السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا ... آقا جان قطعاً زمانی که کودک بودم وبه حرمت می آمدم را یادت هست. فارغ از هر چیز مستانه و با غرور کودکی در حیاط حرمت راه می رفتم و با چشمانی خیره از ذوق به گنبد طلایت می نگریستم. من همان کودکم...! اما اینبار بزرگ شده ام. غصه ها و گناهانم نیز با من بزرگ شده اند. دیگر نمی توانم سرمستانه و با چشمانی ذوق زده و فارغ به گنبدت خیره شوم. این بار با مشک پرآب چشمانم به لطف وکرمت خیره می شوم. ملتمسانه از تو میخواهم بارگناهانم را سبک سازی و غم هایم را بزدایی. اینک اما...! من درمانده ترین و محتاج ترین به درگاهت هستم. پس دور مران از در و راهم بده... #شهادت_امام_رضا #ویژه‌_شهادت_امام_رضا #دلنوشته_امام_رضایی @samensaadatmand342