#همسرداری #شفافیت‌کلام یکی از عادت‌های ناخوشایند رابطه زناشویی #ذهن_خوانی است، به این معنا که زن و شوهر انتظار دارند که طرف مقابل آنها بتواند خواسته‌ها، نیازهای او را تشخیص دهد. چنین انتظاری بنیان بی‌اعتمادی و مشکلات رابطه‌ای را شکل می‌دهد. گاه چنین انتظاراتی ممکن است خواسته ای کوچک مانند انتظار دم‌کردن دمنوشی یا بستن آرام در موقع خواب دیگری باشد، اما در رابطه طولانی زناشویی وقتی فرد خواسته‌ای بیان‌نشده ‌ای کوچکی هم داشته باشد و مرتب برآورده نشود، زمینه لجبازی و تعارض زناشویی را بوجود می‌آورد، مشکل زمانی بوجود می‌آید که بعضی از زن وشوهرها انتظار معجزه ذهن خوانی از هم‌سر خویش دارند. تصور کنید مردی در خانه پدری همیشه لباس اتوکشیده پوشیده و در ذهن خویش تکرار کند :«هم‌سر من باید خودش بداند که لباس مرا اتو بزند» یا خانمی که روز تولدها بسیار برایش مهم است ولی چهار سال از ازدواجش می‌گذرد و همواره سکوت می کند و منتظر است تا ببیند شوهرش کاری می‌کند، شوهری که ممکن است قبلاً روز تولدش را برایش جشن نگرفته اند. در زندگی‌های زناشویی #شاد و #پایدار هم‌سران به راحتی نیازها و خواسته‌های خود را مطرح می‌کنند، در ابراز احساسات چه مثبت چه منفی خیلی راحت هستند، «دوستت دارم» واژه مشکلی نیست، در عین حال به راحتی و بدون پیچیده کردن موضوع دل‌خوری‌ها و رنجش‌ها بیان می‌شود. زن و شوهر می‌پذیرند که ممکن است به خاطر تفاوت‌های شخصیتی و تربیتی، اولویت‌ها و خواسته‌های آنان با هم متفاوت باشد، از این رو مرتب همواره انتظارات و خواسته‌ها در زندگی رد و بدل می‌شود. زبان کلامی روشن،شفاف بی پرده و صمیمی است، زبان طعنه، تشر و استعاره بسیار کم کاربرد دارد. زن شوهرش را ساحری فرض نمی‌کند که بتواند ذهنیات او را تشخیص دهد و مرد هم‌سرش را فرد بی‌همتایی می‌داند که رفتارها و عادت‌های او با مادر و خواهرهای خودش فرق دارد و به جای «تو باید خودت بدانی...»، همواره خواسته‌هایش را روشن به او بیان می‌کند. @moshaverah_yazd