✅ رسانه‌ها و چشم‌اندازسازی امیدوارانه به آینده 🔹رهیافت رسانه ای کارآمد همانگونه که نسبت به گذشته و حال موضع گیری و هدف دارد نسبت به آینده هم در پیش روی جامعه چشم اندازی را تصویر می‌کند که این چشم انداز #امیدبخشی است. 🚫بزرگترین آسیب حقیقی به امنیت ملی ایجاد روحیه ناامیدی و یأس نسبت به آینده در جامعه است. پیچیدگی کار اینجاست که بسیاری از رفتار و اقدامات بدون اینکه ترویج یأس و ناامیدی را هدف قرار داده باشد منتج به این آفت بزرگ فرهنگی میشود. ملتی میتواند با تکیه بر هویت ملی خود به سوی پیشرفت و توسعه حرکت کند که مملو از امید به آینده باشد برای حیات فردی و اجتماعی خود چشم انداز روشنی تصویر کند و خود و جامعه خود را در مسیر دستیابی به آن ببیند. لذا ضرورت نقد و رویکرد انتقادی در رسانه ها از همین جهت قابل تأمل است. 🔺 رسانه منتقد رسانه ای امیدبخش است و منتقدان و نقادان بیشترین سهم را در ایجاد امید در جامعه دارند، در حالی که رسانه های غیرمنتقد مانند پزشک غیرمتعهدی هستند که توان تشخیص علائم بالینی بیماری را نداشته و با تلقین دروغینِ سلامتی به بیمار و عدم درمان، در واقع بیمار را به وضعیت بغرنجی هدایت می‌کند. در حالی که تشخیص بیماری برای درمان و ارائه راه حل برونرفت به وضعیت سلامت و تعادل مهمترین رسالت و وظیفه پزشک است. 🔻🔺در نظام اجتماعی نیز رسانه چنین نقشی دارد و نمیتواند با رویکردهای محافظه‌ کارانه و غیرمسئولانه اجازه دهد، انحراف در جامعه نهادینه شود. شهروندان هیچگاه از طرح نارسایی ها و انحرافات ناراحت و ناامید نمیشوند، همانگونه که هیچ بیماری از تشخیص بیماری خود ناامید نمیشود؛ بلکه شهروندان از دیده نشدن و معطل ماندن مشکلات وضعف ها و بیتفاوتی نسبت به آنها دچار یأس و ناامیدی میشوند.