#معجزه_ی_ادب 7 ✨بسم الله الرحمن‌الرحیم✨ 🔰مفهوم ادب به قدری اهمیت داره که ما حتی بیش از اینکه از مردم و از خودمون مطالبۀ دینداری کنیم، باید مطالبۀ ادب کنیم و انتظار ادب داشته باشیم . ⚠️ما حتی اگر خواستیم امر به معروف و نهی از منکر کنیم یا اگر خواستیم نصیحت و دلسوزی کنیم، باید بیشتر روی مفهوم ادب کار کنیم، تا روی مفهوم دین. ♻️دلیلش هم اینه که وقتی از دین حرف می‌ زنیم، انگار مردم رو به یک امر حداکثری دعوت کردیم، و مردم هم راحت‌تر می‌تونن از زیر حداکثرها فرار کنند ! 🔺مثلاً شنیدین‌ میگن: «حالا ما اون‌قدرها هم دیندار نیستیم!» اما وقتی مردم رو به ادب دعوت کردیم، انگار به یک حداقل دعوت کرده‌ باشیم، و کسی نمی‌تونه از حداقل فرار کنه. 🔺چون اگر به کسی بگید: «یعنی تو ادب هم نداری؟!» معمولاً پاسخی نداره بده، ولی اگر بگید: «یعنی تو دین نداری؟!» میگه: «نه! ما از اون دیندارها نیستیم!» ♨️ از یک طرف آدمی که ادب نداشته باشه به این سادگی‌ها دین رو نمی‌پذیره و از طرف دیگه آدمی که ادب نداشته باشه اگر وارد دین بشه، دین رو هم خراب می‌کنه، ✅حالا اگه ما به ادب دعوت کنیم، در واقع زیرساخت دینداری رو فراهم کردیم. 🙋‍♂🙋‍♀در مدارس به‌جای اینکه بخوان از 7 تا 14 سال، بچه‌ها را دیندار به معنی آگاه به معارف دینی، بار بیارن باید سعی کنن که بچه رو مؤدب بار بیارن. اگه در این دوران بچه مؤدب بار بیاد، خود به خود بهترین دیندار خواهد شد. 👌وقتی بچه اهل ادب باشه و اهل خوداری باشه، دینداری هم خواهد کرد و نمازخون هم خواهد شد. ⭕️چه بسیار بودن بچه‌هایی که تو خونه یا مدرسه، مذهبی بار اومدن، اما بعدها دست از دین و ایمان‌شون برداشتن؛ لااقل در اون دوران سخت بعد از تکلیف،14 تا 21 سالگی، از دینداری دست برداشتن. 〽️ البته ممکنه بعد از این دوران بحرانی، خیلی از اونها دوباره بچه‌های خوبی شده باشن ولی دیگه اون رشد مطلوب و فوق‌العاده رو نخواهند داشت، 🚸چون این دوران مهم را از دست دادن و در این دوران به جادۀ خاکی زدن. خانواده‌ها در این زمینه خیلی دچار بحران هستن، و راه حل اون هم «ادب» هست، یعنی از 7 تا 14 سالگی باید بچه را باادب باربیارن‌. ⁉️خیلی‌ا سؤال می‌کنند: «چیکار کنیم وقتی بچه‌های ما به سن تکلیف رسیدن، نماز بخونن؟» ⁉️یا میگن: «بچۀ ما قبل از دوران تکلیف نماز می‌خوند ولی بعداً نمازش ضعیف شده، چه‌کار باید کرد؟» پاسخ اصلی به این سؤالات اینه👈اگه ما بچه‌ها رو باادب بار بیاریم، به راحتی نمازخون هم خواهند شد. ولی اگه بچه رو مؤدب بار نیوردیم، این کار سخت میشه. 💢چون فلسفۀ نماز اینه که شما در مقابل خداوند باادب بایستید و از سرِ ادب دستور خدا رو گوش بدید. حالا اگه نخواید از سرِ ادب، نماز بخونید، از سرِ چه انگیزه‌ای می‌خواید نماز بخونید؟! مثلاً از سرِ عشق و محبت به خدا می‌خواید نماز بخونید؟! خب عشق و محبت که نوسان داره،یعنی گاهی هست و گاهی نیست. لذا نمی‌توان نماز رو عشقی خوند! ✅نماز مثل دعای کمیل یک کار عشقی نیست که هر وقت حال داشتید، بخونید، نماز رو باید هر روز پنج مرتبه خوند، چه حال داشته باشید و چه نداشته باشید. 🔺معمولا نمی‌توان نماز رو عاشقانه خوند، البته خوش به حال کسی که می‌تونه همیشه عاشقانه نماز بخونه، ولی مگه تو این عالم، چند نفر پیدا میشن که می‌تونن هر روز نماز عاشقانه بخونن؟! 🤔⁉️ حافظ به ادب باش که واخواست نباشد  گر شاهی پیامی به غلامی نفرستاد اللهم صل علی‌محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 8 ✨بسم‌الله الرحمن‌الرحیم✨ ⭕️همونطور که نمیشه نماز رو عاشقانه خوند‌ ، نمی‌شه صرفاً بر اساس اعتقاد هم خوند، چون شما می‌گید, من که به خدا اعتقاد دارم، چه لزومی داره که هر روز نماز بخونم؟! 🔰یعنی انسان بین اعتقادش به خدا و این رفتار یعنی نماز خوندن، نمی‌تونه یک ربط دقیق برقرار کنه. انگیزه‌سازی بین اعتقاد و یک عمل مکرّر و مداوم، سخت هست. 💸ما اگه بخوایم نماز رو بر اساس «منفعت» هم بخونیم، باز هم با موانعی روبرو می‌شیم، چون انسان دقیقاً نمی‌تونه درک کنه که نماز به نفعش هست. ⏳بعضی از جوونا میگن, ما در اوقات حساس،مثلاً روزهای نزدیک به کنکور، به نمازمون مقیدتر هستیم، یعنی وقتایی که در معرض منفعت یا ضرر خاصی قرار داریم! 🚫اما وقتی احساس می‌کنن که در معرض منفعت یا ضرر خاصی قرار ندارن، اهتمام شون به نماز کم میشه و حتی گاهی اصلاً نماز نمی‌خونن. کلا بر اساس انگیزه‌های منفعت‌طلبی، اعتقاد، محبت و... نمیشه محکم نمازخون شد ✅⭕️ 🌾 ولی اگه نماز رو بر مبنای ادب نسبت به پروردگار عالم بخونیم، می‌تونیم خوب نمازخون بشیم. 👨‍🚀👨‍✈️ادب مثل اون رفتاری هست که نظامیها در پادگان دارن. مثلاً میگن تو پادگان وقتی فرمانده رو دیدی باید پا بکوبی و پاتو جفت کنی، چه حال داشته باشی و چه حال نداشته باشی! چه شهادت‌طلب باشی و چه نباشی، چه فرمانده را دوست داشته باشی و چه نداشته باشی... ارتش چرا نداره! 📝این آداب و آیین‌نامۀ نظامی هست، نماز هم چیزی شبیه همینه، نماز در واقع رعایت ادب نسبت به پروردگاره. . 👌اگه انسان نماز رو از سرِ ادب بخونه، دیگه اونو به تأخیر نمیندازه، در اون کوتاهی نمی‌کنه و نمیگه من الان حالشو ندارم! هر وقت حال داشتم می‌خونم! ♦️وقتی ادب، انگیزۀ نماز قرار بگیره، دیگه به فکر انسان خطور نمی‌کنه که من الان به چه انگیزه‌ای نماز بخونم؟ یا به چه انگیزه‌ای اولِ وقت نماز بخونم؟ 🌺به خاطر رعایت همین ادب هست که پیامبر اکرم(ص) فرمود: بچه‌های خودتون رو به نماز وادار کنید و اگه ترک کردند، اونها رو تنبیه کنید. ✨وَ قَالَ مُخَاطِباً لِأَوْلِیَاءِ الْأَطْفَالِ مُرُوا أَوْلَادَکُمْ بِالصَّلَاةِ وَ هُمْ أَبْنَاءُ سَبْعٍ وَ اضْرِبُوهُمْ عَلَیْهَا وَ هُمْ أَبْنَاءُ عَشْر✨ 📚عوالی‌اللئالی/1/328 🧕🙎‍♂اگه فرزند شما کلاً باادب باشه، وقتی بهش بگید، «نماز ادب بندگی است» بچۀ شما به سادگی نمازخون خواهد شد. 🔺کاری که جزء ادب باشه، انسان بدون محاسبه اونو انجام میده و لازم نیست مدام محاسبه کنه که آیا این کار به نفع من هست یا به ضرر من؟ 🔖مثلاً لازم نیست مدام محاسبه کنه که اگه نماز رو اول وقت بخونم چقدر منافع مادی یا معنوی نصیب من میشه؟ 👥 مردم عموما آداب هر کاری رو‌ رعایت می کنن مثلا هر چیزی که جزء آداب عروسی باشه‌ رو همه انجام میدن و مدام محاسبه نمی‌کنن که این کار به نفع ماست یا به ضرر ماست؟ یا اصلاً چرا باید پول زیادی برای اون خرج کنیم؟ ⚜یعنی به این فکر نمی‌کنن که این هزینه‌ای که روی دست ما میذاره، بیهوده است یا نیست...چون میگن ، این جزء آداب عروسی هست و باید رعایت بشه. 👌اگه ادب رو انگیزۀ نماز قرار بدید، و بچه رو هم مؤدب بار بیارید، نماز خوندن بچه قطعی هست‌ چون بچه اونو جزو آداب زندگی میدونه. ♨️ولی اگر پدر و مادر جلوی بچه بی‌ادبی کردن، و اگه بچه بی‌ادب بار اومد، و اگه مدرسه به بچه ادب یاد نداد و فقط آگاهی‌های بچه رو افزایش داد و حافظۀ بچه را پُر کرد، اون‌وقت این بچه بعد از 14 سالگی هم نمی‌تونه خودش رو به نماز خواندن مقید کنه. چو باشي با ادب يابي معاني چو باشي بي ادب زو باز ماني اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌷 https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 9 ✨بسم‌الله الرحمن الرحیم✨ ❓به نظر شما مدرسه خوب چه مدرسه ای است؟ 🏆ما میگیم؛‌ مدرسه‌ای که به بچه ریاضی و زبان یاد بده و نمرات درسی بچه را به نقاط عالی برسونه، یا مدرسه‌ای که به بچه قرآن و دعا و معارف دینی یاد بده‌، 🥇یا مدرسه‌ای که ذهن بچه رو خیلی مهندسی و قشنگ بار بیاره و در علوم فیزیک و شیمی جزء نفرات اول بشه و در المپیادهای علمی مدال بگیره، 👈اما در این هفت سال(یعنی از 7 تا 14 سالگی) به بچه ادب یاد نده، این مدرسه در تربیت دانش‌آموزان موفق نبوده است، این مدرسه نه علمیه و نه اسلامی، یعنی هم غیرعلمی و هم غیراسلامی است! چرا این مدرسه غیرعلمی است؟ ✅چون ادب مهمترین عامل برای عالم شدن هست. به عبارت دیگه، ادب مهمترین عامل برای بهره‌برداری از علم هست. ♨️کسی که بدون ادب در المپیاد علمی موفق بشه، اگر باادب بود قطعاً موفقیت او چند برابر می‌شد. و اگر کسی بدون ادب به یک موفقیت علمی دست پیدا کنه، از علمش درست بهره‌برداری نخواهد کرد و احتمالاً خودش و علمش رو در خدمت دشمنان بشریت قرار خواهد داد. 📌چنین کسی اونقدر رذل میشه که میگه: «مهم نیست که مستکبران یا صهیونیست‌ها از علم من چه سوء استفاده‌هایی خواهند کرد و حتی مهم نیست از علم من برای قتل عام مردم استفاده کنند! مهم اینه که به من پول بدن و زندگی مرفهی داشته باشم!» 💯ولی اگر ادب داشته باشه، علم او مضاعف خواهد شد و از علمش خوب استفاده می‌کنه و سطح علمی او خود به خود افزایش پیدا می‌کنه.   👌الان در روانشناسی ثابت شده که مهمترین عامل پیشرفت علمی دانش‌آموزان، استعداد یا هوش و حافظه نیست بلکه مهمترین عامل از هر جهت، ادب هست. 🧐البته روانشناسان در بیان این موضوع، اصطلاحات خاص خودشان رو دارن. تعابیر اونها این‌گونه است که میگن: «قدرت خودداری دانش‌آموز» مهمترین عامل پیشرفت اوست، نه آی کیو(IQ)، استعداد یا هوش‌،که ما همین رو بهش میگیم ادب! 📛اگر مدرسه بچه‌های ما رو باادب بار بیاره، اصلاً نیازی نیست زیاد به اونها درس یاد بده، چون خودشون می‌خونن. حتی گاهی اوقات معلم خوب (معلم باسواد) موجب میشه، ذهن بچه از خلاقیت بیفته. چون اونقدر همه‌چیز رو خوب توضیح میده که فرصت فکر کردن به بچه نمیده و فقط به اون فرصت فهمیدن میده. 🌸ای کاش ما نام دبستان‌های خودمون رو «ادبستان» میذاشتیم، البته شاید از قبل نیز منظور از دبستان، همین ادبستان بوده.   برای اینکه اهمیت ادب یا فراگیری معنای ادب معلوم بشه،بهتره چند روایت رو با هم مرور کنیم. 🌷 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: ثمرۀ ادب حسن خلق است. «ثَمَرَةُ الْأَدَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ» 📚غررالحکم/5084 🌳در این روایت، ادب به عنوان مادر -یا ریشۀ- حسن خلق معرفی میشه. وقتی کسی ادب نشده باشه و شما از او انتظار حسن خلق داشته باشید، این انتظار به‌جایی نیست، چون او نمی‌تونه حسن خلق داشته باشه. 🌷امیرالمؤمنین(ع) در کلام دیگری می‌فرمایند: آن‌چیزی که عامل تزکیۀ اخلاق می‌شود، حسن ادب است. «سَبَبُ تَزْکِیَةِ الْأَخْلَاقِ حُسْنُ الْأَدَبِ» 📚غررالحکم/5087 🔹پس باید ادب رو مقدم بر اخلاق بدونیم، ضمن اینکه منظور از ادب، فقط اخلاق معاشرتی نیست. اخلاق معاشرتی یعنی همون حُسن خلق، و طبق روایت فوق، حسن خلق ثمرۀ ادبه و همۀ ادب نیست.یعنی ادب کارهای دیگری هم انجام میده و ثمرات دیگری هم داره. 🌀با توجه به معنای رایجی که در جامعۀ ما دربارۀ ادب وجود داره، نوعاً این‌گونه تصور میشه که ادب بیشتر در رفتار انسان با دیگران معنا میشه، در حالی که ادب در زندگی شخصیِ خود انسان نیز قابل تصور و قابل تحقق هست. 🌷 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: نهایت ادب این است که انسان از خودش خجالت بکشد «غَایَةُ الأدب أَنْ یَسْتَحْیِیَ الإنسان مِنْ نَفْسِه‏» 📗شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید/20/265 😇آدم باادب که حتی پیش خودش هم بی‌ادبی نکنه یعنی از خودش خجالت بکشه که بی‌‌ادبی کنه، کارش به جایی می‌رسه که هرگز دروغ نمیگه. چون میگه ؛ اگه هیچ کسی هم نفهمه که من دروغ گفتم، خودم که می‌فهمم دروغ گفتم و این زشته؛ پیش خودم زشته!»    💫با چنین در ماندگی ، از ماه و پروین بگذریم 💫گر که ما را باشد از فضل و ادب ، بال و پری اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم🌷  https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 10 🔹همونطور که گذشت نباید ادب رو خیلی فراگیر ببینید؛ ادب هم دربرگیرندۀ رفتارهای شخصی و هم رفتارهای اجتماعی انسان، هم دربرگیرندۀ رفتارهای دینی و هم رفتارهای غیردینی انسان هست. ♻️روش‌های مختلفی برای ادب کردن انسان هست، ولی بهترین روش برای ادب کردن‌یا به قول رایج تربیت کردن، یک انسان «دین» هست. 🌺رسول خدا فرمودند: «فرزندان خود را بر 3 ویژگی، مؤدب بار بیاورید، محبت پیامبرتان، محبت اهلبیتش، و خواندن قرآن» 📚میزان‌الحکمه/22721 🕌کسانی که بچه‌های خودشون رو به هیأت می‌برند، این کار در واقع جزئی از فرآیند ادب هست. وقتی بچه‌ای به همراه پدر و مادرش در جلسات هیأت شرکت می‌کنه و می‌بینه که پدر یا مادرش دو زانو و خیلی محترمانه نشسته و مثلاً زیارت عاشورا می‌خونه، این بچه وقتی بزرگ میشه، حتی به مخیله‌اش هم خطور نمی‌کنه که به اباعبدالله الحسین(ع) بی‌احترامی کنه. چون او با این ادب بار اومده. 💐اهل‌بیت(ع) یک سیستم فوق‌العاده برای مؤدب‌سازی انسان‌ها طراحی کردن؛ مثلاً توصیه شده برای اهل‌بیت(ع) اشک بریزید، شعرو نوحه بخونید و به نوحه جواب بدید، و به این شیوه از اهل‌بیت(ع) تقدیر کنید. 🙎‍♂ بچه‌ای که در این سیستم بار بیاد، واقعاً با محبت اهل‌بیت(ع) مؤدب بار میاد. بعد وقتی این بچه هیاتی می‌بینه که حضرت فاطمۀ زهرا(س) خودش رو برای علی بن ابیطالب(ع) فدا کرده، به این فکر می‌افته که واقعاً علی(ع) کیه و چه مقام بالایی داره؟ و لذا نسبت به امیرالمؤمنین(ع) یک ادب خاصی پیدا می‌کنه. ⚖ادب انسان رو در یک سطحی نگه میداره و نمی‌ذاره از اون سطح پایین‌تر بیاد، حتی اگر این سطح حداقلی باشه، باعث نجات انسان میشه. ❓حالا به نظر شما ادب مهمتره یا دین؟ 🔰 ادب از این جهت که مقدمۀ دینداری هست، بسیار اهمیت داره. ادب یک مقدمۀ بسیار لازم برای دینداری هست. ادب دینداری رو آسون می‌کنه، به انسان تواضع میده، و انسان رو تا اوج عشق‌بازی هم می‌بره. ⛔️ادب تنها چیزیه که به عنوان مقدمۀ لازم برای دینداری، از عُجب جلوگیری می‌کنه. اصلاً ادب خودش ضد عُجب هست. ⚜در رسالۀ حقوق امام سجاد(ع) حضرت در خصوص حق فرزند بر پدر، اولین وظیفه رو ادب کردن فرزند می‌دونند و آشنایی با خدا و اطاعت از خداوند رو در مرتبۀ بعدی میارن. ✍...و اما حق فرزندت بر تو این است که بدانی که او از توست و وابستۀ توست در دنیا و آخرت؛ خیر و شرش؛ و اینک بدانی مسئول هستی به خوبی او را ادب کنی، و او را به خدایش راهنمایی کنی و در اطاعت از خدا کمکش کنی؛ به تو وَ أَمَّا حَقُّ وَلَدِکَ فَتَعْلَمُ أَنَّهُ مِنْکَ وَ مُضَافٌ إِلَیْکَ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا بِخَیْرِهِ وَ شَرِّهِ وَ أَنَّکَ مَسْئُولٌ عَمَّا وُلِّیتَهُ مِنْ حُسْنِ الْأَدَبِ وَ الدَّلَالَةِ عَلَى رَبِّهِ وَ وَ الْمَعُونَةِ عَلَى طَاعَتِهِ 📚امالی صدوق، 371 و تحف العقول، 263 🚸قبل از اینکه بخواین وارد دین بشین، اول ادب داشته باشید. اگر هم دیندار شدید، اولین چیزی که از دین می‌گیرید، ادب باشه. اولیّت نماز هم به خاطر همینه، چون نماز مظهر ادبه! 🏕وقتی میگن نماز عمود دین است، به تعبیری یعنی ادب نسبت به پروردگار، عمود دین است. 🥀حتی در روایت داریم که نماز شب هم ادبه؛ یعنی آدم‌های خوب-پیش خودشون- این‌طور حساب می‌کنن که اگر شب برای نماز بیدار نشن بی‌ادبی نسبت به خداوند هست. 🌷قَالَ الصَّادِقُ ع عَلَیْکُمْ بِصَلَاةِ اللَّیْلِ فَإِنَّهَا سُنَّةُ نَبِیِّکُمْ وَ أَدَبُ الصَّالِحِینَ قَبْلَکُمْ 📚من‌لایحضره‌الفقیه/1/472 😕منتها ما می‌گیم: «من که اون قدر‌ها عاشق خدا نیستم که بخوام بلند شم و نماز شب بخونم!» در حالی که نماز شب خوندن، نیاز به عشق هم نداره، همین‌که یک‌مقدار ادب داشته باشیم، کافیه ✅ ادب ازعشق و محبت مهمتره. چون شما با عشق می‌خواید به اوج ارتباط با خدا برسید، ولی به این‌ سادگی‌نمیشه به اینجا رسید و قطعی نیست، اما با ادب می‌توان حداقلِ ارتباط با‌ خدا روحفظ کرد. https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 11 ✨بسم‌الله الرحمن‌الرحیم✨ ♻️‏وقتی «ادب» رو بر «محبت» ترجیح میدیم، و اون رو به لحاظ مقدمه بودن، بر دین هم تقدم می‌دیم، معلومه که ادب بر قانون هم ترجیح داره. 🚦معلومه که اگه مردم روی حساب ادب، چراغ قرمز رو رد نکنند، خیلی بهتر از اینه که بخوان روی حساب قانون، چراغ قرمز رو رد نکنن. ✔️ در معاملات و امور دیگر هم ادب بر قانون ترجیح داره. مردم باید روی حساب ادب، معامله کنند نه روی حساب «ترس از قانون  قوّۀ قضائیه». 🚫اگه مردم روی حساب قانون زندگی کنند، قطعاً در مواردی قوانین رو زیر پا خواهند گذاشت یا قانون رو دور خواهند زد و آمار بی‌قانونی افزایش پیدا می‌کنه. 😇در یک جامعۀ ایمانی و یک جامعۀ انسانی برجسته بین آدم‌های فهیم، هیچ‌وقت بر اساس حداقل‌های عدل و انصاف و قانون با هم رفتار نمی‌کنند. ❌هر چند ممکنه گاهی از اوقات طرح مسئله قانون در جامعه به دلیل وجود قانون شکنان یک ضرورت به حساب بیاد، ولی در کل نمی تونه به عنوان یک مسیر برای سعادت جامعه محسوب بشه. 🔹یه وقتایی برخی از سیاسیون بودن که مدام از قانون دم می‌زدن، در حالی که این‌ کار بسیار مضرّه و می‌تونه موجب نابودی جامعه بشه. ✅درسته که قانون امر لازم و ارزشمندی هست و اساساً برای حیات جامعه بسیار ضروریه، ولی با تأکید بر قانون نمیشه قانونمند شد، اتفاقاً دم زدن از قانون، اغلب اوقات برعکس نتیجه میده. اثر تربیتی قانون‌مداری و محور قرار دادن قانون به عنوان شعار تربیتی، خودش بی‌قانونیه. البته خود قانون‌مداری شعار خوبیه ولی «این زنگوله رو چه کسی به گردن گربه می‌ندازه؟!»🤔 ⁉️چرا اثر تربیتیِ شعار قانون‌مداری، بی‌قانونی است؟ 👈چون قانون شما رو به حداقل دعوت می‌کنه، ولی ادب شما رو به حداکثر دعوت می‌کنه. قانون شما رو به واسطۀ مجازات قانونی و به واسطۀ نهادهای قانونی کنترل می‌کنه، و این‌کار در واقع موتور محرک رفتار خوب رو از قلب شما خارج می‌کنه و به دست قوۀ قضائیه میده. ولی قوۀ محرکۀ ادب در قلب خودِ انسانه! ⚜کسی که باادب باشه، قانون رو هم رعایت می‌کنه. وقتی ادب اومد، آدم حتی پیش خودش هم غیرقانونی رفتار نمی‌کنه. 🚸شنیدید میگن: «به مرگ بگیر که به تب راضی بشه!» شما هم به ادب بگیرید، تا لااقل به رعایت قانون راضی بشه. 🔰ولی اگه به قانون بگیرید، به رعایت قانون راضی نخواهد شد. اگه ادب رو مبنای تربیت قرار بدید، وقتی انسان رفتار مؤدبانه انجام میده یا وقتی قانون رو رعایت می‌کنه، خودش هم لذت می‌بره، 🏃‍♂اما کسی که با قانون تربیت شده باشه، اثر وضعیش اینه که از بی‌قانونی کردن لذت می‌بره. مثلاً وقتی چراغ قرمز رو رد می‌کنه، میگه: «چه خوب شد که افسر منو ندید!». 😞اما کسی که بر مبنای ادب، تربیت شده باشه، وقتی بی‌قانونی کنه، پیش وجدان خودش ناراحت میشه که چرا بی‌ادبی کرده؟ 🔺این‌ مطالبی که عرض می کنیم حرف ما نیست بلکه مدل تربیتی امیرالمؤمنین(ع) هست که می‌فرماید: ✍با مؤمنین به ایثار رفتار و با سایر مردم به انصاف رفتار کن عَامِلْ سَائِرَ النَّاسِ بِالْإِنْصَافِ وَ عَامِلِ الْمُؤْمِنِینَ بِالْإِیثَار 📚غررالحکم/9109 📝قانون ،به تعبیری، آیین‌نامۀ انصافه. در حالی که ما مقوله‌هایی داریم که بالاتر از انصاف هستن از جمله «ایثار» و «ادب». ما باید بین خودمون با ایثار و ادب رفتار کنیم. 💠اگه به کسی مستقیماً بگید: «خلاف قانون رفتار نکن» اثرش کمه. ضابط قانون، قوۀ قضائیه است، در حالی که ضابط ادب وجدان آدما و فرهنگ آدماست. و تأثیرگذاری این ضابط‌ها بر انسان خیلی با هم فرق می‌کنه. 📌سعی کنید با آدمِ باادب معامله کنید، چون اون نه‌تنها قانون رو زیر پا نمیذاره، بلکه نامردی هم نمی‌کنه. گاهی اوقات ممکنه قانون به شما اجازه بده یک جایی نامردی هم بکنید، اما کسی که واقعاً باادب باشه، نامردی نمی‌کنه؛ حتی اگه به لحاظ قانونی هم بتونه این کارو انجام بده. 📌از خانوادۀ باادب همسر انتخاب کنید و دخترتون رو هم به یک آدم باادب شوهر بدید. اول ببینید آیا در خانوادۀ اونها ادب هست یا نه. 🌸ادب خیلی زیباست، حتی در معنای لغوی ادب هم زیبایی هست. لغتِ ادب به معنای «دعوت زیبا» است، مثلاً اینکه به زیبایی بگید: «خواهش می‌کنم بفرمایید...» 🌼الان هم در ادبیات فارسی به یُمن زحمت‌های ادیبان بزرگ پارس‌زبان، ادب زیبایی خودش رو حفظ کرده و در فرهنگ ما هم زیبایی اون حفظ شده. 💐 اُدبای بزرگ و مشاهیر ادبیات و عرفان ما، کلمۀ ادب رو به فرهنگ و زبان ما وارد کردن و اون رو با همون هیبت و زیبایی خودش به ما منتقل کردند. اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم🌺 تا زنده ای، برو، ادب آموز بهر نام کین نفس آدمی به ادب نامور شود https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 12 ✨بسم‌الله الرحمن‌الرحیم✨ 💔حتماً شنیدید که امام حسین‌علیه السلام بعد از اینکه حرّ راه کاروان امام رو بست، به حرّ فرمود: مادرت به عزات بشینه! این چه رفتاریه که با ما انجام میدی؟ 🥀 و حرّ وقتی می‌خواست جواب بده، به خاطر اینکه ادب داشت، گفت: چیکار کنم که مادر شما فاطمه"س" است و من نمی‌تونم پاسخی بدم 🎋ببینید با اینکه حرّ عاشق اهل‌بیت نبود، اما چون ادب داشت، همین ادب هم نجاتش داد. 💢 بعضی از اراذل و اوباش هستن که به خاطر یک‌مقدار ادبی که دارن، نجات پیدا می‌کنن کسانی که حتی نمازخونم نیستن و چه بسا چاقوکش یا عرق‌خور هم باشن، 🔆اما فقط از پدر و مادرشون یه ذره ادب یاد گرفتن، و همین ادب اونها رو نجات میده. 💐احتمالاً داستان اینجور ادما رو شنیدید. مثل رسول ترک که آدم عرق‌خوری بود اما در ایام محرم در مجالس روضه هم شرکت می‌کرد، 🍃و همین‌مقدار ادب رو رعایت می‌کرد که قبل از رفتن به جلسۀ روضه، دهنش رو آب می‌کشید و از نجاست پاک می‌کرد...که در نهایت هم نجات پیدا کرد. ⛔️ به همین خاطر فکر کنم این‌ درست نیست که در اخبار و گزارش‌ها این‌طور می‌گن: «امروز عاشقان امیرالمؤمنین(ع) یا حضرت زهرا(س) در مجالس اهل‌بیت(ع) شرکت کردند...» 〽️چون بسیاری از ما واقعاً به مقام عشق به اهل‌بیت نرسیدیم، چرا باید مقام خودمون رو بی‌جهت بالا ببریم؟! ✅به نظر میرسه بهتره این‌طور بگن: «امروز روز شهادت فاطمۀ زهرا(س) بود و مردم ادب کردند و در مجالس اهل‌بیت(ع) شرکت کردند...» این‌طوری واقعاً قشنگ‌تره👌🌸 😇 در نیت‌های خودتون هم این تواضع رو داشته باشید. 🏴یعنی وقتی می‌خواین در مجالس روضه شرکت کنید،‌مثلا بگید: «یا حضرت زهرا! من زیاد آدم مؤمن یا عاشقی نیستم، اما بی‌ادبی نمی‌کنم، وقتی می‌بینم که بچه‌های شما عزادار هستند، من نمی‌تونم بی‌تفاوت باشم و دنبال کارای خودم برم...» 🌼همین نیت مودبانه یک تواضعی رو در وجود شما نسبت به اهل‌بیت(ع) نشون میده که بسیار زیباست. 🥀همیشه خودتو دستِ پایین بگیر، بذار خودشون تو رو بالا ببرن... وقتی نیت شما این‌طور باشه هیچ وقت نمی‌گید: «من امروز حال هیئت رفتن ندارم!» مگه هیئت فقط محل عشق‌بازیه؟! 🚸همونطور که شما در مجلس ختم آشنایان خودتون هم از سر اَدب شرکت می‌کنید نه صرفاً از سرِ محبت؛ همونطور که در بسیاری از مجالس ختم هم صرفاً از باب اَدب و احترام شرکت می‌کنید. چقدر دلمون برای روضه تنگ شده...😔 الهی یا قدیم الاحسان! بحق الحسین وجود ما رو مزین‌ به ادب بفرما !🙏✨ هرڪه گفٺ نام حسین، نام دگر را نَبَرد هیچ ذڪرے بخدا نام حسین جان نشود درد ما‌‌ داغ حسین اسٺ دوایش گریه‌سٺ با طبابٺ، جگر سوختہ درمان نشود💔 ✨اللهم صل علی محمد و‌آل‌ محمد وعجل فرجهم✨ https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 13 ✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ یه سوال☝️ ⁉️چرا اهل‌بیت(ع) بیشتر از کلمۀ ادب استفاده کرده‌اند؛ نه کلمۀ اخلاق؟ ✍ مفهوم ادب رو طراحان دین ما طراحی کردن ولی مفهوم اخلاق به این معنایی که امروز بین ما رایجه، زیاد اینگونه نیست و بیشتر یک مفهوم وارداتی به حساب میاد. 🔻در اینجا می‌خوایم بین دو مفهوم اخلاق و ادب، مقایسه‌ای صورت بدیم تا روشن بشه که چرا اهل‌بیت(ع) بیشتر از کلمۀ ادب استفاده کردن تا از کلمۀ اخلاق؟ ✔️ضمن اینکه معنای «خُلق» و اخلاق در اون زمان با این چیزی که امروز به معنای اخلاق می‌شناسیم، متفاوت بوده است. 💮اصطلاح رایجِ «علم اخلاق» یا اون چیزی امروز به نام «اخلاق» می‌شناسیم، از ملکات نفسانی صحبت می‌کنه، یعنی از صفاتی صحبت می‌کنه که برای انسان «ملکه» شدن و به عبارت دیگه در وجود انسان نهادینه شدن. ⚜کلمۀ اخلاق به جمعِ کلمۀ «خُلق» ترجمه شده و خلق را هم به «روحیات پایدار و باثبات انسان» معنا کردن و بعد هم علمی تعریف کردن به نام «علم اخلاق». 💢وقتی می‌گن «علم اخلاق»، منظورشون علمی هست که از روحیات باثبات یا همون «ملکات» ما صحبت می‌کنه؛ از صفاتی که بخش قابل توجهی از این صفات به صورت ژنتیکی به ما منتقل می‌شن 🔰مثل اینکه می‌گیم: من مثل پدرم، «صبور» یا «عجول» هستم، یا من مثل مادرم «مهربون» یا «بد زبون» هستم... 🚸اینها خُلقیاتی است که در افراد ایجاد میشه و انسان‌ها معمولاً موفق نمیشن خُلق خودشون رو زیاد تغییر بدن. ⁉️علم اخلاق از این موضوع بحث می‌کنه که خُلق انسان‌ها چیه یا اگر چطور باشه بهتره و یا چطوری می‌تونیم این ملکات رو به دست بیاریم؟ 🌀مثلاً اینکه شما باید خُلق شجاعت داشته باشید، نه ملکۀ ترس و زبونی، و خُلق سخاوت داشته باشید، نه خساست ،خُلق حسادت نداشته باشید و مواردی از این دست. یعنی علم اخلاق از «ملکات» صحبت می‌کنه. 📜وقتی در متون قدیم دینی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که غالباً وقتی از کلمۀ اخلاق یا خُلق استفاده میشه منظور «ملکات یا روحیات باثبات» نیست بلکه منظور نحوۀ «معاشرت» یا «حُسن معاشرت» هست. ✨نمونش این آیۀ کریمۀ قرآنه که می‌فرماید: «ای پیامبر! تو بر یک خُلق عظیم استوار هستی؛ وَ إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظیمٍ» قلم_۴ 📚مفسرین میگن: منظور از خلق عظیم، حُسن معاشرت پیامبر اکرم(ص) و سعۀ صدری است که از خودشون نشون میدن، و منظور این نیست که «ای پیامبر! تو دارای ملکات بسیار باعظمتی هستی» البته پیامبر اکرم(ص) دارای ملکات بسیار عظیم بودند، 🔆ولی در اینجا منظور اینه که «ای پیامبر! تو خیلی خوب با مردم کنار میای و خیلی حُسن معاشرت داری» 🌺صفاتی از قبیل استوارى بر حق، صبر در مقابل آزار مردم و خطاکاریهاى اراذل و عفو و اغماض از آنان، سخاوت، مدارا، تواضع و امثال اینها بود که پیامبر در رفتارشون با مردم رعایت می کردن. 👈 در اینجا «خُلق» بیشتر معنای «رفتاری» داره تا معنای «قلبی». 💐وقتی گفته می‌شه «مکارم اخلاق داشته باشید» منظور اون فضایلی هست که در رفتار انسان دیده میشه و زیاد به ملکات درونی انسان نگاه نمی‌کنه. صائب به ادب باش که گردون ز حوادث صد دست برآورده براي ادب تو...🌸 اللهم صل علی‌محمد و آل محمد و عجل فرجهم https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 14 ✨بسم‌الله الرحمن‌الرحیم✨ ✅در ادامه مباحث به طور خلاصه باید گفت "خُلق" به معنای «آداب اجتماعی» است اما "ادب" هم شامل آداب شخصیه و هم آداب اجتماعی. ✍گفته می‌شود پیامبر اکرم(ص) فرمودن: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق‏» 🗞البته سند این روایت خیلی سند قوی‌ای نیست و ابوهریره این روایت رو از پیامبر(ص) نقل کرده ، ولی اگه این سخن از پیامبر اکرم(ص) باشه، وقتی می‌خوایم این روایت رو ترجمه کنیم، باید بگیم، 🌺پیامبر(ص) فرمود: «یکی از اهداف بعثت من این بود که سطح معاشرت مردم رو بالا ببرم» 🚫یعنی معنی کلام پیامبر(ص) این نیست که: «من مبعوث شده‌ام تا ملکات نفسانی رو تکمیل کنم» البته اشکال نداره که این‌جوری ترجمه کنیم، منتها مشکل از اینجا آغاز میشه که شما وقتی به ملکات نفسانی بیش از حدّ تأکید کنید و در اون متوقف بشید، به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسید. 🧐مثلاً کسی که ذاتاً آدم خسیس یا حسودی آفریده شده ، نباید بهش گفت: «تو عجب آدم بدی هستی!» همونطور که در روانشناسی رشد پیاژه گفته میشه که بچه از سه سالگی حسادت رو به‌طور طبیعی در خودش حس می‌کنه، و با بچه‌های دیگه، احساس رقابت پیدا می‌کنه. در حالی که نه آدم بدیه و نه اینکه در بروز این حسادت، مقصر هست. ⛔️تکلیف ما این نیست که به ملکات بپردازیم. مثلاً همون آدمی که حسود بود، ممکنه خیلی مهربون و متواضع هم باشه، در حالی که برای رسیدن به این تواضع، زحمتی نکشیده و تلاشی نکرده ، بلکه این تواضع مربوط به شخصیتشه که به صورت ژنتیکی از پدر و مادرش به ارث برده . 〽️ لذا اصلاً جا نداره به خاطر این تواضع، به او آفرین گفته بشه. 👤شخصی از امام صادق(ع) پرسید: فتوت چیه و به چه کسی جوانمرد میگن؟ 🌷حضرت فرمود: خودِ شما فتوت رو چجوری تعریف می‌کنید؟ 👤عرض کرد: اینکه اگه به ما نعمت دادن شکر کنیم و اگه‌ ندادن صبر کنیم. 🌷حضرت فرمود: سگ‌هاى مدینه هم همین‌طور رفتار مى‌کنن! اگه بهشون چیزی ندید صبر می‌کنن و اگه چیزی بدید تشکر می‌کنن 👤اون شخص گفت: آقا جان شما فتوّت رو تعریف کنید؟ 🌷حضرت فرمود: فتوت نزد ما اینه که اگه به ما نعمت دادن ایثار مى‌کنیم و اگه به ما نعمت ندادن، شکر مى‌کنیم؛ 📚میزان الحکمه/حدیث12 💥پس باید یه اتفاقی در ما بیوفته و یه کار فوق‌العاده‌ای انجام بدیم و الا اگه بخوایم طبق خُلق و خوی طبیعی خودمون رفتار کنیم که فایده نداره و رشد و تکاملی پیدا نکردیم. 😒اینکه شما یه مقدار حسود هستی و یه مقدار هم مهربون و متواضع هستی، زیاد مهم نیست، نه بد بودنِ حسادت شما، زیاد بده و نه خوب بودن مهربونی شما زیاد خوبه، چون اینها خُلقه و خُلق هم زیاد اهمیت نداره. ♻️صفاتی که از پدر و مادر به ما ارث می‌رسه، یا صفاتی که در اثر فصل یا ماه تولد برای ما پیش میاد، یا صفاتی که در نتیجۀ اینکه در کدوم منطقۀ جغرافیایی زندگی می‌کنیم، برای ما پیش میاد، چه صفات خوبی باشن و چه صفات بدی باشن، چندان اهمیت ندارن. ✔️🔺 اگه منظور از علم اخلاق هم بحث کردن از این صفات باشه، برای ما اهمیت و اصالت نداره. 👌✨اون‌چیزی که اهمیت داره اینه که بتونی با هوای نفس خودت مخالفت کنی. مثلاً تو به صورت ژنتیکی سخاوتمند هستی ولی خداوند تو رو امتحان می‌کنه به اینکه یک جایی اصلاً سخاوت به خرج ندی، یعنی برخلاف سخاوتمندی خودت رفتار کنی. ⛔️در این امتحان، نباید بگی: «من کلاً سخاوتمند هستم، پس بذار سخاوت خودمو نشون بدم، مردم هم از این سخاوت خوششون میاد!» 🔱چون اینجا خداوند از تو انتظار داره که مبارزه با هوای نفس کنی. اون‌چیزی که خدا از ما میخواد، مخالفت کردن با نفس هست، و این مخالفت کردن همیشه علیه صفات بد نیست، بلکه گاهی باید با صفات خوب خودت هم مخالفت کنی، مثلاً گاهی امتحان تو اینه که با سخاوت خودت مخالفت کنی. 🤛اون کسی که سخاوت نداره و خساست داره، امتحانش اینه که با خساست خودش مبارزه کنه. خداوند به او می‌فرماید: من می‌خوام ببینم تو چقدر می‌تونی با خساست خودت مبارزه کنی؟ 👏چنین کسی اگه بتونه یک مبلغ نسبتاً کم مثلاً دو هزار تومن هم صدقه بده، برای اون که آدم خسیسی‌ هست، خیلی کار سختی محسوب میشه و خیلی نیاز به مبارزه با نفس داره، لذا این کار در نزد خدا خیلی ارزش داره.💯 🍂ولی ممکنه یه آدم سخاوتمند، دو میلیون تومن هم صدقه بده و این کارش برای خدا ارزشی نداشته باشه... ✅ اون‌چیزی که برای خداوند مهمه ملکات اخلاقی ما نیست، بلکه مبارزه با هوای نفس ماست. به عبارت دیگه، ما برای اخلاق به دنیا نیومدیم، بلکه برای تقوا و ادب به‌ دنیا اومدیم تو اینا مبارزه با هوای نفس وجود داره ‌نه تو اخلاق! 🔆خداوند می‌فرماید: «براى انسان جز آنچه تلاش کرده هیچ نصیب و بهره‏ اى‏ نیست؛ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏»نجم/39 ✨خداوند در اینجا نفرموده: برای انسان جز ملکاتش هیچ بهره‌ای نیست! چون معنا نداره خداوند یک ملکاتی رو به کسی

#معجزه_ی_ادب 15 ✨بسم‌الله الرحمن الرحیم✨ 🔰عرض شد خدمتتون که بر اساس علم اخلاق، آدم خوب اون کسیه که ملکات خوبی داره، ولی بر اساس تقوا اون کسی خوبه که بیشتر سعی کرده. مثلاً دو نفر رو در نظر بگیرید که یکی از اونها ذاتاً خونسرد و آرومه و یکی هم ذاتاً تندخود و عصبی‌مزاجه...😊😠 🔹بر اساس علم اخلاق به اولی که طبیعتاً کمتر از اون شخص عصبی‌ مزاج ناسزا میگه، باید بگیم آدم بهتری هست، ولی بر اساس تقوا ممکنه نباشه‼️ 😠چون اون کسی که کمتر ناسزا میگه طبق ویژگی‌های شخصیتیش اصلاً نباید ناسزا بگه و باید بتونه کاملاً خودشو کنترل کنه، 😊ولی اون شخص عصبی‌ مزاج طبق خلق و ملکه‌اش، خیلی بیش از اینها باید ناسزا می‌گفته ولی با انگیزۀ الهی، خودش رو کنترل کرده و نیمی از ناسزاها رو نگفته. پس اون تقوای بیشتری داره...💯 ⛔️بهترین نصیحت اخلاقی این نیست که مهربان باشید، سخاوتمند باشید، صبور باشید یا.... 👌بهترین و دقیق‌ترین نصیحت اخلاقی اینه که یک مربی یا معلم، به ما بگه ؛ امروز هر کسی سعی و تلاش کنه که هرچقدر می‌تونه‌ تقوا رو رعایت کنه؛ اگه کم بود ناامید نشید و اگه زیاد بود مغرور نشید! 🌷امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «تقوای خدا پیشه کنید، اگرچه کم باشد؛ اتَّقِ اللَّهَ بَعْضَ التُّقَى وَ إِنْ قَل‏» 📗نهج‌البلاغه/حکمت 242 ⚜ اون‌چیزی که مهمه سعی و تلاش ما در جهت رعایت تقواست. تقوا، حتی یک‌ذرش هم ارزش داره، چون نشون میده که انسان سعی کرده و با هوای نفس خودش درگیر شده. ✨خداوند هم فرموده «هرچقدر می‌تونید تقوای خدا رو داشته باشید؛ فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ تغابن/16 👌خودمون را با خوبی‌های ژنتیکی فریب ندیم وقتی خداوند می‌فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»حجرات/13 ✅ یعنی برای خدا مهم اینه که چه کسی تقوای بیشتری داره نه اینکه چه کسی مهربون‌تر باشه یا سخاوتمندتر باشه، چون شاید این مهربونی یا سخاوت خصلت ژنتیکی ما باشه و نباید خودمون رو با این خوبی‌های ژنتیکی فریب بدیم. 💠 به‌هر حال برای اسلام ملکات نفسانی زیاد موضوعیت نداره. اینکه فلانی چه ملکاتی داره، زیاد اهمیت نداره، مهم اینه که چقدر تقوا و چقدر قدرت کنترل رفتار خودش رو داره! حالا سوال اینه که؛ 👈ادب در اینجا چه معنا و چه جایگاهی داره؟ 🌸ادب مرحلۀ اول تقواست...چرا؟ چون ادب یعنی انسان به یک‌سری رفتارها و آداب در ارتباط با دیگران، خودش و خداوند متعال ملتزم بشه. ⛔️وقتی انسان به آداب و آیین‌های رفتاری مشخصی که براش تعریف شده، عمل کرد، جلوی هوای نفسش و جلوی ملکات بدش گرفته میشه!! 🌵البته شاید این کار توأم با زجر باشه، که اصلاً اشکالی نداره چون هر چی انسان در این مسیر زجر بکشه براش ثواب نوشته میشه. التزام به اَدب کمی آدمو معذب می کنه و باعث میشه انسان مطابق میلش رفتار نکنه...🎋 🚸 ادب یعنی مطابق دستور عمل کنیم نه مطابق میل خودمون. ⁉️حالا می فهمیم که چرا کلمۀ ادب و کلمۀ مؤدب کردن، از کلمۀ اخلاق به معنای ملکات مهمتره! 👈برای اینکه ادب رفته سراغ اصلِ مأموریت انسان در این دنیا! 💐 ادب میگه ؛ من کاری ندارم شما چه ملکاتی داری، بلکه میگم باید رفتار خودتو درست کنی، اگه رفتارت رو درست کنی، کم‌کم اون ملکات پشت سرش هم درست میشن، اگر هم درست نشد، اشکالی نداره! 🌷حتی عرفا میگن اگه کسی واقعاً سعی کنه ولی هرچی ادب و تقوا رو رعایت کرد و در نهایت نتونست برخی از خصلت‌های بد خودش رو تغییر بده، اهمیتی نداره و اگه بمیره «شهید راه جهاد اکبره»چون خداوند از ما سعی و تلاش خواسته. 👤یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام از حضرت پرسید: من عمریه که گرفتار یک گناه هستم، و هرچقدر سعی می‌کنم اون رو ترک کنم، موفق نمیشم. 🌷حضرت فرمودند: اگر اینو راست میگی، پس خدا تو رو دوست داره و علت اینکه نمی‌تونی اون گناهو ترک کنی، اینه که از اون گناه بترسی و گرفتار عجب نشی!! 📚امالی شیخ مفید ج ۱۲ چه خدای مهربونی...😍‼️

#معجزه_ی_ادب 16 ✨بسم الله‌‌ الرحمن الرحیم✨ 🔻گاهی اوقات یک مفهوم رو در مقایسه با مفاهیم دیگه بهتر میشه شناخت. کمااینکه گفتن: «تُعرَف الأشیاءُ بِأضدادِها» 🔍وقتی بخوایم مفهوم ادب رو دقیق بشناسیم، باید ببینیم که فرق اون با مفاهیم دیگه ای مثل قانون‌گرایی، اخلاق، تقوا و مبارزه با هوای نفس چیه؟ یا اینکه چه نسبت‌هایی بین این مفهوم با سایر مفاهیم برقراره؟ ↩️در جلسات قبل، ترجیح ادب بر قانون رو بیان کردیم و گفتیم که قانون، ضابطِ «بیرونی» داره ولی ادب ضابطِ «درونی» داره. 🌸 در ادب یک مفهوم «زیبایی» نهفته است ولی قانون یک «ضرورت» هست. کسی که رفتاری رو به‌خاطر زیبایی اون انجام بده خیلی دلنشین‌تر از اینه که بخواد اونو در اثر یک ضرورت انجام بده. 💢گفتیم قانون برای جامعه لازمه، ولی ادب جامعه رو بیشتر رشد میده. کسی که ادب داشته باشه، قانون‌گرا هم خواهد شد ولی قانون‌گرایی معلوم نیست که لزوماً به ادب هم منجر بشه. بعضیا معتقدند که باید با قانون اونقدر سختگیرانه رفتار کنیم تا مردم مؤدب بشن! ولی انسان روحیه‌ای داره که نسبت به چیزی که از اون منع بشه، حریص میشه، الإنسانُ حَریصٌ عَلى ما مُنِعَ !😠🧐 ⭕️و غالباً انسان‌ها این‌طور نیستن که در مقابل قوانین سختگیرانه‌تر ، حتماً باادب‌تر بشن. ⚠️البته قانون ضرورت داره ولی شأن قانون به اندازۀ شأن ادب نیست، ضمن اینکه قوانینِ اضافی هم به جامعه لطمه میزنه. برخی امور رو نباید به قانون واگذار کرد بلکه باید به روابط انسانی و ادب واگذار کرد. ⁉️حالا می‌خوایم یک مقایسه‌ای بین ادب و مبارزه با نفس(جهاد اکبر) انجام بدیم و ببینیم که ادب با مفهوم کلیدی جهاد اکبر چه نسبتی داره؟🤔 جهاد اکبر یا مبارزه با هوای نفس، یعنی انسان با خواسته‌های بی‌ارزش خودش مخالفت کنه. منتها گاهی اوقات انسان با هوای نفس خودش مبارزه می‌کنه؛ بدون اینکه برنامۀ خاصی برای این مبارزه داشته باشه. 👊💯 🔍یعنی انسان خودش تشخیص میده که فلان علاقه، بی‌ارزشه و با اون مخالفت می‌کنه مثلاً دردش میاد و می‌خواد فریاد بکشه، ولی تحمل می‌کنه و فریاد نمی‌زنه. به همین کار، «مجاهدۀ با نفس» گفته میشه. 📝مجاهدۀ با نفس گاهی «با برنامه» است و گاهی «بدون برنامه». ادب برنامه‌ای برای مبارزه با هوای نفس هست. ادب یعنی ما طبق یک آیین‌نامۀ مشخص با هوای نفس خودمون مبارزه می‌کنیم. به اصطلاح، برای رفتار خودمون خط‌کش قرار می‌دیم و از اون تخطی نمی‌کنیم. 📐___🖍 🔰مثلاً گاهی اوقات ممکنه هوای نفس به شما بگه؛ «حالا این‌دفعه لازم نیست این ادب رو رعایت کنی!» ولی شما به هوای نفس خودتون بگید؛ «من باید طبق این برنامه رفتار کنم.» ✅پس یادمون باشه؛ 👈مبارزه با هوای نفس اولاً نیاز به برنامه داره و ثانیاً اگه این برنامه غلط باشه، مثل برنامۀ مرتاض‌ها خواهد شد. 🚸 مرتاض‌ها هم مبارزه با هوای نفس می‌کنن و این کار برای اونا نتایجی هم داره، ولی برنامۀ اونا نه درسته و نه مشروع. ⛔️اسلام ریاضت نامعقول رو‌ نمی‌پسنده، ریاضت باید طبق یک برنامۀ معقول و صحیح باشه. وقتی شما می‌خواید برای خودتون برنامه‌ای وضع کنید که طبق اون برنامه از «دلم‌ می‌خواد»های خودتون خودداری کنید، این برنامه همون ادبه. 🍃🌸🍃 📛پس اینکه میگن؛ «فلانی ادب نداره» یعنی برای کنترل رفتار خودش برنامه نداره. 📝یک نمونه از رعایت ادب امیرالمؤمنین(ع) را در این روایت ببینید. 🌹امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند؛ من داخل خانۀ پیامبر(ص) شدم و حضرت در یکی از اتاق‌ها بودن. ☝️از ایشان اجازۀ ورود گرفتم، و پیامبر(ص) اجازه فرمودن. وقتی که داخل شدم ایشان فرمودن: ای علی، مگر نمی‌دانی که خانۀ من خانۀ توست، پس چرا برای ورود اجازه می‌گیری؟ 👌گفتم: یا رسول الله، دوست دارم اجازه بگیرم، 🌺بعد پیامبر(ص) فرمود: یا علی، تو همان چیزی رو که خدا دوست داره ، دوست داری و رفتار مطابق با آداب الهی رو برگزیدی چون خداوند فرموده: ✨یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُم✨ 📚کنزالفوائد/2/56 👈ادب اینه که من طبق یک‌سری مقررات رفتار کنم، نه طبق اونچه دلم می‌خواد یا دوست دارم؛ حتی طبق دوست‌داشتنی‌های خوب خودم!! 💕مانند همون‌ چیزی که در داستان فوق بیان شد. در حالیکه علی(ع) فوق‌العاده نسبت به پیامبر(ص) محبت دارند، ولی این محبت موجب نمیشه که ادب رو نادیده بگیرن👏✨ ⚠️با اینکه خودِ پیامبر(ص) نیز به ایشون فرمودند «لازم نیست اجازه بگیری» ولی باز هم ایشون ادب رو رعایت می کردن و اجازه می‌گرفتن. خدایا مارو مزین به ادب امیر المومنین بفرما🙏✨ https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 17 ✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ ⁉️چرا در مناجات اولیاء خدا زیاد «ابراز محبت به خدا» دیده نمیشه؟ اولیاء خدا در ادبِ عبادت و بندگی نکاتی رو رعایت می‌کنن که خیلی لطیفه👌✨ ⛔️مثلاً در ادعیۀ خودشون زیاد نمیگن «خدایا! دوستت دارم!» برای اینکه خودشونو در مقابل خداوند، خیلی کوچیکتر از اون میدیدن که بخوان ابراز محبت بکنن! 🚫و اظهار محبت یک "خیلی کوچک" نسبت به یک "خیلی بزرگ"‌رو خلاف ادب میدونستن. وقتی ادعیۀ معصومین رو نگاه می‌کنید، می‌بینید که زیاد عاشقانه نیست! 💖در حالی که کسی نیست که بیشتر از اونها خداوند رو دوست داشته باشه. ‼️یعنی در مقام دعا و مناجات هم ادب بندگی رو رعایت می‌کردند. 💐ائمۀ هدی علیهم السلام طبق ادب بندگی، هرچی می‌تونن خودشون رو‌ در مقابل خدا، کمتر و کوچیکتر در نظر می‌گیرن. البته در یه جاهایی و در یک گوشه‌هایی هم، محبت خودشون رو نشون میدن. مثلاً امیرالمؤمنین(ع) در دعای کمیل به درگاه خداوند عرضه می‌دارن: 💕 اگر فرضاً بر عذاب تو صبر کنم، چگونه می‌تونم بر فراق تو صبر کنم؟! فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِک‏ ✅ تقریباً میشه گفت عبارت عاشقانۀ امیرالمؤمنین(ع) در دعای کمیل محدود به همین جمله میشه✔️ 🥀و این جملاتی که بعد از عبارت‌های متعدد دربارۀ نگرانی از عذاب الهی بیان شده، نشون میده که همۀ این مناجات امیرالمؤمنین(ع) دربارۀ آتش جهنم، از سر ادب هست. ⚠️خوبه به این نکته دقت کنید که ؛ 👈ادب، هم برنامۀ جلوگیری از بروز احساساته، و هم برنامۀ ابراز احساسات! ⭕️‌ ادب برنامه‌ای هست که از بروز احساسات منفی و مثبت، هر دو، جلوگیری می‌کنه و اون رو کنترل می‌کنه. 🚸البته وقتی می‌گیم «ادب احساسات رو کنترل می‌کنه» منظورمون این نیست که وقتی مؤدب شدیم باید همۀ احساسات خودمون رو کنترل کنیم و از ابراز اونها جلوگیری کنیم، خیر! 🔆 در همین ادب، برنامۀ ابراز احساسات هم وجود داره و ادب فقط برنامۀ جلوگیری از بروز احساسات نیست، بلکه برنامۀ ابراز احساسات هم هست. 👨‍👩‍👧‍👦‌ مثلاً پدر و مادر باید محبت خودشون رو به فرزندشون ابراز کنن و این جزء آداب خونوادس. 😘مثلاً بوسیدن فرزند، جزء ادب ارتباط با فرزنده و هر بار که پدر و مادر، فرزند خودشون رو می‌بوسن یک درجه در بهشت به اونها داده میشه🔝 🌺پیامبر اکرم(ص): أَکْثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ أَوْلَادِکُمْ فَإِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً فِی الْجَنَّةِ مَا بَیْنَ کُلِّ دَرَجَةٍ خَمْسُمِائَةِ عَامٍ 📚وسائل الشیعه/21/485 بله ابراز محبت آدابی داره، مثلاً سفارش شده که وقتی آقا به خونه میاد، خانوم اظهار عشق کنه. با این کار، خستگیِ مرد واقعاً از بین میره و نشاط پیدا می‌کنه😍 ادبِ ابراز محبت برای یک مرد هم اینه که به همسرش بگه: «من دوستت دارم!» 💐اهل‌بیت(ع) توصیه فرمودن که مرد این کلمه رو به زبون بیاره...💕🗣 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ "ص": قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّی أُحِبُّکِ، لَا یَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً💯 📚کافی/5/569 ⛔️آقایان فکر نکنن که مؤدب بودن به اینه که در اینجا هم خیلی رسمی و اداری برخورد کنن!خیر، اتفاقاً ادب اقتضا می‌کنه در اینجا احساسات خودشون رو بروز بدن🔆 💥ادب مانند سدّی هست که جلوی آب رودخونه‌ قرار می‌گیره و با کنترل جریان آب، می‌تونه انرژی فوق‌العاده‌ای از اون بدست بیاره و برق تولید کنه. ⚠️ ادب مانند همون سدّه یعنی جلوی احساسات انسان قرار می‌گیره و احساسات رو کنترل می‌کنه و بعد اجازه میده که این احساسات، از یک مجرای خاصی بروز پیدا کنه که همون مجرای ادب هست. خدایا! به همه ما توفیق رفتار مودبانه عنایت بفرما🙏 https://eitaa.com/samtekhodababaali

#معجزه_ی_ادب 18 ✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ امروز میخوایم ببینیم، ⁉️ نسبت «ادب» با «تقوا» چیه؟ 🔄 نسبت ادب و مبارزه با هوای نفس اینه که «ادب برنامه‌ای برای مبارزه با هوای نفس هست». حالا ببینیم نسبت ادب با تقوا چیه؟🤔 ⛔️‌‌ تقوا یعنی خودداری به خاطر خدا، یعنی مراقبت از دستورات خدا. نسبت ادب با تقوا اینه که ادب مقدمه یا زمینه‌ای برای تقواست. 👈پس آدم بی‌ادب نمی‌تونه باتقوا باشه. 🍃لذا وقتی قراره که فرزند ما از 14 سالگی به بعد باتقوا بشه، باید از 7 تا 14 سالگی اونو مؤدب بار بیاریم. 🍂یعنی اگه بچه تو این دوران، مؤدب بار نیاد، بعد از 14 سالگی نمی‌تونه باتقوا بشه. 🏕خیلی از اوقات تو خونواده‌های مذهبی، بچه‌ها رو مؤدب بار نمیارن بلکه سعی می‌کنن اونها رو از سرِ محبتی که به پدر و مادر دارن به رفتارهای خوبی مثل نماز یا حجاب وادار کنن. 👧مثلاً به فرزندشون میگن ؛ مامانو دوست داری؟ اونم میگه بعله! 🧕 بعد مادره میگه؛ من الان می‌خوام برم نماز بخونم. بچه هم میگه: خُب منم میام نماز بخونم. یعنی بچه از سرِ محبتی که به مادر و پدرش داره، از اونها تبعیت می‌کنه و رفتارهای خوبی مثل نماز رو انجام میده😍 ✍یکی از سوالایی که خیلی‌ میپرسن اینه که؛ چرا بچه ای که قبل از تکلیف نماز می‌خونده، بعد از بلوغ نماز رو ترک می‌کنه؟ 🔍اساساً در دوران 7 تا 14 سال، بچه‌ها طبعاً دوست دارن از پدر و مادرشون تقلید کنن و از آنها تبعیت کنن. 👈منتها اگه در این دوران، بچه رو ادب نکنن، بعد از 14 سالگی که بچه یه مقدار سر و گوشش می‌جنبه دچار مشکل میشین، 💐چون‌تو‌ این دوره بچه، علاوه بر پدر و مادر، یه چیزای دیگه ای رو هم دوست داره، اینجاست که می‌بینید همون بچه‌ای که قبلاً رفتارهای خوبی داشت، حالا مثلاً به خاطر رفقاش جلوی پدر و مادرش وایمیسته و یا به خاطر هوسبازی‌هاش، نماز رو ترک می‌کنه. بعد پدر و مادرم میگن ؛ عه بچۀ ما که خوب بود، چی شد که حالا این‌قدر بد شد؟!😳 👈مشکل اینه که این پدر و مادر روی بعضی از رفتارهای خوبِ بچه ، که از سرِ محبت به پدر و مادرش انجام می‌داده ، نه از سرِ ادب،حساب باز کردن و دیگه از ادب کردن اون غافل شدن، ⭕️لذا بچه یاد نگرفته که باید با «ادب» هوای نفس خودش رو کنترل کنه. 🧓این بچه قبلاً پدر و مادرش رو دوست داشت، و با اونا به مسجد می‌رفت و نماز می‌خوند، اما حالا دوست‌ داشتنی‌های دیگه ای براش پیدا میشه، مثلاً رفیقش رو هم دوست داره و با اون دنبال سرگرمی‌های بیهوده میره 🎋پس همون زمانی که این بچه، پدر و مادرش رو دوست داشت، پدر و مادر باید می‌دونستن که این مقدار دوست داشتن، دوام زیادی نداره و باید این بچه رو طبق ادب بار بیارن. 📝پدر و مادرها باید تو خونه، یک‌سری آداب رو برای بچه‌ها وضع کنند و با مهربونی بچه‌ها رو وادار کنن که این آداب رو رعایت کنن. 🌸مثلاً ادبِ نماز رو به بچه یاد بدن، یا اینکه مثلاً چادرش رو چطور جمع کنه، یا بعضی کارای دیگه رو منظم و مرتب انجام بده. ⛔️نگید، بذار بچم راحت باشه! خودم کارای اونو انجام می‌دم! بچه از هفت سالگی باید شروع کنه به مؤدب شدن و رفتار کردن طبق آیین‌ نامه.