#سلام_آقا_مهدی اول که نشناختمت ولی نگاهت آشنا بود. در ذهنم به دنبال پیرمردی ٥٠_٦٠ ساله میگشتم. سر و صورت خاکی و پوتین های کهنه ات را که دیدم گفتم: #تو_مهدی_هستی #مهدی_باکری #فرمانده_لشگر_عاشورا تو اینجا ٢٨ سالت است، ولی چرا انقدر خسته؟ شک ندارم که این عکس خستگی های بعد #عملیات را نشان میدهد؛ فکر کنم ٣_٤ شب نخوابیده ای که چشمهایت از خستگی باز نميشود. #آخ_که_چقدر_من_عاشقم #عاشق سادگی و سر و روی خاکی ات. عاشق #مردانگی و تواضع ات. عاشق بی ادعایی ات. راستی #سردار سر دوشی ات کو؟ لباس فرمت؟ آقا رحیم صفوی ميگفت: " دوست داشتی مثل بقیه باشی و فرقی نکنی " گاهی حتی رزمنده ها و سربازانت هم نمیشناختند فرمانده لشگرشان را. آقا مهدی #نمیدانم_دقیقا_کجایی اما میدانم به #اروند پیوستی و #دریا شدی. آه که چقدر با تو حرف دارم چقدر از خودم خجالت میکشم. از سالهای عمری که طی شد و حتی لحظه ای شبیه تو نبودم. حال این روزهای من شاید خوب باشد اما بالم... روزمرگی ها، تعلقات و عادات دنیای ما #پای_رفتن و #بال_پرواز را بسته و حسابی زمین گیر شدیم. #میدانی دنیای این روزهای ما، مثل شما را کم دارد. مثل #تو #همت #باقری #خرازی