eitaa logo
#ریحانه النبی(9)
470 دنبال‌کننده
11.6هزار عکس
8هزار ویدیو
293 فایل
خطرناک ترین خوردنی دنیا گولِ ظاهــــــــر آدماست... کم حجم وخوش هضم مراقــــــب باشید!!! ‌‌‌‌‌‌‌┄┅┄┅ ❥❥❥ ┅┄┅┄ ارتباط با خادمین کانال @Yaghaemalmohamad63 لینک کانال👈https://eitaa.com/joinchat/185073720C38cb4b5b77
مشاهده در ایتا
دانلود
☀️ ☀️ 💎امام رضا علیه السلام: كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كه در گناهان كوچك از خدا نترسد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى‏ ترسد. 📗مسند الامام الرضا عليه‏ السلام ج۱ص۲۹۰
✅ از علی آموز ... لشکر علی (ع) در جنگ جمل پیروز شد و جنگ خاتمه یافت. یکی از اصحاب حضرت که در جنگ شرکت داشت، گفت: دوست داشتم برادرم در این جا بود و می دید چگونه خداوند شما را بر دشمن پیروز نمود. او نیز خوشحال می شد و به اجر و پاداش می رسید. امام (ع) فرمود: آیا قلب و فکر برادرت با ما بود؟ گفت: آري! امام (ع) فرمود: بنابراین او نیز در این جنگ همراه ما بوده است. نه تنها او بلکه آنها که در صلب پدران و در رحم مادرانشان هستند، و بعد از این به دنیا می آیند، اگر در این نبرد با ما هم فکر و هم عقیده باشند، همگی با ما هستند و دین به وسیله آنان نیرو می گیرد. ✍️ نکته: هر کس به کارهای خوب دیگران راضی باشد، در پاداش آن شریک است و هر کس به دیگران راضی باشد، در آن شریک است. 📚 داستانهای بحار الانوار، ج 4، ص 39 باکمی ویرایش
☀️ ☀️ 💎امام رضا علیه السلام: كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كه در گناهان كوچك از خدا نترسد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى‏ ترسد. 📗مسند الامام الرضا عليه‏ السلام ج۱ص۲۹۰ 🌷☘🌷
🔵 پیامبر اکرم(ص) فرمودند: 🌕 من در روز قیامت چهار گروه را میکنم اگر چه با اهل دنیا بیایند: 1⃣ کسی که فرزندانم را یاری کند. 2⃣ کسی که در هنگام سختی اموالش را به فرزندانم ببخشد. 3⃣ کسی که فرزندانم را با زبان و قلب دوست بدارد. 4⃣ کسی که در برآورده کردن حاجات فرزندانم تلاش کند زمانی که آنان رانده و آواره شده اند. 📚 الوافی ج ۱ ص ۳۶۴
🔵 پیامبر اکرم(ص) فرمودند: 🌕 من در روز قیامت چهار گروه را میکنم اگر چه با اهل دنیا بیایند: 1⃣ کسی که فرزندانم را یاری کند. 2⃣ کسی که در هنگام سختی اموالش را به فرزندانم ببخشد. 3⃣ کسی که فرزندانم را با زبان و قلب دوست بدارد. 4⃣ کسی که در برآورده کردن حاجات فرزندانم تلاش کند زمانی که آنان رانده و آواره شده اند. 📚 الوافی ج ۱ ص ۳۶۴