارد، نسبت به نجاسات دیگر استقذار وجود دارد امّا نسبت به خمر در نظر عامّه مردم هیچ استقذاری هم وجود ندارد و آن را یک چیز طاهر و عزیز می‌شمارند. 🔅این همه اشعار در مدح خمر سروده‌اند، از جمله: بِخَمرَة ٍ غَرَسَت اَکرمُون کَرمتها بغرقف عُصرت قبل عصر حام و سام. شاعر لوتی عرب و فارس و غیره دربارۀ خمر حرف زده و قصاید خمریّه گفتند، هیچکدام استقذاری ندارند. 🔅امّا خباثت معنوی و رجس‌بودن معنوی خمر آنقدر زیاد است که شارع مقدّس فرمودند: خمر را بخصوص معامله هم نباید بکنید و حرام است تکلیفیاً نه فقط معامله باطل است بلکه حرام هم هست. 🔅پس از ادلّۀ لفظیۀ واردۀ در مورد بعض نجاسات نتوانستیم حرمت تکلیفی معامله بر مطلق اعیان نجسه را ثابت کنیم. دلیل آخری که بحث می‌کنیم، اجماع است (در جلسه بعد). @salmanraoofi

🔅بیانات اخلاقی جناب استاد امینی نژاد، پیرامون مسأله گناه و توبه 🔅آن چه در گناه مهم است، آن روح خیانت و معصیت در گناه است؛ آن هم معصیت حق! 🔅راهکار بازگشت از مسیر گناه #بیانات_اخلاقی 🔅موسسه آموزشی پژوهشی نفحات @Nafahat_eri @salmanraoofi

👓 در روزهای پایانی دور فعلی شورای عالی هستیم و طی روزهای آتی، انتخاب اعضای جدید شورای عالی، در دستور کار جامعه محترم مدرسین قرار دارد. 📣 #چالش جدید #حوزه_توییت: ❓ معیارهای اعضای شورای عالی چیست؟ و چه شاخصه‌هایی در انتخاب این افراد باید لحاظ شود؟ 👈🏻 اعضای محترم، بدون تعیین مصداق، پاسخ دهند. 💬 ادمین #جامعه_مدرسین #انتخابات #شورای_عالی @HozeTwit

🔅بیانات اخلاقی جناب استاد امینی نژاد 🔅یکی از اصول حیات و زندگی، این فرمایش پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می باشد: لاسهل الا ما جعلت سهلا 🔅توضیحات حضرت استاد حجت الاسلام والمسلمین امینی نژاد راجع به معنای این حدیث زیبا #بیانات_اخلاقی 🔅موسسه آموزشی پژوهشی نفحات @Nafahat_eri @salmanraoofi